Μηνιαία μαθητική εφημερίδα  των μαθητών των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων του Δημοτικό Σχολείο Ριζού 

Απρίλιος 2001  

Πίσω                                          Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ 5Χ5 

Την Κυριακή 25 Μαρτίου έγινε ένα μεικτό τουρνουά μίνι ποδοσφαίρου 5Χ5 για παιδιά μικρής και μεγάλης ηλικίας, που διοργάνωσε ο Δήμος Σκύδρας και το Τ. Ε. Προσκόπων Σκύδρας.
Το Ριζό κατέβασε μόνο μικρή ομάδα με προπονητή τον κ. Άκη Τσιτλακίδη. Την ομάδα την αποτελούσαν οι: Αγγελόπουλος Νίκος, Ηλιάδης Χρήστος, Κελεσίδης Μίμης, Κελεσίδης Μπάμπης, Παπαδόπουλος Μιχάλης, Σαρρίδης Βασίλης, Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Σεμερτζίδης Στέλιος, Σεμερτζίδου Εύα, Σεμερτζίδου Θοδώρα, Σελίδου Αντωνία, Σελίδου Νατάσα, Χαραλαμπίδης Γιάννης.
Η ομάδα μας έπαιξε πρώτα με την ομάδα της Έδεσσας και νικήσαμε με 3 – 2 στα πέναλτι (σκόραραν οι: Σεμερτζίδης Στέλιος, Σαρρίδης Βασίλης και Αγγελόπουλος Νίκος), μια και ο κανονικός αγώνας έληξε 0 – 0. Έτσι προκριθήκαμε για τον τελικό.
Στον τελικό νικήσαμε 2 –1, με δύο γκολ του Βασίλη Σαρρίδη, και πήραμε το κύπελλο. 
Χαρήκαμε πολύ που πήραμε το κύπελλο, γιατί ήταν για μας ένα σημαντικό βραβείο.

Παπαδόπουλος Κώστας (Γ΄ Τάξη), Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Σεμερτζίδου Θεοδώρα, 
Χαραλαμπίδης Γιάννης (Δ΄ Τάξη), Κελεσίδης Μίμης (Ε΄ Τάξη)



ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΠΑΣΚΕΤ

Την Τετάρτη 28 Μαρτίου τα παιδιά της Ε΄ και της ΣΤ΄ τάξης του σχολείου μας πήγαν να παίξουν μπάσκετ στο κλειστό γήπεδο της Σκύδρας με τα παιδιά του σχολείου της Καλής. Γίνεται ένα τουρνουά το οποίο το οργάνωσε το Γραφείο Φυσικής Αγωγής και παίρνουν μέρος πολλά Δημοτικά Σχολεία όλου του νομού.
Τα παιδιά του σχολείου μας, όπως και της Καλής, έκαναν δύο ομάδες, μια αγοριών και μια κοριτσιών.
Πρώτα έπαιξαν τα αγόρια. Οι παίκτες της ομάδας μας ήταν πιο κοντοί από τους παίκτες της Καλής και δεν μπορούσαν να πάρουν τα ριμπάουντ, έκαναν πολλά λάθη, δεν μάρκαραν, δεν έτρεχαν πάνω κάτω, δεν έδιναν καλές πάσες και γενικά δεν είχαν προπονηθεί καλά.
Το πρώτο 7λεπτο έληξε 8 – 4 υπέρ της Καλής και το ημίχρονο 8 – 6. Το τρίτο 7λεπτο έληξε 18 – 12 και αγώνας 26 – 14.
Ο Βασιλειάδης Τάσος έβαλε 6 πόντους, ο Χαρατσίδης Νίκος 2 πόντους, όπως και οι Παναούσης Άρης, Παυλίδης Βασίλης και Χαραλαμπίδης Γιάννης, ενώ έπαιξε και ο Σιδηρόπουλος Γιώργος.


Παυλίδης Βασίλης (Δ΄ Τάξη), Αθανασιάδου Βέτα, Ιωάννου Μαρίνα,
Κακλαμάνου Ελισάβετ (ΣΤ΄ Τάξη)

* * *

Αφού πρώτα έπαιξαν τα αγόρια, ακολούθησε ο αγώνας των κοριτσιών. Ο αγώνας γινόταν σε τέσσερα 7λεπτα. Στο πρώτο 7λεπτο κερδίζαμε με 4 – 0, στο δεύτερο με 8 – 1, στο τρίτο προηγήθηκε η ομάδα μας με 12 – 5 και ο αγώνας έληξε με 14 – 7 υπέρ του σχολείου μας. Η Κακλαμάνου Ελισάβετ έβαλε 6 πόντους, η Βαγγελιώ Μπούπε 6 πόντους και η Άννα Παπαδοπούλου 2 πόντους. 
Οι εντυπώσεις μας από τον αγώνα ήταν ότι οι παίκτριες της Καλής ήταν καλές αλλά πιο κοντές από εμάς και δεν ήταν καλά οργανωμένες. Επίσης έκαναν πολλά και σκληρά φάουλ.
Μετά από αυτή τη νίκη προκριθήκαμε και θα παίξουμε με το νικητή του αγώνα 7ο Δ. Σ. Έδεσσας – 8ο Δ. Σ. Έδεσσας.
Στον αγώνα έπαιξαν: Αθανασιάδου Βέτα, Ιωάννου Μαρίνα, Κακλαμάνου Ελισάβετ, Κελεσίδου Αγγέλικα
Μπούπε Βαγγελιώ, Παπαδοπούλου Άννα, Παρασκευαδέλη Άννα, Παυλίδου Αθηνά, Σελίδου Αντωνία, Σελίδου Μαρία Τερέζα, Σελίδου Νατάσα και Φαντίδου Μαρία.

Μπούπε Βαγγελιώ, Παρασκευαδέλη Άννα, Σελίδου Νατάσα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΕΝΑ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΠΑΣΧΑ
Το πιο όμορφο Πάσχα που πέρασα τα τελευταία χρόνια ήταν το περσινό. Μόλις έκλεισαν τα σχολεία για τις διακοπές, όλα τα παιδιά του χωριού χάρηκαν γιατί ήξεραν ότι θα είχαν δεκαπέντε ολόκληρες μέρες διακοπών.

Οι διακοπές ξεκίνησαν από το Σάββατο του Λαζάρου. Την επόμενη μέρα ήταν Κυριακή των Βαΐων και τα παιδιά έλεγαν το «Βάγιο». Το απόγευμα ξεκίνησαν οι λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Κάθε απόγευμα σχεδόν όλα τα παιδιά ήμασταν στην εκκλησία. 

