Μηνιαία μαθητική εφημερίδα  των μαθητών των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων του Δημοτικό Σχολείο Ριζού 

Έτος 6ο  

Απρίλιος 2002  

Αριθμός Φύλλου 52

Πίσω                                          Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

   ΄Ένας πόλεμος που δεν έχει τέλος

  Επίσκεψη στο Ενιαίο Λύκειο Σκύδρας
  2 Απριλίου. Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
  Σκέψεις για το βιβλίο
  Παρακολουθώντας μια θεατρική παράσταση. "Εξκάλιμπερ. Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης"
  Συνέντευξη με τον ηθοποιό Χρήστο Ασλανίδη
  Αρχαίοι τραγικοί ποιητές. Ο Αισχύλος
  "Ο άρχοντας των δακτυλιδιών"
  Έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας
  Το σχολείο μας "υιοθετεί" ένα παιδί
  Οι Ολυμπιακοί αγώνες και η μασκότ της Ολυμπιάδας του 2004
  Βία στα γήπεδα
  Γιατί το λέμε - Μάγισσες
  Η Πρωταπριλιά
  Το κινητό στη ζωή μας
  Το επάγγελμα που θέλω να ακολουθήσω είναι κτηνίατρος
  Τι θα κάνω την επόμενη δεκαετία
  Μια περιπέτεια σε ένα δασάκι

 

ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα

Εδώ και μέρες παρακολουθούμε στην τηλεόραση για τον πόλεμο που γίνεται στη Μέση Ανατολή. Στενοχωριέμαι όταν ακούω να γίνεται πόλεμος εκεί που έζησε ο Χριστός, στα Ιεροσόλυμα, στη Βηθλεέμ και σε άλλα μέρη. 

Ο αρχηγός των Παλαιστίνιων, που το λένε Γιασέρ Αραφάτ, θέλει να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι ανεξάρτητο κράτος. Οι Ισραηλινοί, που έχουν πρωθυπουργό τον Αριέλ Σάρον, δεν το δέχονται και γι' αυτό πολεμάνε. 
Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο, αλλά πρέπει να σταματήσει αυτός ο πόλεμος, γιατί σκοτώνονται αθώοι άνθρωποι. Οι Ισραηλίτες μπήκανε με τα τανκς στο αρχηγείο του Αραφάτ στη Ραμάλα, σκότωσαν πολλούς στρατιώτες, αλλά και στους δρόμους σκοτώνουν όποιο βρουν. Έφτασαν στο σημείο να πάνε στο Ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, όπου βρήκαν καταφύγιο πολλοί Παλαιστίνιοι. Αλλά και οι Παλαιστίνιοι βάζουν στη μέση τους βόμβες και πηγαίνουν σε διάφορα μέρη όπως ξενοδοχεία, σούπερ μάρκετ κ.ά. σκοτώνονται οι ίδιοι, αλλά σκοτώνονται και πολλοί Ισραηλινοί.
Διάφορα κράτη στείλανε ιατρική βοήθεια, αλλά το Ισραήλ την έδιωξε πίσω. 
Δεν ξέρω πού θα καταλήξει αυτός ο πόλεμος, αλλά το πιο καλό θα ήταν να βρεθεί μια λύση για να μη σκοτωθούν και άλλοι αθώοι άνθρωποι.
Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)


ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΥΔΡΑΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα


Τη Δευτέρα 1 Απριλίου επισκεφτήκαμε το Ενιαίο Λύκειο Σκύδρας. Κάναμε αυτή την επίσκεψη γιατί τη επόμενη μέρα ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Εκείνη την ημέρα, το 1805, γεννήθηκε ο μεγάλος παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Όταν φτάσαμε στο λύκειο μας πήγαν στην καινούργια του βιβλιοθήκη. Εκεί μας υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης κα. Ελένη Αποστολίδου. Η βιβλιοθήκη ήταν υπέροχη. Υπήρχαν βιβλία για κάθε ηλικία. Παραμύθια, μυθιστορήματα, λογοτεχνικά βιβλία, βιβλία με ποιήματα, βιβλία βοηθητικά για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πολλά άλλα. Το κάθε βιβλίο είχε στη ράχη του ένα χαρτάκι στο οποίο υπήρχε ένας αριθμός και τα αρχικά του συγγραφέα. Υπήρχαν επίσης υπολογιστές στους οποίους ήταν γραμμένα όλα τα βιβλία, τηλεόραση και βίντεο όπου μπορούσες να δεις βιντεοκασέτες με διάφορα ζώα.
Μετά τη βιβλιοθήκη μας πήγαν στην αίθουσα πληροφορικής όπου μας έδειξαν τη σελίδα τους στο internet.
Από κει πήγαμε στην αίθουσα φυσικής και χημείας. Εκεί μας ξενάγησε ο κ. Μιχάλης Χαραλαμπίδης που είναι φυσικός. Η αίθουσα δεν ήταν ακόμα έτοιμη, γιατί δεν είχαν έρθει ακόμη τα καινούργια όργανα φυσικής. Υπήρχανε πέντε - έξι μεγάλα τραπέζια όπου εκεί πάνω τα παιδιά θα κάνουνε πειράματα χωρισμένα σε ομάδες.
Μετά κι απ' αυτή την ξενάγηση γυρίσαμε στη βιβλιοθήκη όπου η κα. Ελένη Αποστολίδου μας ευχαρίστησε για την επίσκεψη και μας πρότεινε να γραφτούμε στη δανειστική βιβλιοθήκη και να την επισκεπτόμαστε όποτε μπορούμε.
Κερμανίδης Θεόδωρος (ΣΤ΄ Τάξη)

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ  Μεταφορά στο περιεχόμενα

 
Το 1966 η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίου καθιέρωσε τη 2α Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Είναι η ημέρα που γεννήθηκε ο πιο γνωστός και αγαπημένος παραμυθάς του κόσμου: ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Στις 2 Απριλίου 1805 στο Όντενσε της Δανίας γεννήθηκε ο μικρός Χανς. Από μικρός διέφερε από τα άλλα παιδιά. ήταν μεγαλόσωμος, άσχημος και παράξενος, όπως το ασχημόπαπο στο παραμύθι του. Στα 23 του χρόνια αρχίζει να γράφει παραμύθια, διηγήματα, ποιήματα και θεατρικά έργα. Σε λίγα χρόνια είναι διάσημος. Ακόμα και σήμερα ζει στις καρδιές των παιδιών όλου του κόσμου και διασκεδάζουν με τα πολλά, πάνω από 150, υπέροχα παραμύθια του.

Οι μαθήτριες της Γ΄ Τάξης


ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Τα βιβλία …
"… είναι τα πάντα. Πώς να μην τα αγαπάς!" "…τα αγαπώ!"
Παρασκευαϊδου Μαρία (Γ΄ Τάξη) Τσιτλακίδου Αλεξάνδρα (Γ΄ Τάξη)

"… μας οδηγούν σε κόσμους μαγικούς!" "…είναι φανταστικά, μαγικά, υπέροχα!"
Σιδηροπούλου Μαρία (Γ΄ Τάξη) Θεοδοσίου Βασιλική (Γ΄ Τάξη) 

"… είναι η πιο όμορφη συντροφιά!" "… μας ταξιδεύουν στην ονειροχώρα"
Σελίδου Ελίζα (Γ΄ Τάξη) Τοπούζη Δέσποινα (Γ΄ Τάξη)
Τα βιβλία…
"… είναι τα πάντα!" "… είναι πιστοί φίλοι. Είναι η χαρά για όλα τα παιδιά"
Φαντίδου Λεμονιά (Γ΄ Τάξη) Φωτιά Αναστασία (Γ΄ Τάξη)

"Το μυστικό είναι στο βιβλίο! Το βιβλίο είναι το μυστικό!"
Παρασκευαδέλη Βασιλική (Γ΄ Τάξη)

"Αν το βιβλίο ήταν παιδί, θα ήταν το πιο όμορφο, το πιο έξυπνο και το πιο παιχνιδιάρικο"
Ηλιάδου Κασσιανή (Γ΄ Τάξη)

"Τα βιβλία είναι οι καλύτεροι φίλου μου. Μου χαρίζουν τα πάντα!"
Αντωνιάδου Αναστασία (Γ΄ Τάξη)

"Με το βιβλίο ονειρεύεσαι. Μαθαίνεις πράγματα που δεν ήξερες. Το βιβλίο είναι χρήσιμο στη ζωή του ανθρώπου, δηλαδή ζει μ' αυτό"
Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη) 

"Όταν διαβάζω ένα βιβλίο είναι σα να ανοίγω ένα παράθυρο στη γνώση"
Σιδηρόπουλος Γιώργος (Ε΄ Τάξη)

"Βιβλίο. Το όνειρο μικρών και μεγάλων"
Σεμερτζίδης Παναγιώτης (Ε΄ Τάξη)

"Όταν είσαι λυπημένος, παίρνεις ένα βιβλίο και σε ταξιδεύει στα όνειρά του" 
Κελεσίδης Δημήτρης (ΣΤ΄ Τάξη)

"Το βιβλίο μας ταξιδεύει σ' ένα παραμυθένιο κόσμο"
Κερμανίδης Θεόδωρος (ΣΤ΄ Τάξη)

"Το βιβλίο είναι ένας κρυφός παράδεισος που, όποιος τον ανακαλύψει, θα τον έχει σύντροφό του για όλη την υπόλοιπη ζωή του" 
Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

"Βιβλίο μου όμορφο, μικρό,
πάρα πολύ σε αγαπώ.
Είσαι ντυμένο με στολίδια
Και γράμματα που λεν αλήθεια"

Παναούσης Άρης (ΣΤ΄ Τάξη)


ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
"ΕΞΚΑΛΙΜΠΕΡ - ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ"  Μεταφορά στο περιεχόμενα


Την Πέμπτη 4 Απριλίου το σχολείο μας επισκέφτηκε το Χώρο Τεχνών της Βέροιας για να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση "Εξκάλιμπερ - Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης". 
Η υπόθεση του έργου:
Το έργο μας μιλάει για το μύθο του Εξκάλιμπερ. Το Εξκάλιμπερ ήταν ένα σπαθί που ήταν καρφωμένο σ' ένα βράχο. Όποιος ιππότης θα κατάφερνε να το βγάλει, θα γινόταν βασιλιάς της Αγγλίας. Κάποιοι ιππότες μονομαχούσαν για το ποιος θα τραβήξει πρώτος το σπαθί. Πάνω στη μονομαχία έσπασε το σπαθί ενός ιππότη και πρόσταξε τον ακόλουθό του να του φέρει ένα άλλο. Τον ακόλουθο τον έλεγαν Αρθούρο. Καταλάθος τράβηξε το Εξκάλιμπερ απ' το βράχο και το έβγαλε. Έτσι ο Αρθούρος έγινε βασιλιάς και, με τη βοήθεια του μάγου Μέρλιν και των ιπποτών, μετά από πολέμους κατάφερε να ενώσει όλα τα βασίλεια της Αγγλίας. Έφτιαξε ένα παλάτι που το ονόμασε Κάμελοτ και παντρεύτηκε τη Γκουίνεβηρ. 
Ανάμεσα στους ιππότες μπήκε η διχόνοια εξαιτίας της Γκουίνεβηρ. Ο Λάνσελοτ μονομάχησε με τον Γκαουέην για τη Γκουίνεβηρ που την αγαπούσε κι αυτός και το νίκησε. Όταν ο Αρθούρος έμαθε για την αγάπη του Λάνσελοτ δεν ήξερε τι να κάνει. Η Γκουίνεβηρ έφυγε κι έγινε καλόγρια. Έφυγε και ο Λάνσελοτ. Το Κάμελοτ έπεσε σε παρακμή. 
Τότε οι ιππότες άρχισαν να ψάχνουν το Άγιο Δισκοπότηρο. Όταν το βρήκαν το Κάμελοτ ξαναζωντάνεψε κι έγινε όπως πρώτα. Η Γκουίνεβηρ γύρισε στο παλάτι κι έδωσε στο βασιλιά Αρθούρο το χαμένο Εξκάλιμπερ. Επέστρεψαν και οι ιππότες που είχαν φύγει, όταν άρχισε η διχόνοια.
Η παράσταση μας άρεσε πολύ γιατί ήταν ωραία η υπόθεση του έργου καθώς και γιατί ήταν ωραία τα σκηνικά και τα κοστούμια. Οι ηθοποιοί έπαιξαν ωραία και πειστικά τους ρόλους τους. Μας άρεσαν πολύ οι σκηνές στις οποίες μονομαχούσαν οι ιππότες μεταξύ τους. 
Από αυτό το έργο παίρνουμε και το μήνυμα ότι η αγάπη μπορεί να φέρει χαρά στον κόσμο. Ακόμα ότι πολύ σημαντικά πράγματα για τους ανθρώπους είναι η φιλία, η συνεργασία, η ισότητα και η δικαιοσύνη.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης την έκανε ο κ. Γιάννης Καραχισαρίδης.
Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Αντώνης Μπαμπούνης ( μάγος Μέρλιν), Λουκάς Ζήκος (Ιππότης Λάνσελοτ), Βιβή Νικοπούλου (Γκουίνεβηρ), Χρήστος Ασλανίδης (βασιλιάς Αρθούρος), Σοφία Γιαννιώτη (ξωτικό), Δημήτρης Διακοσάββας (ιππότης Κάι, ακόλουθος Πέρσιβαλ), Γιώτης Βασιλειάδης (ιππότης Λεόντεγκραντς και πατέρας της Γκουίνεβηρ), Έλενα Βουμβάκη (Μοργκάνα), Βασίλης Πουλάκος (ιππότης Ούριενς), Νικολέτα Φιλόσογλου (Μόλντρεντ), Ιάκωβος Μπαρλαγιάννης (ιππότης Γκάουεην), Λάζαρος Μπιντζής (αυλικός) και Ελισάβετ Πιπερίδου (κυρά της λίμνης).
Βασιλειάδης Άγγελος, Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη)
Κερμανίδης Θεόδωρος, Παυλίδου Αθηνά (ΣΤ΄ Τάξη)

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΧΡΗΣΤΟ ΑΣΛΑΝΙΔΗ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
ΠΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ
Αφού παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την πολύ όμορφη παράσταση του έργου "Εξκάλιμπερ - Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης" πήραμε συνέντευξη από τον πρωταγωνιστή του έργου κ. Χρήστο Ασλανίδη, που έπαιζε το ρόλο του βασιλιά Αρθούρου.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε αυτό το έργο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το ανέβασμα αυτού του έργου ήταν επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου, ο οποίος είναι και ο σκηνοθέτης της παράστασης. Επιλέχτηκε επειδή είναι ένα έργο όχι μόνο για μικρά παιδιά αλλά και για μεγάλους. Πιστεύω ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί οι μύθοι και τα παραμύθια είναι διαχρονικά. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα απ' αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα μηνύματα είναι πολλά. Ένας άνθρωπος πολύ απλός αλλά με αρετές κατάφερε να γίνει βασιλιάς. Με τη δύναμη ενός σπαθιού αλλά και με τη σοφία, τη γνώση, με διάθεση για μάθηση και την αγάπη για το λαό, κατάφερε να ενώσει μια χώρα. Δεν ήταν ένας βασιλιάς απολυταρχικός, αλλά ένας βασιλιάς που πίστευε ότι όλοι είναι ίσοι, δηλαδή " ένας για όλους και όλοι για τον ένα", αυτό άλλωστε συμβολίζει και η στρογγυλή τράπεζα. Η ενότητα, η ισότητα και η ομαδικότητα είναι που φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι σας άρεσε περισσότερο στο ρόλο που παίζετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό. Το ότι είναι ένας ανθρώπινος βασιλιάς. Δεν είναι ένας βασιλιάς όπως μας τον παρουσιάζουν άλλα παραμύθια, να είναι σ' ένα θρόνο και να διατάζει. Ήταν ένας βασιλιάς πολεμιστής, 
ένας βασιλιάς που είχε συναισθήματα, που απογοητεύτηκε απ' τον καλύτερό του φίλο, απ' τη γυναίκα του, όμως αυτό δεν τον έκανε χειρότερο αλλά καλύτερο. Η έννοια της στρογγυλής τράπεζας, δηλαδή ότι όλοι είναι ίσοι και κανένας δεν είναι πάνω απ' τον άλλο. Αυτά μου άρεσαν στο ρόλο μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς αποφασίσατε να γίνεται ηθοποιός; Ήταν το όνειρό σας από μικρός να ασχοληθείτε με το θέατρο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, δεν ήταν το όνειρό μου από μικρός. Αυτό έγινε όταν ήμουν στο λύκειο. Εκεί υπήρχε ένας καθηγητής που μας έκανε "Κοινωνιολογία" ο οποίος είχε το μεράκι του θεάτρου και κάναμε μια θεατρική ομάδα στη Γ΄ λυκείου. Δηλαδή έδινα Πανελλήνιες εκείνη τη χρονιά και είχα άλλο στόχο, αλλά αυτός και οι παραστάσεις που δώσαμε με επηρέασαν πάρα πολύ για να γίνω ηθοποιός. Δηλαδή η παρουσία μου στη σκηνή, ο κόσμος από κάτω, όλα αυτά. Γιατί θέατρο δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί αλλά και οι θεατές από κάτω. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια σχολή σπουδάσατε και πόσα χρόνια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σπούδασα στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν για τρία χρόνια. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Από ποια ηλικία μπορεί να ξεκινήσει κανείς για να ασχοληθεί μ' αυτό το επάγγελμα; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεί να ξεκινήσει από μικρός. Για να ασχοληθεί επαγγελματικά πρέπει να έχει κλείσει τα 18 και να έχει τελειώσει το λύκειο, για να δώσει εξετάσεις. Αλλά ερασιτεχνικά μπορεί να ασχοληθεί από μικρός. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς από ποια ηλικία ξεκινήσατε; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Από το λύκειο, 16 με 17 χρόνων.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα χρόνια κάνετε αυτό το επάγγελμα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ήμουν 2 χρόνια μαθητής στη σχολή, αλλά έπαιζα κι όλα. Τέλειωσα τη σχολή το 1999. Δηλαδή εργάστηκα 3 χρόνια επαγγελματικά και 2 σα μαθητής 5. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα καλά και ποια τα άσχημά του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχει μεγάλη ανεργία. Σε σχέση με άλλα επαγγέλματα εδώ έχουμε μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Αυτό είναι ένα κακό. Υπάρχει ανασφάλεια. Δεν είναι, ας πούμε, ότι είσαι σε κάποιο θέατρο για πολύ καιρό. Τα συμβόλαια είναι 3μηνα, 4μηνα, 6μηνα κ.λπ. Εμείς είμαστε αναγκασμένοι εκ των πραγμάτων κάθε 4 με 5 μήνες να ψάχνουμε για καινούργια δουλειά. Αυτή η παράσταση ας πούμε την άλλη εβδομάδα κατεβαίνει. Εγώ θα πρέπει να είμαι το καλοκαίρι κάπου αλλού, σε μια άλλη δουλειά. Τα καλά είναι πάρα πολλά. Εγώ πιστεύω ότι είναι περισσότερα απ' όσα τα αρνητικά και γι' αυτό είμαι σ' αυτή τη δουλειά. Αυτή η ανθρώπινη επαφή που έχεις με τον κόσμο, με τους συναδέλφους, με εσάς, αυτό το πράγμα. Γιατί για μένα το παιδικό θέατρο είναι πολύ σημαντικό και ειδικά στην επαρχία που τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να βλέπουν συχνά παραστάσεις. Το θέατρο για μένα είναι μεγάλο σχολείο. Ίσως είναι μεγαλύτερο από τη σχολή στην οποία πήγαινα. Σου μαθαίνει πολλά πράγματα και γίνεσαι, μέσα απ' αυτό, καλύτερος άνθρωπος. Αυτό βέβαια δε συμβαίνει πάντα αλλά αυτή είναι η άποψή μου. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς νιώθετε την ώρα που είστε πάνω στη σκηνή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολύ όμορφα. Σε ένταση, συγκεντρωμένος, προσπαθώ να δώσω κάθε φορά τον καλύτερο εαυτό μου. Υπάρχει μια πάρα πολύ όμορφη αίσθηση. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ταυτίζεστε με το ρόλο που παίζετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι. Πολλές φορές, ναι. Πολλές φορές πρέπει αλλά και πολλές φορές όχι. Π. χ. στις μονομαχίες. Αν ταυτιστείς εκείνη την ώρα και πεις "τώρα εγώ μονομαχώ", μπορεί να σκοτώσεις τον άλλο, γιατί τα σπαθιά είναι αληθινά. Δεν είναι πλαστικά, είναι σιδερένια. Εκεί πρέπει να κρατάς αντίσταση, δηλαδή να είσαι και λίγο απ' έξω. Αλλά υπάρχουν σκηνές και ρόλοι που ταυτίζεσαι. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο χρόνο χρειάζεστε για να μάθετε το ρόλο σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι πρόβες είναι ανάλογα με το έργο. Μπορεί σε 40 μέρες να ανεβεί μια παράσταση. Τα λόγια - αυτό είναι που με ρωτούν οι περισσότεροι, γιατί νομίζουν ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο - είναι κάτι πολύ εύκολο, τα μαθαίνεις με την επανάληψη. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχατε τρακ την ώρα που ανεβήκατε για πρώτη φορά στη σκηνή; Τώρα έχετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, αλλά αυτό το τρακ δεν είναι από αμηχανία, είναι δημιουργικό. Δηλαδή υπάρχει το αίσθημα της ευθύνης που σε οδηγεί σε ένα τρακ. Και πάντα ένας ηθοποιός πρέπει να έχει τρακ, γιατί το κοινό κάθε μέρα είναι διαφορετικό και αυτό πρέπει να του δημιουργεί τρακ. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια θεατρικά έργα έχετε παίξει; Ποιο ήταν το αγαπημένο σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν έχω αγαπημένο γιατί όλα τα αγαπώ. Σε όλα υπάρχει ενδιαφέρον, ζωή. Οτιδήποτε κάνεις, σε οποιοδήποτε έργο, είτε πρωταγωνιστής είσαι, είτε κάνεις ένα πέρασμα από τη σκηνή, είναι εξίσου σημαντικό. Μερικά έργα στα οποία έχω παίξει είναι η "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", οι "Πέρσες" του Αισχύλου, ο "Βασιλιάς Ληρ". Οι "Τρεις αδερφές" του Τσέχωφ, η "Παναγία των Παρισίων", το "Εξκάλιμπερ" που είδατε και άλλα πολλά. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Διαλέγετε εσείς το έργο στο οποίο θα παίξετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό είναι λίγο σχετικό. Δηλαδή δε σε φέρνουν με το ζόρι. Σου κάνουν μια πρόταση και, αν σου αρέσει και σε ενδιαφέρει το έργο, το κάνεις. Αλλά είναι και δουλειά, μην το ξεχνάμε. Δεν έχουμε πάντα άλλες επιλογές για να πούμε "δε θα παίξω αυτό, θα παίξω το άλλο". Υπάρχουν και ηθοποιοί που δεν μπορούν να παίζουν πουθενά. Είναι άνεργοι. Οπότε, όταν τους κάνουν μια πρόταση, παίζουν, δεν μπορούν να αρνηθούν. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν συγκρούσεις ανάμεσα στους ηθοποιούς ενός θιάσου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εντάξει, αυτό είναι σχετικό. Είναι όπως όλες οι δουλειές. Δηλαδή μπορεί σε μια δουλειά να είναι όλα ρόδινα. Σ' αυτή τη δουλειά ας πούμε τα πράγματα είναι πολύ όμορφα. Είμαστε μια παρέα, είμαστε φίλοι. Σε κάποιες άλλες δουλειές μπορεί να είχαμε αρκετά προβλήματα. Είναι όπως όλες οι δουλειές. Ποτέ ένας ηθοποιός δε βάζει την προσωπική του σχέση την ώρα που παίζει. Δηλαδή και σύγκρουση να υπάρχει, αν είναι σωστός ηθοποιός, την ώρα της παράστασης την ξεχνάει, αφήνει το πρόβλημα στο σπίτι του, έξω από το θέατρο. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ξέρουμε πως οι ηθοποιοί δουλεύουν πολλές ώρες. Σας μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, μου μένει αρκετός. Κοιτάξτε, πάρα πολλές ώρες δε δουλεύουμε. Εγώ προσωπικά έχω ελεύθερο χρόνο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς τον αξιοποιείτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μου αρέσει να διαβάζω, να κάθομαι σπίτι, τηλεόραση δε βλέπω σχεδόν καθόλου. Όχι ότι είναι κακή η τηλεόραση, αλλά πιστεύω ότι, έτσι όπως είναι σήμερα, ο ρόλος της δεν είναι αυτός που πρέπει να είναι. Είναι αντιπαιδαγωγικός θα έλεγα. Όχι όλες οι εκπομπές ή όλα τα κανάλια. Υπάρχουν και εκπομπές σπουδές, αλλά κατά κύριο λόγο. Ακούω μουσική, αθλούμαι όταν μπορώ και είμαι ξεκούραστος, πάω σινεμά, πάω θέατρο και βλέπω και άλλες παραστάσεις. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε παίξει στον κινηματογράφο; Σε ποιες ταινίες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε δουλέψει στην τηλεόραση; Σε ποια σήριαλ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η διαφορά του θεάτρου από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα μέσα είναι ξεχωριστά, διαφορετικά. Έχουν μεγάλες διαφορές. Δηλαδή, στην τηλεόραση είναι η κάμερα όπως και στον κινηματογράφο. Το θέατρο είναι ζωντανό. Στο θέατρο δεν έχεις την πολυτέλεια να πεις "είμαι άρρωστος, να μην κάνουμε αυτή τη σκηνή τώρα" ή "να μην κάνουμε το γύρισμα". Υπάρχει μια συνέχεια. Μέσα σε δυο ώρες πρέπει να δείξεις μια ζωή. Στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση μπορείς να φύγεις, μπορεί ας πούμε να γυρίσεις πρώτα το τέλος μιας ταινίας και μετά την αρχή. Μετά είναι διαφορετικό το παίξιμο. Στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, ας πούμε, η φωνή δε χρειάζεται να φτάνει μακριά. Μπορεί και ένας ηθοποιός που έχει μια πολύ χαμηλή φωνή να ακούγεται λες και έχει φωνάρα. Υπάρχουν και άλλες πολλές διαφορές. Και η τηλεόραση και ο κινηματογράφος έχουν πολλές δυσκολίες, αλλά πιστεύω πως η τέχνη του ηθοποιού είναι το θέατρο. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιους γνωστούς ηθοποιούς έχετε συνεργαστεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με το Γιάννη Βόγλη, τη Μαρία Σκούντζου, οι οποίοι είναι ηθοποιοί με μεγάλη καριέρα, με το Νίκο Δαδινόπουλο ο οποίος ήταν εδώ πέρσι, με το Χρήστο Καλαβρούζο, τη Μυρτώ Αλικάκη που έκανε το σήριαλ "Αναστασία". Μ' αυτούς, γιατί δε δουλεύω πολλά χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιον ηθοποιό θαυμάζετε; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Αλέκο Αλεξανδράκη, το Γιώργο Λαζάνη που ήταν δάσκαλός μου στο Θέατρο Τέχνης, τη Ρένη Πιττακή πάλι απ' το Θέατρο Τέχνης - όλοι μου οι δάσκαλοι εκεί ήταν αξιόλογοι - το Βασίλη Διαμαντόπουλο, το Γιώργο Μιχαλακόπουλο κ.ά.