Εκείνη την εβδομάδα το σπίτι ήταν ανάστατο από τις δουλειές και τις ετοιμασίες. Τη Μεγάλη Πέμπτη βάψαμε τ’ αυγά. Το βράδυ της ίδιας μέρας στολίσαμε τον επιτάφιο για να είναι έτοιμος για τη Μ. Παρασκευή. Τη Μεγάλη Παρασκευή, μετά την αποκαθήλωση, πήγαμε για να περάσουμε κάτω από τον επιτάφιο.

Μια από εκείνες τις μέρες με είχε πάρει τηλέφωνο η νονά μου και μου είπε πως θα ‘ρθει. Εγώ έβλεπα το ρολόι και ανυπομονούσα πότε θα ‘φτανε η ώρα που θα ερχόταν και θα μου ‘φερνε τα δώρα μου. Όταν τελικά ήρθε και μου τα έφερε, μου έφυγε όλη η αγωνία που είχα.

Το βράδυ της Ανάστασης όλοι ετοιμαζόμασταν για να πάμε στην εκκλησία. Μόλις χτύπησε η καμπάνα εγώ, τα αδέρφια μου και οι γονείς μου βάλαμε τα καλά μας, πήραμε τις λαμπάδες μας και φύγαμε για την εκκλησία. Εκεί είχε, ήδη, συγκεντρωθεί πολύς κόσμος. Με δυσκολία μπήκαμε και προσκυνήσαμε. Σε λίγη ώρα τα φώτα έκλεισαν και σε λίγο ο παπάς μας έδωσε το «Άγιο Φως». Ύστερα βγήκαμε έξω, στην αυλή της εκκλησίας. Εκεί ο παπάς έψαλε το «Χριστός Ανέστη». Η καμπάνα τότε άρχισε να χτυπά χαρούμενα. Όλοι αντάλλασσαν μεταξύ τους ευχές και φιλιά. Ρίχτηκαν πολλά πυροτεχνήματα που έκαναν τον ουρανό να λάμψει. Σε λίγο τέλειωσαν όλ’ αυτά και φύγαμε για το σπίτι κρατώντας τη λαμπάδα με το «Άγιο Φως». Στο σπίτι ανάψαμε την καντήλα και μετά καθίσαμε και φάγαμε τη μαγειρίτσα που έφτιαξε η γιαγιά μου. Τσουγκρίσαμε τα αυγά και μετά πήγαμε για ύπνο.

Την άλλη μέρα πήγαμε στη δεύτερη Ανάσταση και μετά ήρθαμε στο σπίτι. Ο μπαμπάς μου είχε, ήδη, βάλει το αρνί στη σούβλα. Εκείνη τη μέρα όλοι ή θα ψήνουν στα κάρβουνα ή θα κάνουν κοκορέτσι ή θα σουβλίζουν αρνί.

Οι διακοπές τέλειωσαν την παραμονή της Κυριακής του Θωμά γιατί την Κυριακή του Θωμά έπρεπε να διαβάσω και να ετοιμαστώ για το σχολείο.

Παπαδοπούλου Άννα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΚΑΤΙ ΣΑ ΘΑΥΜΑ
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που είναι πρώτες στα δυστυχήματα. Κάθε φορά που έρχονται γιορτές γίνονται πολλά τροχαία. Απ’ αυτά τα τροχαία άλλοι βγαίνουν βαριά τραυματισμένοι, άλλοι νεκροί και άλλοι μένουν παράλυτοι για όλη τους τη ζωή.

Φέτος όμως σα να έγινε ένα θαύμα. Οι άνθρωποι άρχισαν να σέβονται τον Κ. Ο. Κ., αποφάσισαν να μην οδηγούν μεθυσμένοι. Οι περισσότεροι έτρεχαν με όση ταχύτητα τους έλεγαν τα σήματα των δρόμων. Αποτέλεσμα ήταν να έχουμε λιγότερα θύματα στο δρόμο. 

Το φετινό Πάσχα φανέρωσε ότι οι Έλληνες μπορούν να είναι προσεκτικοί.

Βασιλειάδης Τάσος (ΣΤ΄ Τάξη)



ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Την Τετάρτη 25 Απριλίου το σχολείο μας επισκέφτηκε το Χώρο Τεχνών της Βέροιας για να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση «Η Παναγία των Παρισίων».
Όταν μπήκαμε στο θέατρο διαλέξαμε από μια θέση για να καθίσουμε. Σε λίγα λεπτά άρχισε η παράσταση. Το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση ήταν τα σκηνικά. Το μεγαλύτερο σκηνικό ήταν ένα ομοίωμα της εκκλησίας της Παναγίας των Παρισίων που έμοιαζε με αληθινό. Ακόμα μας εντυπωσίασε το σκηνικό από το εσωτερικό της εκκλησίας καθώς και μια γέφυρα. Καθώς παιζόταν η παράσταση, ένα μέρος
της σκηνής που ήταν χαμηλά, ανέβηκε. Πάνω του υπήρχαν κάποιες μινιατούρες από φωτισμένα σπιτάκια του Παρισιού.
Τα ρούχα που φορούσαν οι ηθοποιοί ήταν από την παλιά εποχή. Ο Κουασιμόδος φορούσε μια μάσκα που τον έκανε να μοιάζει τόσο άσχημος, όσο μας τον παρουσιάζει ο συγγραφέας του έργου, ο Βίκτωρ Ουγκώ. Η μουσική ήταν απαλή και σε μερικά σημεία της παράστασης γινόταν έντονη και τρομακτική. Οι ηθοποιοί τραγουδούσαν, χόρευαν και έπαιζαν τους ρόλους τους πολύ ωραία. Πιο πολύ μας άρεσαν οι ηθοποιοί που έπαιζαν τους ρόλους των καμπάνων, τις κατσίκας Τζάλι και της ερημίτισσας.
Η παράσταση μας εντυπωσίασε γιατί όλα φαίνονταν αληθινά.

Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Νίκος Δαδινόπουλος (Επίσκοπος Φρολό), Χρήστος Κάλοου (Κουασιμόδος), Βιβή Νικοπούλου (Εσμεράλδα), Αντώνης Μπαμπούνης (Κλοπέν – Κλοπάν), Σπύρος Δρόσος (Φοίβος ντε Σατοπέρ), Χρήστος Ασλανίδης ((Γκρεγκουάρ – Σαρμολί), Έλενα Βουμβάκη (Ντιν – Α καμπάνα), Σοφία Γιαννιώτη (Νταν – Α καμπάνα), Καλλιόπη Ψαλτίδου (Ερημίτισσα), Νικολέτα Φιλόσογλου (Φλερ ντε Λυν), Ελισάβετ Πιπερίδου (Τζάλι), Λάζαρος Μπίντζης και Λάζαρος Χιονίδης (Κομπάρσοι) 



Παυλίδου Αθηνά, Σελίδου Αντωνία (Ε΄ Τάξη), Ιωάννου Μαρίνα, Σελίδου Νατάσα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΝΙΚΟ ΔΑΔΙΝΟΠΟΥΛΟ

Την Τετάρτη 24 Απριλίου το σχολείο μας πραγματοποίησε μια επίσκεψη στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας και παρακολούθησε την παράσταση «Η Παναγία των Παρισίων». Μετά το τέλος της παράστασης πήραμε μια συνέντευξη από έναν από τους πρωταγωνιστές της παράστασης, τον ηθοποιό κύριο Νίκο Δαδινόπουλο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς αποφασίσατε να γίνεται ηθοποιός; Ήταν το όνειρό σας από μικρός να ασχοληθείτε με το θέατρο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τυχαία. Θα πρέπει να υπήρχε μέσα μου. Γι’ αυτό, επειδή ο αδερφός μου ήταν ηθοποιός στο Εθνικό θέατρο, όταν μου είπε ένα καλοκαίρι να πάω στο χορό του Εθνικού, το δέχτηκα με πολλή χαρά. Και μάλλον αυτή θα πρέπει να ήταν η «μοίρα». 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια σχολή σπουδάσατε και πόσα χρόνια;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στη σχολή του Γρηγόρη του Βαφιά και οι σπουδές κράτησαν τρία χρόνια. Αλλά βέβαια πέρα απ’ τη σχολή το θέατρο το έμαθα, κατά κάποιο τρόπο - αν μπορούμε να πούμε ότι το έμαθα, γιατί το θέατρο δεν το μαθαίνεις ποτέ, τα καλοκαίρια που δούλευα στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο και βλέποντας όλους αυτούς τους μεγάλους ηθοποιούς που παίζανε στο θέατρο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Από ποια ηλικία μπορεί να ξεκινήσει κανείς για να ασχοληθεί μ’ αυτό το επάγγελμα; 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δε νομίζω ότι είναι θέμα ηλικίας. Είναι πόσο το θέλεις, πόσο το αγαπάς και πόσο σε ενδιαφέρει. Μπορείς ν’ ασχοληθείς από μικρός, μπορείς ν’ ασχοληθείς από μεγάλος. Ανάλογα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς από ποια ηλικία ξεκινήσατε; 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ ξεκίνησα τελειώνοντας το γυμνάσιο. Πήγα ένα χρόνο σε μια σχολή υπομηχανικών και μετά στο Εθνικό Θέατρο. Δηλαδή από τα 19 και μετά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα χρόνια κάνετε αυτό το επάγγελμα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μαζί με τα χρόνια της σχολής πλησιάζω τα 37.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα καλά και ποια τα άσχημά του;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτά θα τα ανακαλύψει ο καθένας μόνος του. Εγώ μπορεί να θεωρώ κάτι καλό, ενώ ο άλλος να το θεωρεί κακό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς νιώθετε την ώρα που είστε πάνω στη σκηνή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προσπαθώ να είμαι ο ήρωας που ερμηνεύω. Μέσα από την ψυχή μου, μέσα από το σώμα προσπαθώ να λειτουργώ μέσα απ’ αυτόν τον ήρωα. Όταν βγω από τη σκηνή επανέρχομαι στον εαυτό μου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ταυτίζεστε με το ρόλο που παίζετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, προσπαθώ να είμαι αυτός ο ρόλος, προσπαθώ να είμαι αυτός ο ήρωας. Τώρα το πώς τα καταφέρνω είναι μια άλλη ιστορία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο χρόνο χρειάζεστε για να μάθετε το ρόλο σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που τον μαθαίνουν γρήγορα. Δηλαδή μέσα σε 10 μέρες τον έχω μάθει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχατε τρακ την ώρα που ανεβήκατε για πρώτη φορά στη σκηνή; 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάρα πολύ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα έχετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάρα πολύ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια θεατρικά έργα έχετε παίξει; Ποιο ήταν το αγαπημένο σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν κάτσω να σας αναφέρω τα έργα που έπαιξα 37 χρόνια θα μας πάρει πολύ χρόνο. Θα σας αναφέρω κάποια απ’ αυτά όπως: “Ζητείται ψεύτης”, “Η κυρία εκυκλοφόρησε”, “Η ιδανική σύζυγος”, “Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα”, κ. ά. Όλα κατά κάποιον τρόπο είναι αγαπημένα μου. Είτε είναι καλό το έργο ή η παράσταση, είτε είναι κακό το έργο ή η παράσταση πάντα έχεις να πάρεις κάτι. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Διαλέγετε εσείς το έργο στο οποίο θα παίξετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δυστυχώς όχι. Μου το προτείνουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν συγκρούσεις ανάμεσα στους ηθοποιούς ενός θιάσου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι. Μπορεί να υπάρξουν και συγκρούσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ξέρουμε πως οι ηθοποιοί δουλεύουν πολλές ώρες. Σας μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προσπαθώ να έχω ελεύθερο χρόνο για να ασχολούμαι με τη γυναίκα μου και το παιδί μας. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε παίξει στον κινηματογράφο; Σε ποιες ταινίες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχω παίξει πάρα πολύ. Είναι πάνω από 30 ταινίες, οπότε δεν υπάρχει χρόνος να σας τις αναφέρω όλες. Θα σας πω μια δυο όπως: “Η χαραυγή της νίκης”, “Ο μπαρμπα – Γιώργης εκπαιδεύεται”. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε δουλέψει στην τηλεόραση; Σε ποια σήριαλ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βέβαια, πολύ. Έχω δουλέψει σε 3 σήριαλ. Το ένα λεγόταν “Από την άλλη όχθη”, ένα άλλο λεγόταν “Το κορίτσι της Κυριακής” και το πιο γνωστό το “Λούνα Παρκ”.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η διαφορά του θεάτρου από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Άλλη τέχνη η μια άλλη τέχνη η άλλη. Τελείως ξεχωριστά πράγματα. Το θέατρο είναι άλλη τέχνη, η τηλεόραση είναι άλλη τέχνη και ο κινηματογράφος άλλη τέχνη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιους γνωστούς ηθοποιούς έχετε συνεργαστεί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς. Τον Κώστα Βουτσά, το Ντίνο Ηλιόπουλο, το Διονύση Παπαγιαννόπουλο, το Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τη Νόνικα Γαληνέα, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μάρθα Καραγιάννη, τη Μάρω Κοντού κ.ά. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιον ηθοποιό θαυμάζετε; 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολλούς θαυμάζω, αλλά περισσότερο απ’ όλους τον Αλέκο τον Αλεξανδράκη. Του έχω ιδιαίτερη εκτίμηση και αγάπη.