Κελεσίδης Μίμης, Παναούσης Άρης, Σελίδου Αντωνία, Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΑΡΧΑΙΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Ο μεγάλος ποιητής γεννήθηκε το 525 π. Χ. στην Ελευσίνα, τη μικρότερη πόλη της Αττικής.
Για τη μόρφωσή του δεν έχουμε καμιά θετική πληροφορία. Αν κρίνει όμως κανείς από τα έργα του, πρέπει να είχε βαθιά γνώση των επών του Ομήρου, καθώς και των διδακτικών επών. Από τους λυρικούς, τους οποίους φαίνεται να γνώριζε καλά, ο Σόλωνας επέδρασε ιδιαίτερα στην ποιητική του καλλιέργεια.
Όταν ήταν έφηβος έζησε τη μεγάλη μεταπολίτευση της Αθήνας. Η τυραννία καταλύθηκε πάνω από την πόλη που θα μας χαρίσει το ύψιστο δίδαγμα, δηλαδή την αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία. Έζησε, λοιπόν, τον ενθουσιασμό της εποχής του για τη δημοκρατία και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τους αγώνες ανάμεσα στους δημοκρατικούς και τους ολιγαρχικούς. Αυτά τον απασχόλησαν στα έργα του πολύ και προσπάθησε να βοηθήσει και αυτός για τη λύση τους.
Έλαβε μέρος στη μάχη του Μαραθώνα (490 π. Χ.) απ' όπου μεταφέρθηκε με πολλά τραύματα λιπόθυμος, ενώ ο αδερφός του Κυναίγειρος με τον ηρωικό του θάνατο προκαλούσε το θαυμασμό όλων. Επίσης πολέμησε στη Σαλαμίνα (480 π. Χ.), στις Πλαταιές (479 π. Χ.) και στη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο.
Ο Αισχύλος πήρε μέρος στους τραγικούς αγώνες, για πρώτη φορά, το 500 π. Χ., δηλαδή σε ηλικία 25 χρονών. Σύμφωνα με κάποιο θρύλο ο θεός Διόνυσος παρουσιάστηκε στο νεαρό Αισχύλο και τον παρακίνησε να καταπιαστεί με την τραγωδία. Αντίπαλούς του είχε το Φρύνιχο, το Χοιρίλο και τον Πρατίνα, που ήταν παλαιότεροι τραγικοί ποιητές. Επί 15 χρόνια δεν κατόρθωσε να πάρει καμιά νίκη. Για πρώτη φορά νίκησε το 484 π. Χ. Από τότε γίνεται ο εξουσιαστής της τραγικής σκηνής. Κερδίζει άλλες 12 φορές όσο ζει και 24 μετά το θάνατό του. Το 468 π. Χ. το νίκησε ο νεαρός Σοφοκλής, που για πρώτη φορά συναγωνιζόταν στο θέατρο. Από τότε μοιράζονται διαδοχικά τις νίκες.

Για την οικογενειακή του κατάσταση γνωρίζουμε τα εξής. Εκτός από τον Κυναίγειρο είχε και άλλον αδερφό τον Αμυνία. Οι δυο του γιοι, Ευαίων και Ευφορίωνας, ήταν επίσης δραματικοί ποιητές. Ο Ευφορίωνας μάλιστα φαίνεται ότι νίκησε το 431 π. Χ. τους αντιπάλους του πατέρα του Σοφοκλή και Ευριπίδη. Φαίνεται ακόμα ότι και ένας γιος της αδερφής του, ο Φιλοκλής, ήταν κι αυτός τραγικός ποιητή.
Το 470 π. Χ. ο Αισχύλος, ύστερα από πρόσκληση του φιλόμουσου τυράννου Ιέρωνα, πήγε στη Σικελία, όπου ήταν προσκεκλημένοι επίσης ο Πίνδαρος και ο Σιμωνίδης. Εκεί ο Αισχύλος έγραψε την τραγωδία "Αιτναίαι" προς τιμή της πόλης Αίτνας που είχε ιδρύσει ο Ιέρωνας. 
Πέθανε στην πόλη Γέλα της Σικελίας το 456 π. Χ. Οι κάτοικοι της Γέλα τίμησαν τον ποιητή με μεγαλοπρεπή τάφο, πάνω στον οποίο χάραξαν το επίγραμμα, που ο ίδιος είχε ετοιμάσει, λίγο πριν πεθάνει:
"Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει
μνήμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας
αλκήν δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον άλσος αν είποι
και βαθυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος", δηλαδή
"Τον Αισχύλο το γιο του Ευφορίονα, κρύβει 
τούτο μνήμα στη Γέλα τη σιτοτρόφα.
Της παλικαριάς του τη φήμη το άλσος του Μαραθώνα μπορεί να πει
και ο μακρομάλλης ο Πέρσης, που την ξέρει καλά".
Ένας μύθος δημιουργήθηκε για το θάνατό του: Ένας αϊτός, λέει, πετούσε, κρατώντας χελώνα και την έριξε πάνω στο φαλακρό του κεφάλι, ενώ έγραφε, βυθισμένος στην έμπνευση.
Δεν είναι γνωστό πόσες ακριβώς τραγωδίες έγραψε ο Αισχύλος. Σύμφωνα όμως με το βιογράφου του πρέπει να έγραψε 70 τραγωδίες και πέντε σατιρικά δράματα, ενώ ο λεξικογράφος Σουίδας αναφέρει 92 έργα του, δηλαδή 23 τετραλογίες (τέσσερα θεατρικά μαζί). Μέχρι σήμερα σώθηκαν μόνο 7 οι εξής: "Ικέτιδες", "Πέρσαι", "Επτά επί Θήβαις", "Προμηθέας δεσμώτης", "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες" (οι τρεις τελευταίες αποτελούν την τριλογία "Ορέστεια").
Οι ήρωες του Αισχύλου είναι τιτάνες σε δύναμη και αρετή και οι συγκρούσεις τους με τη Μοίρα, αληθινές γιγαντομαχίες, μας φέρνουν δέος. Γιατί κεντρική ιδέα στα έργα του Αισχύλου είναι η Μοίρα, η Ειμαρμένη, μια δύναμη πάνω και απ' τους ανθρώπους και απ' τους θεούς. Μα τη Μοίρα και τη Θεία Δίκη, την προκαλεί ο ίδιος ο άνθρωπος με τα έργα του. Οι θεοί παρουσιάζονται αυστηροί και σκληροί, αλλά και δίκαιοι. Βοηθούν όσους αγωνίζονται για το δίκαιο, αλλά τιμωρούν αλύπητα εκείνους που συμπεριφέρονται αλαζονικά.
Ο Αισχύλος έφερε αρκετές καινοτομίες στην τραγωδία. Μια από τις πιο σημαντικές ήταν η προσθήκη και δεύτερου υποκριτή, δηλαδή ηθοποιού, γεγονός που συντέλεσε στη δημιουργία διαλόγου και έδωσε ζωή στη θεατρική παράσταση. Άλλες επίσης αξιόλογες καινοτομίες ήταν η ελάττωση των χορικών (τραγουδιών που τραγουδάει ο χορός), ο εμπλουτισμός των σκηνικών και η χρησιμοποίηση μεγαλόπρεπων ενδυμασιών για τους υποκριτές. Ο Αισχύλος ήταν επίσης εκείνος που εισήγαγε τα προσωπεία (μάσκες) και τους κοθόρνους, δηλαδή παπούτσια με χοντρές σόλες, τα οποία φορούσαν οι ηθοποιοί κατά την παράσταση. Εφεύρε πολλά σκηνικά και συνέθεσε νέες μελωδίες.
Μερικά λόγια για τις σπουδαιότερες τραγωδίες του.
Στην τριλογία "Ορέστεια" θέμα είναι το δράμα των Ατρειδών. Ο Αγαμέμνονας βρίσκει το θάνατο στις Μυκήνες, όταν γυρίζει από την Τροία. Μα ο Ορέστης, ο γιος του, εκδικείται σκοτώνοντας τους φονιάδες του, τον Αίγισθο και την Κλυταιμνήστρα. Έρχονται όμως οι Ερινύες, αυτές οι θεές που τιμωρούν τα εγκλήματα, και καταδιώκουν τον Ορέστη. Η καταδίωξη σταματά όταν αθωώνεται ο Ορέστης στον Άρειο Πάγο και οι Ερινύες μετατρέπονται σε Ευμενίδες (αγαθές θεότητες, προστάτιδες της φυσικής τάξης).
Στους "Πέρσες" υμνεί την ελληνική ανδρεία στη Σαλαμίνα, μέσα από τη διήγηση της ναυμαχίας, που κάνει στην Άτοσσα, τη μητέρα του Ξέρξη, ο Πέρσης αγγελιοφόρος. Εκεί ο Αισχύλος βάζει στο στόμα των Ελλήνων τον περίφημο παιάνα: 
"Εμπρός, των Ελλήνων γενναία παιδιά! να ελευθερώσετε
πατρίδα , τέκνα, γυναίκες και των πατρικών θεών σας
να ελευθερώσετε τα ιερά και των προγόνων τους τάφους.
Τώρα για όλα είναι που πολεμάτε".
Στον "Προμηθέα δεσμώτη" ο Προμηθέας κλέβει τη φωτιά από τον Όλυμπο και τη φέρνει στους ανθρώπους. Για την πράξη του αυτή τιμωρείται από το Δία, ο ευεργέτης αυτός της ανθρωπότητας, γιατί τόλμησε να παραβεί τις θεϊκές εντολές.
Παπαδοπούλου Ελένη, Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)
Σελίδου Αντωνία, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)



"Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΩΝ"  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Το Σάββατο 6 Απριλίου πήγαμε στον κινηματογράφο "Μέγας Αλέξανδρος" στην Έδεσσα για να δούμε την ταινία "Ο άρχοντας των δακτυλιδιών". Η ταινία αυτή κράτησε 3 ώρες. Πολλές σκηνές της μας έκαναν να τρομάξουμε πολύ.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η παρακάτω:
Πριν από χιλιάδες χρόνια υπήρχε ένας άρχοντας, ο Σόρον, που ζούσε στο Βουνό του Χαμού της Μόρντορ. Αυτός ο άρχοντας έφτιαξε 17 δακτυλίδια και έδωσε τα 9 στους ανθρώπους (στους βασιλιάδες), τα πέντε στους Νάνους και τα τρία στα Ξωτικά. Στο βουνό που ζούσε έφτιαξε ένα δακτυλίδι για τον ίδιο, για να μπορεί να είναι ο κυρίαρχος όλων των άλλων.
Ανάμεσα στους ανθρώπους και στον άρχοντα ξεκίνησε ένας πόλεμος για την κυριαρχία στη Μέση Γη. Σ' αυτόν τον πόλεμο ο άρχοντας σκοτώθηκε και το δακτυλίδι του το πήρε ένας βασιλιάς. Το βασιλιά αυτό τον σκότωσαν και το δακτυλίδι μετά από καιρό έφτασε στα χέρια του Νάνου Μπίλμπο, ο οποίος έζησε 111 χρόνια επειδή το δακτυλίδι ήταν μαγικό. Στα 111α γενέθλιά του αποφάσισε να φύγει από το χωριό που ζούσε και το δακτυλίδι το έδωσε στο μάγο Γκάνταλφ για να το καταστρέψει στο Βουνό του Χαμού. Επειδή δεν μπορούσε να το πάει μόνος, ζήτησε τη βοήθεια ενός νεαρού Νάνου του Φρόντο, για να το πάνε μαζί. Σ' ένα συνέδριο των Ξωτικών και των Νάνων αποφασίστηκε μαζί με το Γκάνταλφ και το Φρόντο να πάνε και οι εξής: ο Άραγκορν και Μπορομίρο ο γιος του άρχοντα της Γκόντορ, ως εκπρόσωποι των Ανθρώπων, ο Λέγκολας ο γιος του Ξωτικοβασιλιά του Δάσους της Σκοτεινιάς ως εκπρόσωπος των Ξωτικών, ο Γκιμς ο γιος του Γκλόιν από το Βουνό της Μοναξιάς ως εκπρόσωπος των Νάνων και οι φίλοι του Φρόντο, ο Σαμ, ο Πίπι και ο Μέρι.

Το πνεύμα του άρχοντα Σόρον όμως ήταν ζωντανό και θέλησε να πάρει πίσω το δακτυλίδι. Έστειλε, λοιπόν, τους Ορκ, τους στρατιώτες τους, να το πάρουν. Η συντροφιά του Φρόντο και των άλλων είχε πολλές περιπέτειες και άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι αιχμαλωτίστηκαν. Έτσι ο Φρόντο μαζί με το φίλο του το Σαμ συνέχισαν μόνοι τους το ταξίδι για το Βουνό του Χαμού. 
Απ' αυτήν την ταινία μας άρεσαν πολλές σκηνές. Μας άρεσε η σκηνή στα ορυχεία της Μόρια, στην οποία είχαν επιτεθεί στη συντροφιά του Φρόντο πολλά τέρατα και, μόλις είχε εμφανιστεί ένας αρχαίος Δαίμονας, ο Γκάνταλφ προσπάθησε να τον σταματήσει και έπεσε στη σκοτεινή άβυσσο. Επίσης μας άρεσε η σκηνή στην οποία η συντροφιά προσπάθησε να περάσει ένα ψηλό χιονισμένο βουνό, αλλά ο κακός μάγος Σόρουμαν τους εμπόδισε προκαλώντας χιονοστιβάδες. Μας άρεσαν ακόμα τα φοβερά τοπία και το βασίλειο των Ξωτικών.
Η ταινία αυτή είναι η πρώτη από τις τρεις που θα γυριστούν και έχει πάρει 4 Όσκαρ (φωτογραφίας, πρωτότυπης μουσικής, ειδικών οπτικών εφέ και μακιγιάζ). Μας άρεσε πολύ και γι' αυτό θέλουμε να δούμε και τις άλλες δύο όταν θα προβληθούν στους κινηματογράφους.
Παπαδοπούλου Ελένη, Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)
Παυλίδου Αθηνά, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

ΕΧΕΤΕ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Στα πλαίσια του μαθήματος υπολογιστών, επισκεφθήκαμε τις ιστοσελίδες κάποιων δημοτικών σχολείων και κατόπιν, αν οι εντυπώσεις ήταν θετικές, στέλναμε κάποιο μήνυμα. Ο κάθε μαθητής ανέλαβε και ένα σχολείο. Βέβαια οι απαντήσεις που πήραμε ήταν λίγες σχετικά και αυτό συμβαίνει επειδή δεν χρησιμοποιείται το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ακόμη σαν μέσο επικοινωνίας από όλα τα σχολεία. Δείτε τι μας απάντησαν: 

Σεμερτζίδης Παναγιώτης στο 2ο δημοτικό σχολείο Συκεών Θεσσαλονίκης

Απάντηση:
Παναγιώτη σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Να 'σαι καλά!
Μπασματζίδης Γιώργος (δάσκαλος Ε' τάξης)


Γιάννης Χαραλαμπίδης στο 27ο δημοτικό σχολείο Λάρισας

Απάντηση:
Αγαπητέ Γιάννη Χαραλαμπίδη
Πήραμε το μήνυμά σου και σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Επισκεφτήκαμε την ιστοσελίδα σας και πραγματικά είναι πολύ όμορφη και το υλικό σας αρκετό αλλά το σπουδαιότερο, είναι χρήσιμο σε όποιον θα ήθελε να επισκεφτεί τον τόπο σας, που πραγματικά φαίνεται πολύ όμορφος.
Η προσπάθειά σας είναι από τις καλύτερες στο χώρο του διαδικτύου και στο χώρο της εκπαίδευσης. 
Και εσείς οι μαθητές αλλά και οι δάσκαλοί σας αξίζουν συγχαρητήρια.
Οι δικές μας προσπάθειες άρχισαν μόλις πριν τα Χριστούγεννα και θα περάσει βέβαια αρκετός καιρός μέχρι να φθάσουμε στο δικό σας επίπεδο.
Ελπίζουμε να συνεχίσετε με την ίδια διάθεση και ζήλο, ώστε από τον ενθουσιασμό και τη ζωντάνια σας να παραδειγματιστούμε δάσκαλοι και μαθητές.

Πολλούς χαιρετισμούς από το 27ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας, από τους μαθητές και τους δασκάλους. 

Μαρία Φαντίδου στο 10ο Δημ. Σχολείο. Ν. Ιωνίας.

Απάντηση:
Γεια σου Μαρία .
Είμαι η Άννα Μέτα και πάω στη ΣΤ΄ τάξη. Μένω στην Νέα Ιωνία Μαγνησίας και είμαι στο 10ο Δημ. Σχολείο Ν. Ιωνίας. 
Χαιρετίσματα από όλα τα παιδιά σε όλους σας. 

Από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου - Κορδελιού

Πήραμε τις εφημερίδες και το CD σας και σας ευχαριστούμε πολύ.
Συγχαρητήρια για τη δουλειά που κάνετε και ειδικά πάνω στο νερό. 
Αδάμ
kpe-thes@otenet.gr

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Επισκέφτηκα την σελίδα σας και το μόνο που έχω να πω είναι συγχαρητήρια!!! συγχαρητήρια!!!.
Κατά την γνώμη μου είναι άρτιο από κάθε άποψη.
Θα θέλαμε όλοι οι συνάδελφοι να έχουμε συνεργασία τα δυο σχολεία. Αν είναι δυνατόν με αλληλοεπισκέψεις. Εξάλλου είμαστε και κοντά.
Βασιλόπουλος Γεώργιος
Δάσκαλος Υπεύθυνος Πληροφορικής
1ου Δημ. Σχ. Κολινδρού Πιερίας.
mail@1dim-kolindr.pie.sch.gr

Φίλε Ιωάννη!
Με χαρά λάβαμε το μήνυμά σου στο Σχολείο μας, στο 9ο Δ. Σχ. Ελευθερίου. Να ξέρεις ότι τα καλά λόγια από ένα μαθητή όπως είσαι εσύ είναι το καλύτερο δώρο και η καλύτερη ανταμοιβή για μας που προσπαθούμε να καταφέρουμε κάτι περισσότερο σχετικά με τις νέες τεχνολογίες.
Θα πρέπει επίσης να ξέρεις ότι δεν περιμέναμε να μας ενημερώσεις για να επισκεφθούμε την ιστοσελίδα σας! Το είχαμε ήδη κάνει. Κι αυτό γιατί επειδή προσπαθούμε να βρούμε τις καλές δουλειές στο διαδίκτυο, στη δική σας προσπάθεια κάναμε μια ιδιαίτερα μεγάλη στάση εδώ και καιρό για να θαυμάσουμε και τη δική σας δουλειά αλλά και το μεράκι των δασκάλων σας που απ' ό,τι φαίνεται έχουν πολύ μεράκι και όρεξη για δημιουργία. Γι' αυτό να θεωρείτε τους εαυτούς σας πολύ τυχερούς γιατί τα περισσότερα (για να μη πω όλα) σχολεία των μεγάλων πόλεων δεν κάνουν τη δουλειά που κάνετε εσείς.
Εντυπωσιάσθηκα από τις δραστηριότητές σας, τις εργασίες σας και βέβαια τα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (δείχνετε μεγάλη ευαισθησία για το περιβάλλον και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί φαίνεται ότι υπάρχει ελπίδα για το μέλλον του πλανήτη μας).
Είδα ότι επισκεφθήκατε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου. Ελπίζω να σας άρεσε και να ξανάρθετε σε νέα προγράμματα που θα εφαρμόσει.
Περιμένω νέα σας.

Κώστας Παπαλεξίου (Διευθυντής του Σχολείου)
e-mail: oreothorax@freemail.gr
9o Δημοτικό Σχολείο Ελευθερίου-Κορδελιούhttp://9dim-elefth.thess.sch.gr/ 
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας! 

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ "ΥΙΟΘΕΤΕΙ" ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
· Εκατοντάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, παρά τις προσπάθειες των οικογενειών τους να τα συντηρήσουν. 
· Εκατομμύρια παιδιά, από 5 χρόνων έως και έφηβοι, ζουν στους δρόμους, άλλα γιατί δεν έχουν οικογένειες και άλλα διωγμένα από τη συμπεριφορά των γονιών τους, αντιμετωπίζοντας κινδύνους που απειλούν την υγεία τους αλλά και την ίδια τους τη ζωή. 
· Εκατομμύρια παιδιά δεν πάνε στο σχολείο. 
· Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες που βρίσκονται πολύ πιο κάτω από το όριο της φτώχιας και πεθαίνουν από την πείνα, τη δίψα και από ασθένειες όπως η διάρροια και η ελονοσία.
Πάρα πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτά που απασχολούν κυρίως τις χώρες του Τρίτου Κόσμου αλλά όχι μόνο. Μια απ' αυτές τις οργανώσεις είναι και η ΑctionAid. 

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ACTIONAID  Μεταφορά στο περιεχόμενα


H ΑctionAid είναι ένας διεθνής μη κυβερνητικός, μη κερδοσκοπικός, ανθρωπιστικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1972 στη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με την επιθυμία του φιλάνθρωπου επιχειρηματία Cecil Jackson - Cole, με αρχικό σκοπό να βοηθήσει τα φτωχά παιδιά στην Ινδία και στην Κένυα.
Από την πρώτη στιγμή, η ΑctionAid στηρίχτηκε σε ανθρώπους που πίστεψαν ότι μπορούν να συμβάλουν ενεργά στο όραμα για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά όλου του κόσμου.
Σήμερα, η ΑctionAid διαθέτει σε όλο τον κόσμο περισσότερους από 250.000 ενεργούς υποστηρικτές. Υλοποιεί προγράμματα ανάπτυξης σε περισσότερες από 30 αναπτυσσόμενες χώρες σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας ενεργά περισσότερους από 5 εκατομμύρια ανθρώπους - οικογένειες και παιδιά - ενώ επεκτείνει συνεχώς τη δράση της με σκοπό την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών που προκαλούν τη φτώχεια.
Αποτελεί πλέον έναν από τους σημαντικότερους οργανισμούς παγκόσμιας αλληλεγγύης. Από το 1991 είναι σύμβουλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) για θέματα που σχετίζονται με την παγκόσμια ανάπτυξη.
Το έργο της ΑctionAid στηρίζεται επίσης από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ιρλανδία. Στην Ελλάδα η ΑctionAid δραστηριοποιείται από το 1998, με το όνομα ΑctionAid Ελλάς.
Η επιτυχής δράση, το κύρος και η διεθνής αποδοχή της ΑctionAid επιτεύχθηκε χάρη σε έναν πολύτιμο παράγοντα: την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη όλων των επώνυμων και ανώνυμων υποστηρικτών που, από το 1972 μέχρι σήμερα, δίνουν προοπτική στα παιδιά του κόσμου.

ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Το πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού, είναι ο βασικός τρόπος που έχει επιλέξει η ΑctionAid για να επιτύχει το στόχο της, την αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη. 
Αναδοχή παιδιού δε σημαίνει "υιοθεσία". Σημαίνει υποστήριξη ενός παιδιού με το οποίο οι ανάδοχοι έχουν σταθερή επικοινωνία, της οικογένειάς του και όλων των ανθρώπων στην περιοχή όπου ζει, έτσι ώστε να επιτευχθούν μόνιμες βελτιώσεις στην ποιότητα της ζωής τους.
Τι όφελος θα υπήρχε να βοηθηθεί αποκλειστικά ένα παιδί που ζει σε ένα χωριό όπου δεν υπάρχει καμιά υποδομή, δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει σχολείο, δεν υπάρχουν φάρμακα ή γιατροί; Όταν όλοι οι άλλοι γύρω του ζουν σε άθλιες συνθήκες; Έχει αποδειχτεί ότι η ανθρωπιστική βοήθεια μπορεί να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική μόνο όταν ωφελούνται όλα αδιακρίτως τα παιδιά και οι κάτοικοι μιας περιοχής.
Γι' αυτό η ΑctionAid αξιοποιεί τις τακτικές οικονομικές συνεισφορές των αναδόχων της προκειμένου να υλοποιήσει μακροπρόθεσμα προγράμματα ανάπτυξης με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής του συνόλου των κατοίκων μιας περιοχής.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Το σχολείο μας, θέλοντας να βοηθήσει ενεργά στην προσπάθεια της ΑctionAid για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά όλου του κόσμου, αποφάσισε να γίνει ανάδοχος (κατά κάποιο τρόπο να υιοθετήσει) ενός παιδιού. 
Το παιδί του οποίου γίναμε ανάδοχοι είναι αγόρι και το λένε Wakola Gedo Goyo. Είναι γεννημένο το 1996 στο Γιαμπέλο της Αιθιοπίας όπου και κατοικεί. Η οικογένειά του έχει 6 παιδιά. Όπως όλοι οι κάτοικοι του Γιαμπέλο, ασχολείται με τη γεωργία καλλιεργώντας καλαμπόκι, σιτάρι, τεφ, φάβα, φακή κ.λπ. Ο Wakola δεν πηγαίνει σχολείο. Μόνο το 30% των παιδιών της περιοχής που κατοικεί πηγαίνει σχολείο, γιατί τα σχολεία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σπίτια των παιδιών, και οι ώρες που γίνονται τα μαθήματα δεν διευκολύνουν τα παιδιά, από τα οποία τα περισσότερα είτε εργάζονται στα χωράφια είτε ασχολούνται με τα ζώα για να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Η περιοχή έχει πρόβλημα νερού (η κοντινότερη πηγή πόσιμου νερού βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 - 15 χμ. από το σπίτι τους) αλλά και υγειονομικής περίθαλψης (αν κάποιος στην οικογένεια αρρωστήσει πρέπει να μεταφερθεί, ως επί το πλείστον με τα πόδια, στο πλησιέστερο υγειονομικό κέντρο, το οποίο απέχει περισσότερο από 35 χμ. από το σπίτι τους). 
Ως ανάδοχοι του παιδιού θα έχουμε επικοινωνία μαζί του (με επιστολές, κάρτες ή ζωγραφιές) δυο φορές το χρόνο και θα ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις στη ζωή του, θα ενημερωνόμαστε για τα προγράμματα που εφαρμόζονται στην περιοχή που ζει, θα γνωρίσουμε καλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της περιοχής και τις μικρές τους καθημερινές νίκες και θα νιώθουμε περήφανοι γιατί θα έχουμε συμβάλει κι εμείς ουσιαστικά σ' αυτές. Θα μπορεί κάποιος από μας να επισκεφτεί το παιδί στη χώρα που ζει και να δει από κοντά τα έργα που γίνονται.