Τελειώνοντας να αναφέρουμε ότι ο ηθοποιός είχε το κουράγιο να παίξει στην παράσταση, αλλά και την υπομονή να μας δεχτεί για τη συνέντευξη, ενώ υπέφερε από δυνατούς πόνους στη μέση που τον ανάγκαζαν να στέκεται όρθιος με το ζόρι. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι απαντήσεις του σε μερικές ερωτήσεις ήταν πολύ σύντομες. 

Κελεσίδου Αγγέλικα, Μπούπε Βαγγελιώ, Παρασκευαδέλη Άννα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ 
«Έγινε στο πι και φι»

Τα σχολεία του Μεσαίωνα ήταν αληθινά καταναγκαστικά έργα. Οι δάσκαλοι ήταν αυστηροί σε αφάνταστο βαθμό. Πολλά παιδιά, μάλιστα, τρελαίνονταν από τα χτυπήματα, όπως ο γιος του Βυζαντινού χιλίαρχου Φριλάκη. Τέτοια όμως ήταν η αγανάκτηση του πατέρα του, που μπήκε μια μέρα μέσα στο
σχολείο και τρύπησε το δάσκαλο με το σπαθί του. Για την πράξη αυτή ο χιλίαρχος, παρόλο που ήταν αγαπητός φίλος του αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνού, καταδικάστηκε στην τιμωρία της τύφλωσης. Οι δάσκαλοι της εποχής εκείνης, ήταν παντοδύναμοι και κανείς δεν μπορούσε να τους πειράξει. Όταν μάθαιναν στα παιδιά τα χειλόφωνα σύμφωνα – δηλαδή το πι, το βήτα και το φι – τους έλεγαν ότι έπρεπε να τ’ απαγγέλλουν γρήγορα και με καθαρή άρθρωση. Οι μαθητές όμως, από τον τρόμο τους σάστιζαν και δεν μπορούσαν να τα προφέρουν, όπως έπρεπε. Φυσικά, το αποτέλεσμα ήταν να τρώνε ξύλο της χρονιάς τους.

* * *

«Έγινε γλέντι τρικούβερτο»

Δηλαδή, έγινε γλέντι εξαίσιο, υπέροχο. Αυτή η φράση προέρχεται από τα μεγάλα καράβια. Είχαν αυτά μόνο τρεις κουβέρτες (καταστρώματα). Έτσι στη φράση μας «ξεχάσαμε τα καράβια» και για να δηλώσουμε ότι το γλέντι μας ήταν μεγάλο, το παρομοιάσαμε με το μεγάλο καράβι που είχε τρεις κουβέρτες. Άρα θα ήταν πολύ μεγάλο.

* * *

«Καλή σταδιοδρομία»

Αυτή η φράση έχει την προέλευσή της από το δρόμο του ενός Σταδίου των αρχαίων στην Ολυμπία, εκεί που γινόντουσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις»)

Κελεσίδου Αγγέλικα, Σελίδου Νατάσα (ΣΤ΄ Τάξη)



Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ

Στη Γερμανία υπάρχει ένα εθνικό έθιμο στις 8 Οκτωβρίου, η γιορτή της πατάτας. Το έθιμο αυτό το γιορτάζουν γιατί η πατάτα θεωρείται το εθνικό είδος διατροφής των Γερμανών.

Το γιορτάζουνε στο κέντρο κάθε πόλης κάνοντας εκδηλώσεις, πανηγύρια και με φαγητά φτιαγμένα με πατάτες, κρέας και ψάρι. Επίσης για μια βδομάδα κλείνουν τα σχολεία για να γιορτάσουν τα παιδιά το έθιμο αυτό μαζί με τους γονείς τους.

Στη Γερμανία υπάρχουν πολλών ειδών πατάτες, όπως πατάτες για τηγάνι, για βράσιμο, για το φούρνο, πατάτες γλυκές, ξινές, πατάτες με πολλά χρώματα όπως κόκκινες, κίτρινες και καφέ.

Κακλαμάνου Ελισάβετ, Παπαδοπούλου Ανατολή (ΣΤ΄ Τάξη)



Η ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ
Η περιποίηση ενός περιβολιού είναι μεγάλη υπόθεση. Ο περιβολάρης που έχει το περιβόλι θα έχει μέσα φυτεμένα πολλά λουλούδια. Μερικά απ’ αυτά είναι οι γαρδένιες, τα κυκλάμινα, τα γιασεμιά, τα γαρίφαλα. Όλα αυτά τα λουλούδια θα τα σκαλίζει, θα τα ποτίζει και θα τα περιποιείται. Αυτά τώρα, για αντάλλαγμα όλης αυτής της φροντίδας, στην ανθοφορία τους θα μοσχοβολούν και όλο το περιβόλι θα είναι πανέμορφο απ’ τα χρώματα και τις ευωδιές τους. 

Κελεσίδου Αγγέλικα (ΣΤ΄ Τάξη)



ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΕΙΝΑΙ …
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Ο δάσκαλός μας ρώτησε όλα τα παιδιά τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν. Εγώ είπα ότι θέλω να ασχοληθώ με την πληροφορική. Έτσι ζητήσαμε από τον κύριο Σάββα Βελισσάρη, που είναι καθηγητής πληροφορικής στο Γυμνάσιο Σκύδρας, να έρθει στο σχολείο μας για να του πάρω μια συνέντευξη και να μάθω περισσότερα πράγματα για το επάγγελμά του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς μπορεί να γίνει κάποιος καθηγητής πληροφορικής;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχήν πρέπει να τελειώσει κάποια σχολή πληροφορικής. Υπάρχουν πλέον πάρα πολλές στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει αρκετές και υπάρχουν γύρω στις 20 με 25 σχολές πληροφορικής στην Ελλάδα. Οπότε, αφού περάσεις καταρχήν στη σχολή και την τελειώσεις, από εκεί και πέρα μπορείς να κάνεις μια αίτηση στο Υπουργείο Παιδείας για να ασχοληθείς με την πληροφορική σαν καθηγητής.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιες σχολές μπορεί να σπουδάσει και πόσα χρόνια διαρκούν οι σπουδές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν εγώ πέρασα στο πανεπιστήμιο, το 1990, υπήρχαν μόνο 2 σχολές στην Ελλάδα. Τώρα πλέον έχουν ανοίξει πολλές. Δηλαδή σε κάθε πανεπιστήμιο, σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, υπάρχει και τμήμα πληροφορικής. Υπάρχει αντίστοιχο τμήμα και στα Τ. Ε. Ι. Σχολές πληροφορικής λοιπόν, υπάρχουν πολλές. Η διάρκεια των σπουδών είναι συνήθως 4 με 5 χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιο πολλά αγόρια ή κορίτσια σπουδάζουν πληροφορική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλή ερώτηση αυτή. Θα έλεγα αγόρια. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως είναι το αντικείμενο, η θετική κατεύθυνση περισσότερο, δεν ξέρω. Περισσότερο αγόρια. Είναι απαραίτητα τα μαθηματικά. Εγώ στη σχολή μου είχα 40 μαθήματα και από αυτά τα 10 ήταν μαθηματικά. Αλλά τώρα οι κοπελιές να μην ξέρουν καλά μαθηματικά; Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Ίσως είναι περισσότερο το τι προτιμάει κάποιος. Νομίζω τα κορίτσια προτιμούν περισσότερο να πάνε προς τα θεωρητικά. Εμείς είχαμε και κορίτσια στο πανεπιστήμιο και ήταν από τις καλύτερες. Πάντως υπάρχει μια προτίμηση των αγοριών σ’ αυτόν τον κλάδο. Δε σημαίνει αυτό ότι ένα κορίτσι δεν μπορεί να τα καταφέρει. Μερικές φορές τα κορίτσια τα πάνε και καλύτερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ειδικότητες υπάρχουν σχετικά με τους Η/Υ:
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση γιατί υπάρχουν πολλές ειδικότητες. Υπάρχει ο μηχανικός υπολογιστών, ο οποίος ασχολείται με το hardware, με τα κυκλώματα, με την κατασκευή. Υπάρχει ο μηχανικός λογισμικού που ασχολείται με τον προγραμματισμό. Υπάρχει ο μηχανικός δικτύων που ασχολείται με το πώς οι υπολογιστές μπορούν να συνδεθούν μεταξύ τους. Υπάρχει μια ειδικότητα σχετικά με το πώς εκπαιδεύεις κάποιον στον υπολογιστή. Υπάρχει ειδικότητα στην οποία εξειδικεύεται στο πώς θα κάνεις ένα πρόγραμμα πιο φιλικό για τον χρήστη, για την επικοινωνία ανθρώπου και μηχανής. Υπάρχουν ειδικότητες για τις τηλεπικοινωνίες, την κινητή τηλεφωνία. Υπάρχει ειδικότητα για τη διαχείριση βάσεων δεδομένων, δηλαδή πώς αποθηκεύεις στον υπολογιστή πάρα πολλά δεδομένα και πώς τα επεξεργάζεσαι. Υπάρχει ο υπεύθυνος μηχανοργάνωσης σε μια εταιρεία, δηλαδή πώς να διαχειρίζεσαι όλους τους υπολογιστές. Υπάρχουν πολλές ειδικότητες. Αλλά τι γίνεται; Οι περισσότερες σχολές σου δίνουν μια γενική παιδεία και, είτε στο τελευταίο έτος είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο, αποκτάς αυτή την ειδικότητα. Από κει και πέρα μπορείς να κάνεις την εξειδίκευση στο χώρο της δουλειάς σου. Μόλις βγεις από το πανεπιστήμιο διαλέγεις πού θέλεις να μπεις και εξειδικεύεσαι μέσα στο χώρο της δουλειάς σου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η δική σας ειδικότητα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το μεταπτυχιακό που έκανα εγώ ήτανε στην επεξεργασία εικόνας και στη ρομποτική. Δηλαδή είχαμε στο πανεπιστήμιο ένα ρομποτάκι και θέλαμε να το κάνουμε να προχωρήσει μέσα σ’ ένα διάδρομο, οπότε μπορείς να πεις ότι αυτή ήταν η δικιά μου ειδικότητα. Αλλά έχω ασχοληθεί και με άλλα πράγματα. Και με προγραμματισμό ασχολήθηκα, και τώρα με την εκπαίδευση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: για να σπουδάσει κάποιος πληροφορική, πρέπει να ξέρει από πριν καλά τους Η/Υ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, κατηγορηματικά. Εγώ όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο δεν είχα δικό μου υπολογιστή. Είχα ασχοληθεί πολύ λίγο στην Γ΄ λυκείου. Αρκεί να έχεις όρεξη και διάθεση και στο πανεπιστήμιο θα σου δώσουν όλα τα μέσα. Θα ξεκινήσεις από την αρχή, οπότε δε χρειάζεται να έχεις πρόβλημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσες ώρες την ημέρα κάνατε εξάσκηση με τον Η/Υ τον καιρό που σπουδάζατε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ήτανε πρόβλημα αυτό, γιατί στο πανεπιστήμιο ήμαστε γύρω στα 70 άτομα σε κάθε έτος, που σημαίνει γύρω στα 300 όλη η σχολή, και είχαμε γύρω στους 40 με 50 υπολογιστές. Οπότε ήταν και λίγο δύσκολο να βρεις έναν υπολογιστή για να κάτσεις να δουλέψεις. Τι κάναμε λοιπόν; Μερικές φορές καθόμασταν τα βράδια. Δηλαδή κάποιοι πήγαιναν το πρωί, κάποιοι το απόγευμα και κάποιοι το