Η μοναδική υποχρέωση που έχουμε σαν σχολείο είναι η προσφορά 22 ευρώ το μήνα (αντιστοιχούν 40 λεπτά σε κάθε παιδί του σχολείου μας) στην ΑctionAid. Τα χρήματα αυτά δεν πηγαίνουν στο συγκεκριμένο παιδί, αλλά συγκεντρώνονται μαζί με άλλες προσφορές και διατίθενται προς όφελος ολόκληρης της περιοχής που ζει το παιδί.
Το ποσό αυτό, που δεν είναι και μεγάλο ώστε να στερούμαστε τίποτε σημαντικό, θα συγκεντρώνεται από τις δραστηριότητες του σχολείου (κυλικείο, πώληση εφημερίδων) και από τις εθελοντικές εισφορές των παιδιών του σχολείου μας. 


ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ …  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Το 776 π. Χ. ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ολυμπία. Εκτός απ' αυτούς υπήρχαν κι άλλοι αγώνες όπως τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πανιώνια κ.ά. 
Οι αγώνες αυτοί γίνονταν κάθε 4 χρόνια. Οι αθλητές, που ήταν μόνο άντρες, πήγαιναν στην Ολυμπία ένα μήνα πριν την έναρξη των αγώνων για να προετοιμαστούν. Αγωνίζονταν σε διάφορα ατομικά αγωνίσματα. Ο νικητής έπαιρνε ως βραβείο ένα στεφάνι ελιάς από το ιερό δάσος της Άλτης. Η πόλη από την οποία καταγόταν ο νικητής γινόταν διάσημη γιατί είχε τόσο δυνατούς και σπουδαίους άντρες.
Το 393 μ. Χ., ενώ μέχρι τότε οι αγώνες γίνονταν κανονικά, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μεγάλος Θεοδόσιος τους σταμάτησε γιατί ήταν ειδωλολατρικοί. Επίσης έκλεισε τη Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας και κατέστρεψε πολλά έργα τέχνης. 
Αργότερα όμως, το 1994, ο βαρόνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν έδωσε την ιδέα να ξαναρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Επειδή οι αγώνες αυτοί ήταν ελληνικοί οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες 
έγιναν στην Αθήνα το 1896. Στην αναβίωση των αγώνων βοήθησε και ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής και συγγραφέας Δημήτριος Βικέλας. Ο πρώτος Έλληνας ολυμπιονίκης ήταν ο Σπύρος Λούης ο οποίος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες οι νικητές παίρνουν αντί για κλαδί ελιά μετάλλια, χρυσό ο πρώτος, αργυρό ο δεύτερος και χάλκινο ο τρίτος) στο μαραθώνιο δρόμο.
Η σημαία των Ολυμπιακών αγώνων έχει πέντε κρίκους ενωμένους. Αυτοί συμβολίζουν την αδελφοσύνη των πέντε ηπείρων. Ο κάθε κρίκος έχει διαφορετικό χρώμα. Ο μπλε συμβολίζει την Ευρώπη, ο κόκκινος την Αμερική, ο πράσινος την Ωκεανία, ο κίτρινος την Ασία και ο μαύρος την Αφρική. Στους αγώνες συμμετέχουν όλες οι χώρες.
Το 2004 οι Ολυμπιακοί αγώνες θα γίνουν στην Ελλάδα, στην Αθήνα, για δεύτερη φορά.

… ΚΑΙ Η ΜΑΣΚΟΤ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ ΤΟΥ 2004  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Αν έχετε παρατηρήσει, σε κάθε Ολυμπιάδα η μασκότ έχει σχέση με τη χώρα από την οποία προέρχεται. Οι Σοβιετικοί είχαν την αρκούδα, το "Μίσα", οι Κορεάτες το "Χόντορι", τον τίγρη και οι Αμερικάνοι στο Λος Άντζελες το "Σαμ" τον αετό, σύμβολο των αμερικάνων. 


Η μασκότ της Ολυμπιάδας του 2004 είναι δύο κούκλες, ο Φοίβος και η Αθηνά. Τις εμπνεύστηκε και τις δημιούργησε ο κ. Γκόγκος Σπύρος μαζί με την εξαμελή ομάδα του.
Στην αρχή σκέφτηκαν να βάλουν ως μασκότ το Φρίξο και την Έλλη. Επειδή όμως αυτά τα δυο αδέρφια είχαν μακάβριο τέλος, άλλαξαν τα ονόματά τους και τα ονόμασαν Φοίβο και Αθηνά. Αργότερα σκέφτηκαν να τα σχεδιάσουν έτσι, όπως είναι μια κωδωνόσχημη κούκλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. 
Με την παρουσίαση της μασκότ υπήρξαν διαμαρτυρίες. Ο δημιουργός της, όταν ρωτήθηκε, απάντησε λέγοντας: "Δίκαια βρήκαμε να δημιουργήσουμε για την Ολυμπιάδα της Αθήνας αυτή τη μασκότ, καθώς έχει προέλευση από την αρχαιότητα. Επίσης της επιλέξαμε γιατί πιστεύουμε πως θα αρέσει στα παιδιά. Πάντως δε θα έλεγα ότι θυμίζουν την οικογένεια Σίμσονς (κινούμενα σχέδια)".
Εγώ πιστεύω πως ο κ. Γκόγκος έχει δίκιο, γιατί κι εγώ είμαι ένα παιδί και μου άρεσε η μασκότ. Εκτός απ' αυτό έχουν και αρχαιοελληνική προέλευση. Αυτή είναι η γνώμη μου.

Παναούσης Άρης (ΣΤ΄ Τάξη)

ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ  Μεταφορά στο περιεχόμενα


Στις 24 Μαρτίου στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (στο γήπεδο του Παναθηναϊκού) έγινε το μεγάλο ντέρμπι των δύο αιωνίων αντιπάλων, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.
Το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα ήταν 1 - 1. Το πρώτο γκολ το έβαλε ο Πολωνός παίκτης του Παναθηναϊκού Ολιζαντέμπε. Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων τους αγώνα ένας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού έκανε φάουλ μέσα στην περιοχή σε έναν παίκτη του Ολυμπιακού και ο διαιτητής έδωσε πέναλτι. Φυσικά το γκολ μπήκε και το σκορ ήταν πια 1 - 1. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του αγώνα. Τότε ο πρόεδρος και ο προπονητής του Παναθηναϊκού μπήκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και άρχισαν να βρίζουν το διαιτητή. Μερικοί οργισμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού, βλέποντας την κατάσταση που επικρατούσε, μπήκαν κι αυτοί στον αγωνιστικό χώρο και άρχισαν να χτυπούν το διαιτητή λέγοντας ότι είναι πουλημένος. Ο διαιτητής χρειάστηκε να κάνει ράμματα αλλά και το σώμα του ήταν γεμάτο μελανιές.
Η δική μας γνώμη είναι ότι ο διαιτητής ευνόησε πάρα πολλές φορές τον Ολυμπιακό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να τον χτυπήσουν μ' αυτόν το βάναυσο τρόπο.

Βασιλειάδης Άγγελος, Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη), Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
"Κάτι τρέχει στα γύφτικα"
Είναι γνωστό ότι οι τσιγγάνοι δεν κατασταλάζουν ποτέ σ' ένα μέρος. Ταξιδεύουν συνέχεια από τόπο σε τόπο. Κάποτε, γύρω στα 1830, ένα μεγάλο καραβάνι που κατέβηκε από τη Θράκη, πήγε κι έστησε τα τσαντίρια του στη μέση του Θεσσαλικού κάμπου. Όλη τη μέρα οι τσιγγάνοι γύριζαν στα διάφορα χωριά, έλεγαν τη μοίρα, πουλούσαν χαλιά, μύλους και βότανα και το βράδυ επέστρεφαν στον καταυλισμό τους. Αντί όμως να πέσουν στον ύπνο, το 'ριχναν σ' ένα τρικούβερτο γλέντι. Τα νταούλια και οι αμανέδες έδιναν κι έπαιρναν. Αλλά πάνω στο γλέντι τους, πολλές φορές πιανόντουσαν σε ομηρικούς καβγάδες. Τότε άρχιζαν άλλου είδους φασαρία: φωνές, πιστολιές, τρεχάματα, βογκητά. Στην αρχή, οι χωρικοί της περιφέρειας τρόμαζαν κι έβγαιναν από τα σπίτια τους, για να δουν τι συμβαίνει. Σιγά σιγά όμως, άρχισαν να συνηθίζουν και δεν τους έκανε πια εντύπωση όλος εκείνος ο "σαματάς". Έτσι, όταν καμιά φορά τις νύχτες, μετά το τσιγγάνικο γλέντι άκουγαν ξεφωνητά, έλεγαν απλώς: "Κάτι τρέχει στα γύφτικα". Αλλά γύφτικα λένε και τα σιδεράδικα, εκεί που ακούγονται τόσοι κρότοι και φασαρία.
* * *
"Κουρεμένο γίδι" - "Κορόιδο"
Οι Βυζαντινοί όταν είχαν πένθος έκοβαν τα μαλλιά τους, αλλά επίσης τα έκοβαν και για να τιμωρήσουν κάποιον που έκανε μια άδικη πράξη. Βέβαια, αργότερα, το κόψιμο των μαλλιών ήταν σημάδι των κομψευόμενων, αλλά στο Βυζάντιο ο νέος για να είναι κομψός θα έπρεπε να "φέρει τον επί κεφαλής κόσμον", δηλαδή να έχει μακριά τα μαλλιά του.
Αυτός που κουρευόταν και μάλιστα άτεχνα, προκαλούσε τα γέλια των άλλων και τον συσχέτιζαν με το γίδι, που τόσο άκομψα το κουρεύει ο βοσκός. Και σήμερα, όταν θέλουν να πειράξουν κανένα, (πιο πολύ τα παιδιά), του φωνάζουν: "κουρεμένο γίδι!" Στην Ήπειρο, μάλιστα, και τον άκομψο κι αυτόν που δεν ξέρει να ντυθεί όμορφα τον φωνάζουν "κουρεμένο γίδι".
Εκείνος, λοιπόν, που ήταν σαν κουρεμένο γίδι, τον έλεγαν κοροϊδευτικά κουρόγιδο ή κορόγιδο ή κορόιδο και από δω βγαίνει και το ρήμα κοροϊδεύω, που θα πει "εμπαίζω".

(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη "Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις")
Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη)



ΜΑΓΙΣΣΕΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Από το 1450 ως το 1700 στην Ευρώπη αλλά και στις νέες αμερικανικές αποικίες το κυνήγι των μαγισσών πήρε διαστάσεις μαζικής ψύχωσης. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι μάγισσες συμμαχούσαν με το διάβολο και έκαναν μαύρη μαγεία. Συχνά όσοι κατηγορούνταν για μαύρη μαγεία βασανίζονταν μέχρι να ομολογήσουν. Μετά τους κρεμούσαν ή τους έκαιγαν στην πυρά.
Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)



Η ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Η πρώτη Απριλίου ανήκει στις πιο ενδιαφέρουσες, από λαογραφική άποψη, μέρες του μήνα αυτού. Την ημέρα αυτή υπάρχει ένα από τα πιο ζωντανά αλλά και αγαπητά έθιμα στον κόσμο, να λέγονται δηλαδή ψέματα και να στήνονται στους αφελείς, που ξεχνούν τι μέρα είναι, καλοπροαίρετες φάρσες.
Το έθιμο αυτό, που είναι κοινό σχεδόν για όλους τους λαούς του κόσμου και που στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένο τα παλαιότερα ιδίως χρόνια, δεν είναι ελληνικό. Προέρχεται από τους λαούς της Δυτικής Ευρώπης αλλά δεν είναι ξεκαθαρισμένο από ποια χώρα προήλθε. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το έθιμο αυτό προήλθε από τους κελτικούς λαούς. Οι κελτικοί λαοί την Πρωταπριλιά ξεκινούσαν να ψαρέψουν στις βόρειες θάλασσες και συνήθιζαν να λένε μεγάλα ψέματα για τους τόπους που είδαν, τις περιπέτειες που έζησαν και τα ψάρια που έπιασαν. Για το λόγο αυτό ίσως οι Γάλοι ονομάζουν την Πρωταπριλιά τους "απριλιάτικο ψάρι". Άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι το έθιμο προέρχεται από τις 
ψεύτικες ευχές και γιορτές που σκάρωναν οι Γάλλοι και τα ψεύτικα δώρα που προσποιούνταν πως θα μοιράσουν την 1η Απριλίου, που ήταν η παλιά τους Πρωτοχρονιά, μέχρις ότου το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος Θ΄ τη μετέθεσε για την 1η Ιανουαρίου. Στην Αγγλία η μέρα αυτή λέγεται "τ' Απρίλη μέρα των ανόητων". 
Για μερικούς η πρωταπριλιάτικη φάρσα έχει την προέλευσή της από τη γιορτή της "Κοροϊδίας και του ξεγελάσματος" της ρωμαϊκής θεάς "Βένους Απρίλης", δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, ενώ άλλοι επιμένουν ότι με τα πρωταπριλιάτικα ψέματα και αστεία μεγάλη σχέση έχει η Ινδή θεά του έρωτα, η περίφημη Μάγια.
Η Πρωταπριλιά και η Πρωτομαρτιά, σαν "πρωτοχρονιές" παλιότερα, αλλά και σαν όρια μετάβασης στην άνοιξη, έχουν συνδεθεί με τα ψέματα που λέγονται για να στρέψουν αλλού την προσοχή του κακού. Λένε ψέματα όχι μόνο σε περιπτώσεις μαγικών ενεργειών αλλά και όταν πρόκειται για δύσκολες εργασίες, όπως η βαφή νημάτων, η παρασκευή εφταζύμου ψωμιού, η εκτροφή μεταξοσκώληκα κ.ά. Την Πρωταπριλιά είχανε σε καλό να γελάσουνε τον άλλον, για να κάνουνε τα δέντρα καρπό. Μα αυτός που γελιότανε το είχε σε κακό. Όλο το χρόνο θα κρατούσε. Αν ήταν παντρεμένος θα χήρευε. Πίστευαν ότι ο γελασμένος θα έχει γρουσουζιές όλο το χρόνο και φυλάγονταν να μην τους ξεγελάσουν. Όποιος πάλι κατάφερνε να ξεγελάσει, θεωρούταν τυχερός για όλη τη χρονιά.
Για το ψέμα υπάρχουν παραδόσεις και παραμύθια σύμφωνα με τα οποία θεωρείται ικανότερος όποιος πει το μεγαλύτερο ψέμα.
"Έλα να πούμε ψέματα ένα σακί γιομάτο
φόρτωσα ένα μπόντικα σαράντα κολοκύθια 
κι απάνου στα καπούλια του ένα σακί ρεβίθια".
Κι ακόμα:
"Ποιος είδε θηλυκόν παπά και διάκο γκαστρωμένο
και τη χελώνα στ' όργωμα λαγό να κυνηγάει 
και να ψαρολογάει".
Είναι επίσης γνωστή η διήγηση με τον σπανό και το μυλωνά που έκαναν μια πίτα και συμφώνησαν να τη φάει όποιος πει το μεγαλύτερο ψέμα κι άρχισαν τη ψευδολογία με τη μορφή αγωνίσματος. 
Αλλά το κέρδος του ψεύτη θεωρείται προσωρινό: "Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται", κι ακόμη "Που μαγειρεύει ψέματα, κενώνει δείπν' ανέμων" (Χίος). Είναι γνωστή η ιστορία του βοσκού που έλεγε ψέματα ότι φάνηκε ο λύκος και καλούσε σε βοήθεια και όταν πραγματικά φάνηκε ο λύκος κανείς δεν τον πίστεψε. "Του ψεμματά το σπίτι 'κάη, και κανείς δεν το πίστευε", λέει σχετική παροιμία.
Κατά την αρχαιότητα οι Κρήτες είχαν τη φήμη ότι "εψεύδοντο", μάλιστα υπάρχει το ρήμα "κρητίζω" με τη σημασία του ψεύδομαι. Ανάλογα με τις ιστορικές τύχες οι κάτοικοι των διάφορων περιοχών έχουν χαρακτηριστεί ψεύτες επειδή χρειάστηκε να προσποιούνται προς την εκάστοτε εξουσία για να επιβιώσουν. Έτσι είχε επικρατήσει να λέγεται:
"Αθηναίοι και Θηβαίοι και κακοί Μυτιληναίοι
άλλα λέγουν το βράδυ και άλλα κάνουν το ταχύ".
Η πρωταπριλιάτικη φάρσα πέρασε και στις εφημερίδες. Μερικές από τις πιο πετυχημένες φάρσες της πρωταπριλιάς δημοσιεύτηκαν σε δικές μας και ξένες εφημερίδες. Μια αμερικανική εφημερίδα δημοσίευσε με μεγάλους τίτλους την καταπληκτική είδηση ότι ο Έντισον εφεύρε ένα μηχάνημα, που κάνει το νερό κρασί. Η φάρσα είχε καταπληκτική επιτυχία. Έπιασε πανικός τους εμπόρους χονδρικής πώλησης κρασιών και άρχισαν να πέφτουν στο Χρηματιστήριο οι τιμές των εταιριών που έκαναν σχετικό εμπόριο.
Βασιλειάδης Άγγελος, Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη), Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Παρατηρώ πως αυτά τα χρόνια όλοι σχεδόν οι άνθρωποι έχουν κινητό. Κάποιοι άνθρωποι το χρειάζονται για τη δουλειά τους και κάποιοι άλλοι όχι.
Το πιο παράξενο είναι ότι σχεδόν όλα τα παιδιά έχουν. Το ένα παιδί στέλνει μήνυμα στο άλλο χωρίς λόγο. Παίζουν με τα παιχνίδια που έχουν τα κινητά, χωρίς να υπολογίζουν τα χρήματα που ξοδεύουν. 
Εγώ πιστεύω ότι το κινητό εξυπηρετεί πολύ τους ανθρώπους που έχουν κάποια ανάγκη ή δουλειά. Ο αδερφός μου όμως, ακόμα και όταν κοιμάται το έχει δίπλα του λες και υπάρχει μεγάλη ανάγκη.
Έχει όμως και τα κακά του. Στην τηλεόραση άκουσα ότι, όταν μιλάς πολύ στο κινητό τηλέφωνο, μπορεί να πάθεις βλάβη στον εγκέφαλο.
Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)



ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΕΙΝΑΙ …  Μεταφορά στο περιεχόμενα
ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
Επειδή αγαπώ τα ζώα, θέλω, όταν μεγαλώσω, να γίνω κτηνίατρος. Για μάθω περισσότερα πράγματα γι' αυτό το επάγγελμα πήρα συνέντευξη από τον κτηνίατρο κ. Μαραντίδη Γιάννη που έχει κτηνιατρείο στη Σκύδρα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα χρόνια πρέπει να σπουδάσει κανείς και πού, για να γίνει κτηνίατρος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για να γίνει κανείς κτηνίατρος τελειώνει το λύκειο και σπουδάζει για 5 χρόνια στην Κτηνιατρική Σχολή. Υπάρχουν δύο σχολές στην Ελλάδα. Η μία είναι στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η δεύτερη στα Τρίκαλα. Η σχολή των Τρικάλων είναι παράρτημα της Θεσσαλονίκης. Δεν έχει όλα τα τμήματα, αλλά μπορεί κάποιος να γραφεί και στο πανεπιστήμιο των Τρικάλων. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με τι ασχολείται ένας κτηνίατρος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κατά κύριο επάγγελμα ο κτηνίατρος είναι θεράπων ιατρός. Βοηθά όλα τα ασθενή ζώα. Ξεκινώντας από αυτά που ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται για την παραγωγή τους (αγελάδες, μοσχάρια, αιγοπρόβατα, κουνέλια, κοτόπουλα) και από κει και πέρα τα ζώα συντροφιάς (σκυλάκια και γατάκια). Άρα, ο κτηνίατρος πρέπει να βοηθήσει οποιοδήποτε ζωντανό και μπορεί να παρέμβει για την υγεία τους και ως προς την προφύλαξη και ως προς τη θεραπεία τους. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι δύσκολο το επάγγελμά σας; Ποιες είναι οι δυσκολίες του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το επάγγελμα του κτηνιάτρου χωρίζεται σε δυο τμήματα. Το ένα είναι το κτηνιατρικό φάρμακο. Πουλάει δηλαδή κάποια φάρμακα, τα οποία βοηθούν όλα τα ζωντανά να μπορέσουν να έχουν την υγεία τους, δρώντας προληπτικά ή θεραπευτικά. Προληπτικά για να μην αρρωστήσουν και θεραπευτικά για να μπορέσουν να γίνουν καλά όταν είναι άρρωστα.Υπάρχει ένα δεύτερο τμήμα το οποίο είναι αυτό του θεράποντος ιατρού που πηγαίνει στις κτηνοτροφικές μονάδες, οπουδήποτε τον καλούνε, και κάνει την προβλεπόμενη θεραπεία στο ζωντανό. 