βράδυ. Πάντως μπορώ να πω ότι, όταν είχαμε εργασίες, δουλεύαμε 5 και 6 ώρες την ημέρα και όταν έπεφταν τα δύσκολα μπορεί να καθόμασταν και όλη την ημέρα μπροστά στον υπολογιστή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι δύσκολο να μάθει κανείς να χειρίζεται τον Η/Υ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, δεν είναι δύσκολο. Μάλιστα προσπαθούν όλοι να κάνουν τα προγράμματα των υπολογιστών όσο το δυνατόν πιο εύκολα για να μπορούν να τα χρησιμοποιούν όλοι. Από κει και πέρα, αν θέλεις να πας σ’ ένα άλλο επίπεδο και να γίνεις επιστήμονας πληροφορικής και να ξέρεις πράγματα που δεν ξέρουν άλλοι, χρειάζεται όρεξη και δουλειά. Άλλο το να ξέρω να χρησιμοποιώ έναν υπολογιστή και άλλο το να ξέρω όλες τις λεπτομέρειες που τον αφορούν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν κάποιος γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη χρήση των Η/Υ, αλλά δεν έχει περάσει στο πανεπιστήμιο, τι μπορεί να κάνει ώστε να πάρει κάποιο πτυχίο για να μπορέσει να εργαστεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν και ιδιωτικές σχολές στις οποίες μπορείς να ασχοληθείς με τον υπολογιστή. Θα μάθεις κάποια πράγματα, αν και είναι λίγο μειονέκτημα το ότι δεν θα έχεις πτυχίο πανεπιστημίου. Παρόλ’ αυτά ξέρω πολλά άτομα που, χωρίς να έχουν πάει στο πανεπιστήμιο, επειδή είχανε όρεξη και μεράκι για την πληροφορική, έχουν γίνει πολύ καλοί στη δουλειά τους. Το βασικό που χρειάζεται είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς πώς αποφασίσατε να γίνεται καθηγητής πληροφορικής;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ αγαπούσα πάρα πολύ τα μαθηματικά και ήθελα να γίνω μαθηματικός. Τελικά οι συζητήσεις με τους γονείς μου και με μεγαλύτερους με έπεισαν ότι θα ήταν καλύτερο για το μέλλον, σαν επαγγελματικός τομέας, να διαλέξω κάτι άλλο. Έτσι διάλεξα την πληροφορική που είναι κάτι παρεμφερές, και που επίσης μου άρεσε, που θα μου έδινε καλύτερες προοπτικές για να δουλέψω αργότερα, και δεν το μετάνιωσα. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε στο επάγγελμά σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαν καθηγητής το πρόβλημα είναι ότι το μάθημα είναι μια ώρα την εβδομάδα, οπότε δεν έχουμε αρκετό χρόνο, και εγώ και τα παιδιά, να κάτσουμε στους υπολογιστές και να δοκιμάσουμε διάφορα πράγματα. Είναι λίγες ακόμα οι ώρες. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε μέχρι πριν από λίγο ήταν ότι είχαμε πολύ παλιούς υπολογιστές και τα παιδιά δεν μπορούσαν να βρουν κάποια περισσότερα πράγματα. Τώρα όμως που αλλάξαμε εργαστήριο έχουμε αυτή τη δυνατότητα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς πρέπει να είναι η συμπεριφορά ενός καθηγητή πληροφορικής απέναντι στους μαθητές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ σαν καθηγητής πληροφορικής προσέχω περισσότερο να αφήνω τα παιδιά ελεύθερα στον υπολογιστή για να μπορούν να εξασκηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί, ειδικά με τους υπολογιστές, δεν είναι τόσο το μάθημα, να διαβάζω και να μάθω, αλλά να κάτσω μπροστά στον υπολογιστή και να παίξω, να δοκιμάσω. Έτσι κοιτάω να μην τους ζορίζω με ερωτήσεις αλλά να τους αφήνω στον υπολογιστή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς είναι η συμπεριφορά των μαθητών;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ενδιαφέρονται πολύ. Νομίζω ότι είμαι πιο τυχερός σε σχέση με τους άλλους καθηγητές, γιατί σχεδόν σ’ όλα τα παιδιά φαίνεται πολύ ενδιαφέρον το να κάτσουν στον υπολογιστή, να ανοίξουνε προγράμματα, μουσική, ζωγραφική, οπότε και δείχνουν ενδιαφέρον. Φυσικά πάντα οι καλοί μαθητές είναι καλοί και στην πληροφορική, οι μέτριοι μαθητές είναι και πιο μέτριοι και στην πληροφορική. Αλλά ίσως δείχνουν πιο πολύ ενδιαφέρον απ’ ότι για τα άλλα μαθήματα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι κουραστική η δουλειά σας; Πόσες ώρες δουλεύετε την ημέρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: δε θα έλεγα ότι είναι τόσο κουραστική, για τι το να έρχομαι σε επαφή με τα παιδιά κάπου, τουλάχιστον εμένα, μ’ αρέσει κιόλας. Δουλεύω 4 με 5 διδακτικές ώρες και άλλες 2 με 3 ώρες στο σπίτι προετοιμασία για το μάθημα, διόρθωση γραπτών κ.λπ. Θα έλεγα γύρω στις 7 με 8 ώρες την ημέρα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πού αλλού, εκτός από την εκπαίδευση, μπορεί να εργαστεί κάποιος που έχει σπουδάσει πληροφορική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οπουδήποτε. Οι υπολογιστές έχουν μπει πλέον τόσο πολύ στη ζωή μας που οποιαδήποτε δραστηριότητα του ανθρώπου θέλει και κάποιον που να ξέρει υπολογιστές. Σε οποιαδήποτε εταιρεία, με εξαίρεση το δημόσιο, υπάρχει τμήμα πληροφορικής στο οποίο θέλουν κάποιον ειδικό για τους υπολογιστές, για να τους υποστηρίζει. Πάντως να ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή, και για αρκετά χρόνια πιστεύω ακόμα, όλοι οι απόφοιτη πληροφορικής θα βρίσκουν κατευθείαν δουλειά. Δηλαδή η ανεργία στον κλάδο μας είναι κάτι που ακόμα δεν υπάρχει. Από αυτούς που τελειώσανε μαζί μου και τα 70 άτομα βρήκαν κατευθείαν δουλειά. Κάποιοι συνέχισαν για μεταπτυχιακά, κάποιοι απορροφηθήκαμε στην Ελλάδα και κάποιοι φύγανε μάλιστα και στο εξωτερικό. Δηλαδή δουλειά θα βρεις κατευθείαν, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα ακόμα. Είναι πιστεύω από τις καλύτερες επαγγελματικές διεξόδους. Σ’ ότι αφορά την πληροφορική ζητάνε περισσότερους απ’ όσους τελειώνουν το πανεπιστήμιο. 

Αθανασιάδου Βέτα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ INTERNET

Τον τελευταίο καιρό πήραμε αρκετά μηνύματα από ανθρώπους που μπήκαν και είδαν τη σελίδα μας. Παρακάτω παραθέτουμε κάποια από τα επαινετικά σχόλια που πήραμε σχετικά με την παρουσία μας στο internet. 

Από τους ανθρώπους της κατασκήνωσης «Τσαφ Τσουφ» πήραμε το παρακάτω μήνυμα: 

«Είδαμε την παρουσία σας του site σας στο internet και βγάλαμε το συμπέρασμα ότι είσαστε καταπληκτικοί… και εσείς και το σχολείο σας και όλοι σας και μπράβο σας!!! Με πολύ εκτίμηση γιατί επιτελείτε ένα τεράστιο έργο που ίσως δε φαίνεται τόσο πολύ τώρα, αλλά είναι οι πιο γερές ρίζες για τα παιδάκια που παίρνουν από τέτοιους άξιους ανθρώπους με μεράκι.»

Ένα άλλο μήνυμα λέει: 

«Έχετε κάνει ωραία δουλειά σας αξίζουν πολλά «μπράβο»»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ 14ΟΥ ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

Αθανασιάδου Β., Ιωάννου Μ., Κακλαμάνου Ελισ., Κελεσίδου Αγγ., Μπούπε Βαγγ. (ΣΤ΄ Τάξη)



ΥΓΕΙΑ - ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ

Στη Φυσική κάναμε ένα μάθημα για το αίμα και για τη μεσογειακή αναιμία. Έτσι πήραμε αφορμή για να πάρουμε μια συνέντευξη από τον κ. Γιώργο Θεοδοσίου για να μάθουμε περισσότερα πράγματα για την ασθένεια αυτή. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι η μεσογειακή αναιμία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η μεσογειακή αναιμία ή θαλασσαναιμία είναι μια πάθηση του αίματος. Είναι μια κατάσταση στην οποία ο αριθμός των ερυθροκυττάρων (δηλαδή ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων), ο αιματοκρίτης και η αιμοσφαιρίνη είναι πολύ χαμηλότερα απ’ ότι στα φυσιολογικά άτομα. Η μεσογειακή αναιμία ή θαλασσαναιμία είναι μια αιμοσφαιρινοπάθεια στην οποία έχουμε διαταραχή στη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης.( Η αιμοσφαιρίνη είναι αιμοπρωτεϊνη και αποτελείται από σφαιρίνη και αίμη. Η αίμη περιέχει σίδηρο ο οποίος δεσμεύει το οξυγόνο. Η αιμοσφαιρίνη είναι το μεταφορικό μέσο του οξυγόνου, παίρνει το οξυγόνο (Ο) από τους πνεύμονες και το μεταφέρει στους ιστούς και από τους ιστούς μεταφέρει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στους πνεύμονες και με την εκπνοή το βγάζουμε στον αέρα). Η αιμοσφαιρίνη στα άτομα αυτά είναι παθολογική. Υπάρχουν δυο μεγάλες μορφές μεσογειακής αναιμίας ή θαλασσαναιμίας. Η Β θαλασσαναιμία και η Α. Στη Β θαλασσαναιμία έχουμε πάλι δύο κατηγορίες. Την ομόζυγο μορφή και την ετερόζυγο. Η ετερόζυγος μορφή είναι αυτό που λέμε «το στίγμα». Η ομόζυγος μορφή είναι η μορφή στην οποία το άτομο πάσχει, λέγεται επίσης και νόσος του Cooley. Όσοι έχουν το «στίγμα» δεν πάσχουν, απλώς αυτοί έχουν τη δυνατότητα να κληρονομήσουν την πάθηση στα παιδιά τους. Αυτοί που έχουνε την ομόζυγο μορφή πάσχουνε και δε ζούνε για πολλά χρόνια, μέχρι το 20ό έτος περίπου της ηλικίας τους και μετά πεθαίνουν. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί λέγεται έτσι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τη συναντούμε πολύ συχνά σε λαούς της Μεσογείου, δηλαδή σε λαούς που ζούνε γύρω από τη Μεσόγειο και κυρίως στους Έλληνες, στους Ιταλούς, στους Μαλτέζους και στους Σαρδήνιους. Αρκετά συχνά όμως μπορεί να τη δούμε και σε λαούς της Ανατολής. Επομένως λέγεται μεσογειακή αναιμία επειδή είναι συχνή στους λαούς που κατοικούνε γύρω από τη Μεσόγειο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι διαφορά έχει από την κοινή αναιμία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διαφέρει στο αίτιο. Το αίτιο της θαλασσαναιμίας είναι η παθολογική αιμοσφαιρίνη, ενώ στις άλλες αναιμίες το αίτιο είναι διαφορετικό. Παράδειγμα, στη σιδηροπενική αναιμία το αίτιο είναι η έλλειψη σιδήρου, δηλαδή έχουν τα άτομα αυτά λιγότερο σίδηρο και κάνουν αναιμία, στη μεγαλοβλαστική αναιμία το αίτιο είναι η έλλειψη της βιταμίνης Β 12, στην αιμολυτική αναιμία το αίτιο είναι η αυτοκαταστροφή των ερυθροκυττάρων, η αιμόλυση των ερυθροκυττάρων. Στην απλαστική αναιμία το αίτιο είναι ο μυελός ο οποίος δεν παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια. Επομένως η διαφορά είναι στο αίτιο που προκαλεί την αναιμία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Από τι προκαλείται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι μια γονιδιακή ανωμαλία. Δηλαδή σ’ αυτά τα άτομα έχουμε στα χρωματοσώματα μια ανωμαλία και δεν παράγουν φυσιολογική αιμοσφαιρίνη. Έχουνε μια βλάβη σε κάποιο γονίδιο και παράγουν αυτήν την παθολογική αιμοσφαιρίνη. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο συχνά παρουσιάζεται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στους μεσογειακούς λαούς είναι πολύ συχνή. Το 8% των Ελλήνων έχουν το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιες ηλικίες εμφανίζεται συνήθως;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται στους πρώτους μήνες της ζωής. Μόλις γεννηθεί το παιδί, γίνεται αντιληπτή η νόσος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα συμπτώματά της;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το παιδί υπολείπεται στην ανάπτυξη, δηλαδή δε μεγαλώνει φυσιολογικά όπως τα υγιή παιδιά, έχει μια έντονη ωχρότητα, είναι σα λεμόνι, δεν έχει εκείνο το ροδαλό, το κόκκινο χρώμα, έχει ηπατοσπληνομεγαλία, δηλαδή έχει μια διόγκωση του ήπατος και του σπλήνα και αργότερα εμφανίζεται το τυπικό μογγολοειδές προσωπείο. Τα άτομα, δηλαδή, που πάσχουν από θαλασσαναιμία είναι σα Μογγόλοι. Αυτά τα παιδιά είναι ευπαθή στις λοιμώξεις. Παρουσιάζουν έλκη στις κνήμες, μετά από μερικά χρόνια παρουσιάζουν μεγαλοκαρδία, ηπατομεγαλία, σπληνομεγαλία και στο τέλος παρουσιάζουν έντονη καρδιακή ανεπάρκεια κ.ά. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αντιμετωπίζεται εύκολα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτοί που έχουν την ομόζυγο μορφή θαλασσαναιμίας, δηλαδή τη νόσο του Cooley, δε θεραπεύονται. Είναι αθεράπευτη η νόσος. Σ’ αυτούς γίνονται μόνο μεταγγίσεις και μάλιστα συχνά. Όταν βλέπουμε ότι ο αιματοκρίτης πέφτει, τους δίνουμε αίμα. Αυτοί που πάσχουν όμως από την ετερόζυγο θαλασσαναιμία δεν νοσούνε. Απλά αυτοί έχουν χαμηλό αιματοκρίτη σ’ όλη τους τη ζωή. Δε χρειάζονται ιδιαίτερα φάρμακα, απλώς πού και πού ελέγχουμε τον αιματοκρίτη τους. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι σοβαρή ασθένεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάρα πολύ σοβαρή, γιατί αυτοί που πάσχουν από τη Β θαλασσαναιμία, δηλαδή τη νόσο του Cooley, συνήθως πεθαίνουν σε παιδική ηλικία. Μερικά άτομα φτάνουν και μέχρι το 20ό έτος της ηλικίας τους και πεθαίνουν από καρδιακή ανεπάρκεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι κολλητική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, καθόλου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι κληρονομική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, είναι κληρονομική νόσος. Αν σ’ ένα αντρόγυνο έχουν και οι δύο το στίγμα το 25% των παιδιών που θα γεννηθούν θα γεννηθούν με την πάθηση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς μπορεί να προλάβει κανείς αυτήν την ασθένεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μόνο με τον προγεννητικό έλεγχο. Δηλαδή το ζευγάρι, πριν παντρευτεί, πρέπει να κάνει εξετάσεις αίματος για να δουν αν ο ένας απ’ τους δυο ή και οι δυο έχουν το «στίγμα». Αν το έχει μόνο ο ένας, τότε τα παιδιά που θα γεννηθούν δε θα γεννηθούν με τη νόσο, απλά θα έχουν 25% πιθανότητες να γεννηθούν με το «στίγμα». Αν το έχουν και οι δύο, τότε υπάρχουν 25% πιθανότητες να γεννηθούν υγιή, 25% να γεννηθούν με τη νόσο και 50% να γεννηθούν με το «στίγμα». Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή σ’ ένα ζευγάρι έχουν και οι δύο το «στίγμα» και μείνει έγκυος η γυναίκα, κατά την κύηση, στους δύο πρώτους μήνες πρέπει να γίνεται εξέταση του αίματος του παιδιού ή να γίνεται αμνιοκέντηση, να παίρνεται αμνιακό υγρό και να εξετάζεται. Εκεί θα φανεί αν το έμβρυο έχει τη νόσο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν ένα ανδρόγυνο θέλει να κάνει παιδί, αλλά ο ένας απ’ τους δύο έχει μεσογειακή αναιμία, το παιδί που θα γεννηθεί θα έχει κι αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν έχει τη μείζονα μορφή (ομόζυγο), δηλαδή τη νόσο του Cooley, σίγουρα και τα παιδιά θα γεννηθούν με τη νόσο. Αλλά, όπως είπαμε νωρίτερα, τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Cooley δεν ζουν πολλά χρόνια και γι’ αυτό δεν προλαβαίνουν να παντρευτούν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από τη μεσογειακή αναιμία υπάρχουν κι άλλα είδη αναιμίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν πολλά είδη όπως η σιδηροπενική αναιμία, η μεγαλοβλαστική αναιμία, η αιμολυτική αναιμία, η απλαστική αναιμία, η δρεπανοκυτταρική αναιμία, που και αυτή είναι μια αιμοσφαιρινοπάθεια, και πολλές άλλες υποομάδες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι επικίνδυνα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι απλές μορφές όχι. Επικίνδυνες είναι μόνο οι αιμοσφαιρινοπάθειες, δηλαδή η θαλασσαναιμία, η δρεπανοκυτταρική αναιμία και κάποιες απλαστικές αναιμίες.

Σελίδου Αντωνία (Ε΄ Τάξη), Βασιλειάδης Τάσος, Παπαδοπούλου Άννα (ΣΤ΄ Τάξη)



Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ
_ _ _ _ _ _ _ _ Ο τέταρτος μήνας του έτους. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ Και σ’ αυτή καθόμαστε. 

_ _ _ _ _ Απ’ αυτό βλέπουμε την ώρα.

_ _ _ _ _ _ _ Ο έκτος μήνας του έτους. 

_ _ _ _ _ _ Την τρώμε την Καθαρή Δευτέρα. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ Ένα μωρό όταν κοιμάται μοιάζει με … (αντίστροφα) 

_ _ _ _ _ _ _ Το βουνό των 12 θεών.

_ _ _ _ _ _ _ Υπάρχουν στον ουρανό. 

Μπούπε Βαγγελιώ, Σελίδου Νατάσα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Ο τυφλός
Ένας κύριος λέει σ’ έναν τυφλό που ζητιάνευε:
- Μπορείς να μου αποδείξεις πως είσαι τυφλός;
- Ναι, κύριε! Βλέπετε εκείνο το κόκκινο αυτοκίνητο στη γωνία;
Κύριος:
- Το βλέπω!
Και ο τυφλός:
- Εγώ, λοιπόν, σας δηλώνω πως δυστυχώς δεν το βλέπω.

Φαντίδου Μαρία (Ε΄ Τάξη)

* * *

Κουταμάρα ανθρώπινη
- Κι όμως, φίλε μου, τα άλογα είναι πιο λογικά από εμάς.
- Πώς;
- Βέβαια! Είδες ποτέ σου άλογα να στοιχηματίζουν όταν τρέχουν οι άνθρωποι; 

Κελεσίδης Μίμης, Κερμανίδης Θεόδωρος (Ε΄ Τάξη), Βασιλειάδης Τάσος (ΣΤ΄ Τάξη)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
«Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.»
Ανάλογη με το δάσκαλό σου θα είναι και η μόρφωσή σου.

Σελίδου Μαρία Τερέζα (Ε΄ Τάξη)