Π. χ. σε μια μονάδα που έχει μοσχάρια πάει και εξετάζει όλα τα άρρωστα ζώα, συμβουλεύει τον κτηνοτρόφο τι πρέπει να κάνει και του προτείνει τα φάρμακα που πρέπει να χρησιμοποιήσει για τη θεραπεία. Από κει και πέρα ακολουθώντας ο κτηνοτρόφος τις συμβουλές του γιατρού μπορούν τα ζωντανά να γίνουν καλά. Δεν υπάρχουν πάντα επιτυχίες, αλλά αν ο κτηνοτρόφος ακολουθήσει τις συμβουλές του κτηνιάτρου, έχουμε καλά αποτελέσματα. Υπάρχει και το επάγγελμα του κτηνιάτρου που ασχολείται με τα μικρά ζώα, δηλαδή τα σκυλάκια και τα γατάκια. Είναι ένα άλλο εξειδικευμένο κομμάτι της κτηνιατρικής, στο οποίο ο γιατρός αρχίζει και εκπαιδεύεται και μαθαίνει κάποια επιπλέον πράγματα μόνο για τα σκυλάκια και τα γατάκια, όπως οι γιατροί των ιατρείων μικρών ζώων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και αλλού. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις υπάρχουν ιατρεία μικρών ζώων τα οποία κάνουν πρόληψη και θεραπεία στα μικρά ζώα. Έτσι μοιράζεται η δουλειά του κτηνιάτρου. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσες ώρες την ημέρα εργάζεται ένας κτηνίατρος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ π. χ., για να μιλήσω συγκεκριμένα, σαν ιδιώτης γιατρός ξεκινάω τη δουλειά από τις 8.00 το πρωί και δουλεύω ως τις 2.30 μ. μ. στο ιατρείο. Από τις 5.00 μ. μ. ως τις 9.00 μ. μ. Αλλά ενδιάμεσα, οπουδήποτε με καλέσουν πρέπει οπωσδήποτε να πάω. Εγώ περιθάλπω περίπου 42 χωριά γύρω από τη Σκύδρα. Αυτό το ωράριο ισχύει για τον ιδιωτικό τομέα, όταν είσαι ιδιώτης κτηνίατρος. Στο δημόσιο τομέα ο κτηνίατρος πάει στην υπηρεσία από τις 7.00 π. μ. μέχρι τις 2.30 μ. μ. Άρα αυτός απασχολείται γύρω στις 7,5 ώρες. Σαββατοκύριακο δε δουλεύει. Εμείς είμαστε πάντα στη διάθεση του παραγωγού. Σ' εμάς δεν υπάρχει ωράριο. Και τη νύχτα μας καλούνε, και την ημέρα, και τις Κυριακές. Όποτε χρειάζεται παραβρισκόμαστε όπου μας καλεί το καθήκον. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένας κτηνίατρος χρειάζεται και βοηθούς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι. Έτσι όπως άρχισε να γίνεται τώρα μια εξειδίκευση, χρειάζεται και ένα βοηθό. Συνήθως τον χρειάζεται ο γιατρός των ιατρείων μικρών ζώων, γιατί εκεί κάνουνε καλλιέργειες και εξετάσεις αίματος και ούρων. Εκτός από την επίσκεψη που κάνει ο κτηνίατρος για να εξετάσει το ζώο, χρειάζεται ένα βοηθό ο οποίος θα κάνει τις εξετάσεις και θα τις παρουσιάσει στον κτηνίατρο. Στην ιδιωτική δουλειά που κάνουμε στις μονάδες δε χρειάζεται βοηθός, γιατί η παρέμβαση του κτηνιάτρου είναι άμεσα στο ζωντανό, το θεραπεύει, το κουράρει, του κάνει τις ενέσεις κι εκεί σταματάει η δουλειά. Δε χρειάζεται άμεση βοήθεια κάποιου τρίτου προσώπου. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι εργαλεία χρησιμοποιεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα εργαλεία ενός κτηνιάτρου είναι το στηθοσκόπιο και το θερμόμετρο. Αυτά έχουν όλοι οι γιατροί στην τσέπη τους. Τα ακουστικά για να το ακούσουμε και το θερμόμετρο για να πάρουμε τη θερμοκρασία και να δούμε αν το ζωντανό είναι σε φυσιολογικά επίπεδα ή υπάρχουν παθολογικές καταστάσεις. Από κει και πέρα είναι τα χειρουργικά εργαλεία που χρειάζονται και είναι ένα νυστέρι, μια λαβίδα, αιμοστατικές λαβίδες. Αυτά είναι τα εργαλεία πρώτης βοήθειας με τα οποία μπορεί ο κτηνίατρος να παρέμβει σε οποιοδήποτε ατύχημα, σε οποιαδήποτε επέμβαση, όποτε χρειάζεται το ζώο την άμεση βοήθεια του κτηνιάτρου. Φυσικά όποιος κτηνίατρος ασχολείται με εξειδικευμένες επεμβάσεις, χρειάζεται και εξειδικευμένα εργαλεία όπως ένα βραστήρα, ένα ακτινολογικό μηχάνημα, ένα μηχάνημα λέιζερ, ένα αιματολογικό που κάνει αυτόματα όλες τις εξετάσεις, ένα μικροσκόπιο κ.λπ. Είναι κάποια εργαλεία τα οποία θα αγοράσει ένας κτηνίατρος ανάλογα με το εύρος της εργασίας του. Εγώ συγκεκριμένα στο ιατρείο μου έχω ένα μικροσκόπιο, μια φυγόκεντρο για να κάνω εξετάσεις ούρων και αίματος, έχω όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για τις εγχειρίσεις, έχω τα απαραίτητα βοηθητικά βιοχημικά για εξετάσεις αίματος και ούρων, δεν έχω ακτινολογικό για να βγάλω μια ακτινογραφία, δεν έχω ένα αιματολογικό το οποίο με τα σημερινά δεδομένα κοστίζει περίπου 18.000 ευρώ (6.000.000 δρχ.) αλλά με μια σταγόνα αίματος σου κάνει όλες τις εξετάσεις αυτόματα. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένας κτηνίατρος θα πρέπει να έχει ιατρείο; Πόσα χρήματα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα κτηνιατρείο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Επιβάλλεται να έχει ένα ιατρείο, μια στέγη, εκεί που θα τον βρίσκει πάντα ο ενδιαφερόμενος. Δεν μπορεί να είναι περιπλανώμενος, να βρίσκεται σήμερα εδώ και αύριο εκεί. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να ξέρει που θα αποταθεί για να τον βρει. Τι ιατρείο τώρα σαν ιατρείο δε χρειάζεται πολλά χρήματα. Δεν είναι πολυδάπανο για να το στήσεις. Για να έχουμε μια εικόνα σφαιρική, με τα βασικά που είπαμε προηγουμένως, μπορεί να γίνει ένα σκέτο ιατρείο μ' ένα κομπιούτερ, ένα μικροσκόπιο, με λίγα πράγματα, με περίπου 3.000 ευρώ (1.000.000 δρχ.). τα έξοδα τα μεγάλα αρχίζουν όταν χρειάζεται ένα εξοπλισμός εξειδικευμένος. Δηλαδή οποιοδήποτε μηχάνημα πάρεις για συγκεκριμένη εξέταση, εκείνο το μηχάνημα στοιχίζει πάρα πολλά. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι σχέση πρέπει να έχει ένας κτηνίατρος με τα ζώα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η σχέση που πρέπει να έχει ένας κτηνίατρος με τα ζώα είναι ξεκάθαρη. Πρέπει μόνο να αγαπάει τα ζώα. Αν δεν τα αγαπάει, δεν μπορεί να γίνει κτηνίατρος. Πρέπει να καταλάβει το ζωντανό, να του αρέσει το ζωντανό κι από κει και πέρα θα μπορέσει πάρα πολύ εύκολα να συνδυάσει αυτή την αγάπη του για το ζώο με την περίθαλψή του. Αν δεν αγαπάς το ζωντανό, δύσκολα θα προχωρήσει στο επάγγελμα. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς αγαπάτε τα ζώα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ αγάπησα από μικρός το σκυλάκι. Από τριών χρόνων είχα σκυλί. Δέθηκα τόσο πολύ με τα σκυλιά που ήθελα να κάνω μονάδα με σκυλιά και γι' αυτό έφτασα να γίνω κτηνίατρος. Όταν ήμουν μικρός σκεφτόμουν ότι σαν κτηνίατρος θα ασχοληθώ μόνο με το σκυλί. Δε μπορούσα φυσικά να φανταστώ ότι θα ασχολούμουν με τόσα ζώα. Και στο πανεπιστήμιο ακόμα, εγώ σκεφτόμουν σαν κτηνίατρος μόνο το σκυλί. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς αισθάνεστε όταν κινδυνεύει η ζωή ενός ζώου κι εσείς τελικά καταφέρνετε και το σώζετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στην πρώτη φάση σκέφτεσαι αμέσως οτιδήποτε για να βοηθήσεις το ζωντανό. Είναι η κινητοποίηση του εγκεφάλου για το τι πρέπει να κάνεις πιο γρήγορα, για να μπορέσει το ζώο να ξεφύγει τον κίνδυνο. Όταν βλέπεις ότι ξέφυγε, έχεις την αίσθηση μιας ικανοποίησης την οποία δεν μπορείς να την περιγράψεις με λόγια. Εκείνη όμως τη στιγμή ο οργανισμός σου εκπέμπει μια ικανοποίηση, μια χαρά. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποια ζώα ασχολείστε πιο πολύ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η περιοχή η δική μας έχει πάρα πολλά αιγοπρόβατα. Για να το κάνουμε σε ποσοστά, εγώ ασχολούμαι 40% με 50% με αιγοπρόβατα. Από κει και πέρα η περιοχή μας έχει τρεις μεγάλες μονάδες βοοειδών οι οποίες έχουν αγελάδες γαλακτοπαραγωγής και παχυνόμενα μοσχάρια (στο Άνυδρο 
έχει μια πολύ καλή μονάδα). Τέλος το υπόλοιπο των εξετάσεων είναι μικρά ζώα. Οι εξετάσεις μου στο ιατρείο είναι κυρίως σε σκυλάκια και γατάκια. Όλα τα άλλα ζώα που περιθάλπω, πηγαίνω στα χωριά και στη μονάδα του συγκεκριμένου παραγωγού. Πολύ σπάνια μπορώ να περιθάλψω οποιοδήποτε άλλο ζώο, εκτός από άγρια πουλιά που μου φέρνουν πού και πού τραυματισμένα. Τα ζώα που συνήθως έρχονται εδώ είναι τα σκυλάκια και τα γατάκια. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι πρέπει να προσέχουμε ώστε να είναι υγιή τα ζώα μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για να είναι υγιή τα ζώα το σημαντικότερο είναι να κάνουμε την προβλεπόμενη πρόληψη του κάθε ζώου. Δεν υπάρχει ένας τρόπος πρόληψης για όλα τα ζώα. Το κυριότερο είναι η σωστή διατροφή του. Να είναι η τροφή καλή, καθαρή, να μην είναι μουχλιασμένη, να μην είναι αναμμένη, επίσης το νερό να είναι καθαρό. Από κει και πέρα η πρόληψη, σαν φαρμακευτική αγωγή, στο κάθε ζωντανό διαφέρει. Σε κάθε οικογένεια ζώων κάνουμε διαφορετική πρόληψη. Π. χ. τα αιγοπρόβατα τα εμβολιάζουμε για κάποιες αρρώστιες οι οποίες προσβάλουν μόνον αυτά, όπως είναι η εντεροτοξιναιμία, μια αρρώστια η οποία μπορεί να σκοτώσει όλα τα ζωντανά σε μια μονάδα μέσα σε 12 ώρες, ο μελιταίος πυρετός ο οποίος μεταδίδεται και στον άνθρωπο. Υπάρχουν σε κάθε είδος ζώου κάποια εμβόλια προληπτικά. Θεραπευτικά παρεμβαίνει ο κτηνίατρος και δίνει την κατάλληλη αγωγή, ανάλογα με την πάθηση. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν αρρώστιες των ζώων που μεταδίδονται και είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο; Ποιες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν αρκετές αρρώστιες οι οποίες μεταδίδονται στον άνθρωπο. Να ξεκινήσουμε με τις συνηθισμένες αρρώστιες που μεταδίδονται στον άνθρωπο από τα μικρά ζώα (τα ζώα συντροφιάς) και που ξέρουμε όλοι, που είναι η λύσσα και ο εχινόκοκκος. Η λύσσα είναι ένας ιός που μεταδίδεται από άρρωστο ζώο σε άρρωστο ζώο και από το σκυλί, το οποίο έχει προσβληθεί από τον ιό, μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο με το δάγκωμα. Υπάρχουν σήμερα όλα τα φάρμακα που μπορούν να τη σταματήσουν. Αυτό που μπορώ εγώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι στο νομό μας δεν υπάρχει κρούσμα λύσσας εδώ και 14 χρόνια. Εμφανίστηκε πρόσφατα σε Δράμα, Αλεξανδρούπολη, σ' εκείνα τα μέρη, από την Τουρκία. Στο νομό μας όμως έχει να εμφανιστεί 14 χρόνια.
Ο εχινόκοκκος μεταδίδεται από τα κόπρανα του σκύλου. Για να μολυνθεί ένα σκυλί πρέπει να φάει σπλάχνα αιγοπροβάτου που είναι μολυσμένα άμεσα. Το σκυλί δεν κάνει την αρρώστια, είναι μόνο ξενιστής και τη μεταφέρει στον άνθρωπο. Δε μεταδίδεται τόσο εύκολα, όσο φοβάται ο κόσμος. Χρειάζεται ειδικές συνθήκες. Αν πλύνουμε τα χέρια μας καλά μετά από το παιχνίδι μας με τον σκύλο, δεν κινδυνεύουμε να κολλήσουμε. Η γάτα πολύ σπάνια κάνει εχινόκοκκο. 
Υπάρχει επίσης το τοξόπλασμα (ασθένεια που μεταδίδεται από τις γάτες) που προσβάλλει τις έγκυες γυναίκες και αποβάλλουν το έμβρυο. Είναι πολύ σπάνια ασθένεια, γιατί πρέπει να ασθενήσει η γάτα από άλλη γάτα και να μεταδοθεί στη γυναίκα μόνο για τρεις μήνες το καλοκαίρι (Μάιο με Ιούλιο). 
Φυσικά υπάρχουν κι άλλες ζωοωνθρωπονόσοι που μεταδίδονται από τα παραγωγικά ζώα. Τέτοια αρρώστια είναι ο μελιταίος πυρετός ο οποίος μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο από τα αιγοπρόβατα με το γάλα και το τυρί.
Υπάρχει και η "νόσος των τρελών αγελάδων". αυτή δε δημιουργείται στα δικά μας τα ζώα, γιατί δεν τρώνε συμπληρώματα διατροφής πρωτεϊνών, όπως έκαναν στην Αγγλία και στη Γαλλία. Εκείνοι, για να κατεβάσουν το κόστος παραγωγής, άλεθαν ό,τι υποπροϊόντα είχαν, τα έκαναν άλευρα και τα τάιζαν στα μηρυκαστικά, πράγμα που απαγορεύεται γιατί έτσι ασθενεί το ζωντανό και μετά μεταφέρεται στον άνθρωπο. Αλλά κι αυτή είναι πού σπάνια αρρώστια. 6 περιπτώσεις σε 1.000.000 περιστατικά νευρικής μορφής. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η πιο ασυνήθιστη αρρώστια των ζώων που μεταδίδεται στον άνθρωπο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι μια ασθένεια που λέγεται σαρκοσπορίντιουμ και συναντάται τόσο σπάνια, που αν θέλαμε να το κάνουμε σε ποσοστά είναι 1 στο 1.000.000, και μεταδίδεται από τη γάτα. 
Υπάρχει μια ασθένεια που δεν είναι συνηθισμένη και τη μεταδίδουν τα χοιρινά. Λέγετε τριχίνα και τη συναντάμε στις παραγωγές οικόσιτης μορφής. Τα χοιρινά που βγαίνουν έξω και βόσκουν μπορούν να 
μεταδώσουν αυτή την αρρώστια. Ο άνθρωπος πολύ δύσκολα μπορεί να κολλήσει αυτή την ασθένεια, γιατί σήμερα οι μονάδες είναι εκσυγχρονισμένες και τα γουρούνια δε βρίσκονται έξω, σε χώρους που μπορούν να μολυνθούν. Η γη μπορεί να κρατήσει το σπόρο της ασθένειας για 30 χρόνια. Άρα πρέπει να έρθει το χοιρινό σε επαφή με τα αυγά σκαλίζοντας το έδαφος, να κάνει την αρρώστια και να τη μεταδώσει στον άνθρωπο με το κρέας του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι θα συμβουλεύατε σ' ένα παιδί που θα ήθελε να γίνει κτηνίατρος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ανεπιφύλακτα το συμβουλεύω να γίνει, με την προϋπόθεση να αγαπάει τα ζώα. Είναι πού καλό επάγγελμα, να ξέρει όμως πως θέλει συνέχεια επιμόρφωση. Στην ιατρική ποτέ δε σταματάει το καινούργιο. Βγαίνουν τόσα καινούργια πράγματα που πρέπει συνέχεια να διαβάζεις. Αν θέλεις να είσαι καλός γιατρός πρέπει συνέχεια να είσαι με το βιβλίο.

Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)


ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Είμαι τώρα, λοιπόν, στην Ε΄ δημοτικού. Σε λίγους μήνες θα τελειώσω και θα μπω στη ΣΤ΄ και μετά θα πάω γυμνάσιο. Πόσες αγωνίες, πόσες χαρές και λύπες με περιμένουν! Και πόσα έχω να μάθω, πόσα έχω να δω και ν' ακούσω!
Μετά, στις τελευταίες τάξεις του λυκείου, θ' αρχίσω να προετοιμάζομαι για το πανεπιστήμιο. Αυτή, νομίζω θα είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής μου. Θα τα καταφέρω; Δε θα τα καταφέρω; Κι αν δεν τα καταφέρω, τι θα κάνω; Αυτό βέβαια είναι πολύ δύσκολο να το ξέρω από τώρα, γιατί μέχρι τότε να αλλάξω γνώμη.
Πάντως το σχέδιό μου είναι να δώσω εξετάσεις στη Φιλοσοφική Σχολή για φιλόλογος. Αν πετύχω, θα συνεχίσω να μελετώ για να πάρω το πτυχίο μου και να δουλέψω σαν καθηγήτρια, που μου αρέσει να βάζω τεστ σαν τον κ. Κυριάκο.
Βέβαια αυτά θα πάρουν κι ένα με δυο χρόνια από την άλλη δεκαετία, αλλά, αν θέλω να τα πετύχω, πρέπει ν' αρχίσω να διαβάζω από το γυμνάσιο. Μετά θα πάρω κι έναν καλό άντρα και θα κάνω 1 - 2 παιδιά καλά σαν κι εμένα.
Και στο τέλος θα μπω στο τρελοκομείο, γιατί δε θα 'χω πια μυαλό.
Παπαδοπούλου Ελένη (Ε΄ Τάξη)

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΑΚΙ  Μεταφορά στο περιεχόμενα
Μια μέρα εγώ και οι φίλοι μου αποφασίσαμε να πάμε μια εκδρομή σ' ένα δασάκι. Φυσικά με τη συνοδεία των γονιών μας. Έτσι λοιπόν το άλλο πρωί στις 9.00, συναντηθήκαμε όλοι στην πλατεία του χωριού και ξεκινήσαμε.
Στο δασάκι φτάσαμε στις 10.00 το πρωί. Όλοι οι φίλοι ου είχαν πολύ κέφι κι εγώ φυσικά. Μόλις φτάσαμε οι γονείς μας στρώσανε κάτω δυο μεγάλες κουβέρτες και κάθισαν. Εμείς, επειδή είχαμε όρεξη για παιχνίδι, ζητήσαμε την άδειά τους και πήγαμε να παίξουμε.
Το δασάκι ήταν πολύ όμορφο. Υπήρχαν πολλά λουλούδια με πολύ ωραία χρώματα, δέντρα μικρά και μεγάλα και γρασίδι όπου καθίσαμε για πολύ λίγη ώρα. Επίσης υπήρχαν πολλά έντομα και ζωάκια π. χ. σκίουροι, χελώνες κ.ά. Μόλις είδαμε τα σκιουράκια, σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να κάνουμε ησυχία για να μην τα τρομάξουμε. Η παρατήρηση των σκίουρων μας άρεσε πάρα πολύ. Μετά από λίγη ώρα αποφασίσαμε να παίξουμε, γιατί σιγά σιγά θα φεύγαμε.
Έτσι όπως παίζαμε, εμφανίστηκαν ξαφνικά μπροστά μας δύο τσοπανόσκυλα. Όταν τα είδαμε αρχίσαμε να τρέχουμε από την τρομάρα μας. Για κακή μας τύχη όμως, πήγαμε από την αντίθετη μεριά από κει που είχαν καθίσει οι γονείς μας. Και τα τσοπανόσκυλα μας ακολουθούσαν.
Είχαμε πια σχεδόν βγει από το δασάκι. Τα σκυλιά σταμάτησαν να μας ακολουθούν πια, αλλά είχε κιόλας σκοτεινιάσει. Οι γονείς μας άρχισαν να μας ψάχνουν σ' όλο το δασάκι. Τα υπόλοιπα παιδιά είχαν την ιδέα να συνεχίσουμε και να βγούμε έξω απ' αυτό. Εγώ τους είπα ότι έπρεπε να μείνουμε εκεί που ήμασταν, γιατί θα μας έβρισκαν πιο εύκολα, τα παιδιά όμως δε συμφώνησαν.
Είχαμε βγει πια έξω απ' το δασάκι. Υπήρχε παντού σκοτάδι, δεν υπήρχε ούτε φεγγάρι αλλά ούτε είχαμε και φακούς. Αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε, όταν, ξαφνικά, είδαμε ένα χωριουδάκι με μερικά σπίτια που είχαν αναμμένα τα φώτα τους. Τα παιδιά, μόλις είδαν τα σπίτια με τα φώτα, χάρηκαν πάρα πολύ. Τρέξαμε τότε όλοι μαζί και χτυπήσαμε την πόρτα του πρώτου σπιτιού που βρήκαμε μπροστά μας.
Την πόρτα την άνοιξε μια πολύ όμορφη κυρία. Ήταν λεπτή, με μακριά μαύρα μαλλιά. Φορούσε ένα πολύ ωραίο, μακρύ, κόκκινο φόρεμα. Φορούσε και γυαλιά. Μόλις μας είδε η κυρία, ή μάλλον η κοπέλα, παραξενεύτηκε και μας είπε:
ΚΟΠΕΛΑ: Γεια σας, παιδιά! Τι θέλετε; Τι κάνετε τέτοια ώρα εδώ; Είναι πολύ σκοτεινά και κάνει και κρύο. Δεν πιστεύω να το σκάσατε απ' τα σπίτια σας;
ΝΙΚΟΣ: Όχι, όχι! Να, απλά ήρθαμε με τους γονείς μας εκδρομή σ' αυτό το δασάκι. Ζητήσαμε την άδειά τους και πήγαμε να παίξουμε για λίγο.
ΚΟΠΕΛΑ: Και πώς βρεθήκατε εδώ;
ΜΑΡΙΑ: Καθώς λοιπόν παίζαμε, εμφανίστηκαν μπροστά μας δύο τσοπανόσκυλα. Πανικοβληθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε. 
ΑΘΗΝΑ: Ναι, έτσι ακριβώς όπως τα λέει έγιναν.
ΚΟΠΕΛΑ: Εντάξει, παιδιά. ηρεμήστε λίγο. Ελάτε μέσα.
Έτσι η κοπέλα μας έβαλε μέσα στο σπίτι της. Στο μεταξύ μέσα στο δάσος οι γονείς μας συνέχιζαν να μας ψάχνουν. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι της Νατάσας (έτσι έλεγαν την κοπέλα που μας άνοιξε), μας ζήτησε να της μιλάμε στον ενικό και μας πρόσφερε από ένα ποτήρι ζεστή σοκολάτα. Αφού την ήπιαμε η Αθηνά άρχισε:
ΑΘΗΝΑ: Πού είχαμε μείνει; Α ναι, θυμήθηκα. Έτσι λοιπόν, μόλις τα είδαμε, αρχίσαμε να τρέχουμε. Όταν τα σκυλιά σταμάτησαν να μας κυνηγούν, είδαμε πως, για κακή μας τύχη, ήμασταν από την αντίθετη μεριά απ' αυτήν που κάθισαν οι γονείς μας. Και είχε σχεδόν σκοτεινιάσει.
ΚΩΣΤΑΣ: Τότε σκεφτήκαμε να βγούμε απ' το δασάκι, γιατί έτσι θα μας έβρισκαν πιο εύκολα.
ΜΑΡΙΑ ΤΕΡΕΖΑ: Και τότε εγώ σας είπα να μη βγούμε απ' το δασάκι, γιατί έτσι θα μας έβρισκαν πιο εύκολα. Αλλά αφού όλοι σας είχατε αποφασίσει να βγείτε, δεν μπορούσα να μείνω μόνη μου. Έτσι λοιπόν σας ακολούθησα.
ΑΝΤΩΝΙΑ: Έτσι όπως προχωρούσαμε είδαμε σπίτια με φώτα. Από τη χαρά μας μάλιστα, έτσι όπως έτρεχα, έπεσα και χτύπησα το πόδι μου. Αχ! τσούζει ακόμη!
ΚΩΣΤΑΣ: Ναι, όμως οι γονείς μας θ' ανησυχούν αυτή τη στιγμή. Εγώ θα πρότεινα να ζητήσουμε τη βοήθεια και των άλλων χωριανών, για να μας βοηθήσουν να τους βρούμε! Εσείς τι λέτε;
ΝΑΤΑΣΑ: Εγώ παιδιά δε θα σας το συνιστούσα. Δε νομίζω να δεχτούν να μας βοηθήσουν. Δεν είναι και τόσο καλοί άνθρωποι. Αν χτυπούσατε την πόρτα τους, θα σας έδιωχναν και θα σας έκλειναν την πόρτα στα μούτρα. Προτείνω λοιπόν να καλέσουμε την αστυνομία. Εκείνη ξέρει τι πρέπει να κάνει. Τι λέτε, παιδιά;
ΜΑΡΙΑ ΤΕΡΕΖΑ: Ναι, εγώ πάντως συμφωνώ μαζί σου. Είναι πιο ασφαλές αυτό που προτείνεις.
ΑΘΗΝΑ: Κι εγώ συμφωνώ μαζί σου.
ΝΑΤΑΣΑ: Εσείς, παιδιά, δε συμφωνείτε;
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ναι, ναι, καλύτερα να πάρουμε την αστυνομία.
ΝΑΤΑΣΑ: Ωραία τότε. Περιμένετε ένα λεπτό να φέρω το τηλέφωνο.
Μετά από λίγα λεπτά…
ΝΑΤΑΣΑ: Ορίστε. Να το τηλέφωνο.
Η Νατάσα πήρε την αστυνομία και περίμενε να της απαντήσουν.
ΝΑΤΑΣΑ: Ναι, αστυνομία εκεί; Γεια σας. Θέλω να ερευνήσετε το δασάκι της περιοχής μας και να δείτε αν υπάρχουν κάποιοι γονείς που ψάχνουν για τα παιδιά τους. Τα παιδιά αυτά βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο σπίτι μου. 
Η Νατάσα, λοιπόν, τους εξήγησε την ιστορία μας και μετά από λίγα λεπτά είχαν κιόλας φτάσει.
ΑΘΗΝΑ: Σας παρακαλώ, πρέπει να τους βρείτε. Ανησυχούμε πάρα πού γι' αυτούς.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ: Μην ανησυχείτε, παιδιά. Θα τους βρούμε. Σε λίγη ώρα θα είναι κοντά σας.
Ήταν κιόλας 9.30 το βράδυ. Όλοι ανησυχούσαμε πάρα πολύ, όταν ξαφνικά ακούσαμε την πόρτα να χτυπάει. Η Νατάσα σηκώθηκε και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Τότε ακούστηκε η φωνή της μαμάς μου:
ΜΑΜΑ: Εδώ είναι η κόρη μου; Σας παρακαλώ πέστε μου!
ΝΑΤΑΣΑ: Ναι, εδώ είναι. Ηρεμήστε! Περάστε μέσα.
ΜΑΜΑ: Ευχαριστώ πολύ που βοηθήσατε τα παιδιά. Θα σας το χρωστάω χάρη.
ΝΑΤΑΣΑ: Ηρεμήστε! Δε μου χρωστάτε τίποτα.
ΑΘΗΝΑ: Μαμά, μαμά!
Τότε όλα τα παιδιά έτρεξαν στους γονείς τους. Εγώ, μόλις είδα τη μαμά μου και το μπαμπά μου, έτρεξα και τους αγκάλιασα. Μου είχαν λείψει πάρα πολύ. Αφού πέρασε λίγη ώρα, ευχαριστήσαμε τη Νατάσα και τους αστυνομικούς και ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Στο δρόμο δε μιλούσε κανένας, γιατί όλοι ήμασταν κουρασμένοι.
Είχαμε πια φτάσει στο χωριό. Αποχαιρετιστήκαμε με τα παιδιά και είπαμε ότι την επομένη θα συζητούσαμε την περιπέτειά μας αυτή. Μόλις έφτασα στο σπίτι, οι γονείς μου μου ζήτησαν εξηγήσεις γι' αυτό που έγινε. Εγώ τότε, κι ας ήμουν κουρασμένη, τους διηγήθηκα ολόκληρη την περιπέτειά μας. Αφού μου έδωσαν κάποιες συμβουλές, ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε.
Το άλλο πρωί όντως συναντηθήκαμε με τα παιδιά και συζητήσαμε αυτό που ζήσαμε την προηγούμενη βραδιά. Οι σκέψεις που κάναμε ήταν πολλές. Καταλάβαμε ότι δεν πρέπει να κάνουμε πάντα του κεφαλιού μας και ότι πρέπει πάντα να ακούμε και να συμβουλευόμαστε τους γονείς μας.
Εμένα θα μου μείνει αξέχαστη η Νατάσα που μας βοήθησε τόσο πολύ αλλά και η περιπέτεια που ζήσαμε. 
Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

 Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος