Μηνιαία μαθητική εφημερίδα  των μαθητών των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων του Δημοτικό Σχολείο Ριζού 

Έτος 6ο  

  Μάρτιος 2002  

Αριθμός Φύλλου 51

Πίσω                                          Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ  

Ο ποντιακός γάμος
Δεντροφύτευση στο σχολείο μας
Επίσκεψη στη λίμνη του Άγρα
Εκπαιδευτική εκδρομή στο κολυμβητήριο της Έδεσσας και στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Έδεσσας
Αποκριάτικο πάρτι στο σχολείο μας
Το καρναβάλι της Σκύδρας
Επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη στο Δήμο Σκύδρας
Η επιλογή του τραγουδιού για το διαγωνισμό της EUROVISION
Αρνητικές και θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης
BAR εναντίον BIG BROTHER
Προβλήματα στα νοσοκομεία
Το επάγγελμα που θέλω να ακολουθήσω είναι … Αρχαιολόγος
Αρχαίοι τραγικοί ποιητές - ο Σοφοκλής
Γιατί το λέμε
Ο θησαυρός του Μπαρμπαρόσα
Οικογενειακοί καυγάδες 
ΕΝΘΕΤA:

Internet Λεξικό

Προϊστορικά ζώα


Ο ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΓΑΜΟΣ
Την Κυριακή 4 Μαρτίου ο Ποντιακός Σύλλογος Ριζού οργάνωσε στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου μια εκδήλωση στην οποία έγινε αναπαράσταση του ποντιακού γάμου, όπως γινόταν στην περιοχή ΑΠΕΧΣ ή ΕΠΕΧΣ της Σεβάστειας, με μορφή θεατρικής παράστασης. Τα κείμενα και η σκηνοθεσία της παράστασης ήταν του συγγραφέα και ποιητή κ. Χαράλαμπου Αμανατίδη. Τις πληροφορίες για το πώς γινόταν ο γάμος τις πήρε από συνεντεύξεις με πρόσφυγες του Πόντου. Τα στοιχεία αυτά τα χρησιμοποιήσαμε κι εμείς για να για να γράψουμε αυτό το κείμενο.
Προετοιμασίες γάμου
Οι προετοιμασίες ξεκινούσαν μια βδομάδα πριν από το γάμο. Έφτιαχναν ένα πολτώδες μείγμα που το ονόμαζαν "σινέα", είχε χρώμα κοκκινόξανθο και το έφτιαχναν από σκόνη από κάποιο θάμνο. Με αυτό το μείγμα έβαφαν τα μαλλιά και τα νύχια της νύφης, της νεγάμσας όπως λεγόταν. Οι φίλες της νύφης που ήταν προσκεκλημένες από τη νονά της, τη Δεξαμέντσα, βάφονταν κι εκείνες με το ίδιο μείγμα και, χορεύοντας και τραγουδώντας, έντυναν τη νύφη με καινούργια ρούχα. Η νύφη όλη την εβδομάδα επισκεπτόταν συγγενικά σπίτια και δεχόταν δώρα.
Πρόσκληση στο γάμο
Τρεις με τέσσερις μέρες πριν από το γάμο οι συγγενείς των νεόνυμφων έπλαθαν κεριά και λαμπάδες. Με τις λαμπάδες προσκαλούσαν τον παπά, τους πρόκριτους και τους δημόσιους υπαλλήλους. Τους υπόλοιπους χωριανούς τους καλούσαν με ένα ζευγάρι κεριά.
Ετοιμασία ψαθηρίων ή κετέδων
Όλη η γειτονιά στη μέση της εβδομάδας βοηθούσε, χωρίς να περιμένει πρόσκληση, στην τελετή των ψαθηρίων. Κοσκίνιζαν αλεύρι, ζύμωναν και έπλαθαν τη ζύμη, άνοιγαν φύλλα και άλλες έψηναν τα γαμήλια ψαθήρια.
Γαμήλια λουτρά

Το πρωί του Σαββάτου οι φίλες της νύφης την πήγαιναν σ' ένα συγγενικό σπίτι με τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Εκεί την έλουζαν κι αυτό συμβόλιζε τον καθαρισμό από κάθε αμαρτία και την προστασία από κάθε είδους δαιμονικούς ή μαγικούς κινδύνους. Ακολουθούσε γλέντι. 
Ο κουμπάρος μαζί με άλλους νέους έπαιρναν το γαμπρό και πήγαιναν στο σπίτι του κουμπάρου ή σε άλλο συγγενικό σπίτι όπου τον ξύριζαν και τον έντυναν με τα γαμπριάτικα ρούχα. Με τη συνοδεία της λύρας γυρνούσαν στο σπίτι του γαμπρού και γλεντούσαν μέχρι το πρωί.

Νυφόπαρμα και στέψη
Το πρωί της Κυριακής οι φίλες της νύφης με τραγούδια την έπαιρναν, της έβαζαν στο κεφάλι ένα πέπλο από χρωματιστά τσεμπέρια και περίμεναν το γαμπρό με τη συνοδεία του. 

Την ίδια ώρα ο γαμπρός, ο κουμπάρος (πάνω σε άλογα κι οι δύο) και οι άλλοι προσκεκλημένοι (άλλοι έφιπποι και άλλοι πεζοί) ξεκινούσαν για το σπίτι της νύφης. Στη διαδρομή άλλοι από τους έφιππους έκαναν αγώνες με τα άλογα και άλλοι έριχναν τα "τζιρίτια", δηλαδή τα ακόντια. Λίγο πριν φτάσουν στο σπίτι της νύφης μερικοί νέοι έκλειναν το δρόμο και δεν τον άνοιγαν αν δεν τους έδινε φιλοδώρημα ο κουμπάρος. 
Όταν έφταναν στο σπίτι της νύφης και η πεθερά άνοιγε την πόρτα, οι φίλοι του γαμπρού έπαιρναν από τα χέρια της μια ομελέτα, το φούστουρον, τη σταύρωναν και την έτρωγαν μεταξύ τους. Μετά τους οδηγούσαν σ' ένα δωμάτιο και τους πρόσφεραν εκλεκτά φαγητά. Οι άλλοι έπιναν, χόρευαν και τραγουδούσαν. 
Μετά το φαγητό, οι γονείς της νύφης οδηγούσαν το γαμπρό στην πόρτα του δωματίου της νύφης. Εκεί του την παρέδιδαν. Η νύφη έκλαιγε από χαρά που παντρευόταν και από λύπη που αποχωριζόταν τους γονείς της.
Χάρισμα
Ακολουθούσε το χάρισμα. Πρώτα χάριζαν οι γονείς, μετά οι συγγενείς και οι προσκεκλημένοι. Τα δώρα ήταν κυρίως ρούχα, υφάσματα, κάλτσες και χρήματα για τα έξοδα του γάμου. Μερικές φορές οι γονείς χάριζαν και αγελάδες, πρόβατα ή χωράφια.
Πορεία για την εκκλησία
Μόλις έβγαιναν απ' το σπίτι, ο αδερφός της νύφης ή κάποιος άλλος συγγενής την ανέβαζε στο άλογο του γαμπρού και ο γαμπρός ανέβαινε σε άλλο. Μπροστά πήγαιναν τα όργανα και οι παλαιστές (πεχλιβάνηδες). 
Στην είσοδο της εκκλησίας σταματούσε η μουσική και το ζευγάρι παραλάμβανε ο παπάς για ν' αρχίσει το θείο μυστήριο της στέψης. Όση ώρα έψαλε τον "Ησαΐα" ο παπάς, οι καλεσμένοι τους έριχναν σιτάρι, ξερά μούρα (τα τσεμίτζια) και κέρματα τα οποία μάζευαν τα μικρά παιδιά. 
Μετά την τελετή σήκωναν ψηλά τον κουμπάρο και του φώναζαν "άξιος". Δεν τον κατέβαζαν αν δεν τους έδινε φιλοδώρημα. 
Επιστροφή στο σπίτι
Όταν βγαίνανε από την εκκλησία τελευταίος έβγαινε ο κουμπάρος με τους νεόνυμφους. Καβάλα στ' άλογα ξεκινούσαν για το σπίτι του γαμπρού. Νέοι και νέες χορεύανε χτυπώντας τα πόδια τους για να ριζώσει το ζευγάρι. Στην πορεία τους έκλειναν το δρόμο με σκοινιά και δεν τον άνοιγαν αν δεν έπαιρναν φιλοδώρημα.
Όταν έφταναν στο σπίτι, η πεθερά περίμενε με ένα λευκό μαντήλι στο κεφάλι, σαν ένδειξη χαράς. Εκεί η νύφη προσκυνούσε το κράσπεδο της εισόδου και η πεθερά της παρέδιδε τα κλειδιά του σπιτιού, σαν ένδειξη πως αυτή είναι πια η νοικοκυρά του σπιτιού. Μπροστά στο κατώφλι υπήρχε ένα τρίχινο σακί ή μια κουρελού την οποία, κατά την είσοδό της, κλωτσούσε έξω με το δεξί της πόδι, σαν σύμβολο ότι θα νικήσει κάθε κακό. Στη συνέχεια την έβαζαν να πατήσει πάνω σε στάχτη, σύμβολο ότι θα μείνει πιστή στον άντρα της. Μετά ο κουμπάρος και το ζευγάρι πήγαιναν στο νυφικό δωμάτιο. 
Ενώ γίνονταν τα εθιμοτυπικά έμπαιναν οι συγγενείς χορεύοντας και τραγουδώντας. Ο γαμπρός και ο κουμπάρος καθιστοί και η νύφη όρθια φιλούσε τα χέρια των παρευρισκόμενων, που τους έδιναν ευχές. 
Έξω συνεχιζόταν το γλέντι.
Σεμερτζίδου Θεοδώρα, Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη)
Κερμανίδης Θεόδωρος, Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
Την Παρασκευή 1 Μαρτίου, μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Όταν χτύπησε το κουδούνι για το πρώτο διάλειμμα και ξεχυθήκαμε στην αυλή μας, βρεθήκαμε μπροστά σε υπαλλήλους του Δήμου Σκύδρας, που ετοίμαζαν τα παρτέρια της αυλής για να φυτέψουν δεντράκια. 


Οι εργάτες δούλευαν εντατικά και πολύ γρήγορα είχαν προετοιμάσει το έδαφος για να τα δεχτεί. Ένα μικρό φορτηγάκι γεμάτο δενδρύλλια βρισκόταν στη μέση της αυλής. Σε λίγο οι εργάτες με επιδέξιες και γρήγορες κινήσεις άνοιγαν λακκούβες και τοποθετούσαν τα καλλωπιστικά δέντρα. Μέχρι το τέλος των μαθημάτων τα είχαν φυτέψει όλα. Η αυλή του σχολείου μας έγινε υπέροχη. Μικρά φουντωτά έλατα, φοίνικες και άλλα καλλωπιστικά δέντρα στολίζουν την αυλή μας. 
Αλλά η έκπληξή μας δεν είχε ολοκληρωθεί. Οι δάσκαλοί μας μας ενημέρωσαν πως τη Δευτέρα, εμείς οι μαθητές θα αναλαμβάναμε να φυτέψουμε και άλλα δέντρα περιμετρικά της αυλής μας. Τη Δευτέρα όλοι ήμασταν έτοιμοι για ένα διαφορετικό μάθημα. Χωριστήκαμε σε ομάδες με αρχηγό ένα δάσκαλο και εξοπλιστήκαμε με φτυάρια και κασμάδες. Με πολύ δυσκολία ανοίγαμε λάκκους και φυτεύαμε το δεντράκι μας. Το σκεπάζαμε με χώμα και του ρίχναμε το πρώτο τους νεράκι για να πιάσει. Όλοι οι μαθητές έδειξαν ζήλο και εργατικότητα. Το σχολείο μας θύμιζε εργατικό μελίσσι. Άλλοι έσκαβαν, άλλοι έβγαζαν τα χώματα, άλλοι κουβαλούσαν νερό με τους κουβάδες. 
Στο τέλος κουρασμένοι, αλλά ευχαριστημένοι, βγήκαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τα δέντρα που φυτέψαμε. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ο καθένας μας θα αναλάβει να υιοθετήσει κι από ένα δέντρο για να το περιποιείται και να το προσέχει.
Γι΄ αυτό συμμαθητή μου :
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ
ΚΡΑΤΑΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ


Σελίδου Ελίζα, Τσιτλακίδου Αλεξάνδρα, Τοπούζη Δέσποινα (Γ΄ Τάξη)

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΑΓΡΑ

Την Τρίτη 5 Μαρτίου το σχολείο μας επισκέφτηκε τον υγροβιότοπο Άγρα - Βρυττών - Νησίου (λίμνη του Άγρα) που βρίσκεται στο νομό μας.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50 στην περιοχή αυτή υπήρχε το γνωστό έλος του "Τιάβου" με τις πηγές και την παλιά κοίτη του ποταμού Εδεσσαίου (Βόδα). Τότε η Δ. Ε. Η. κατασκεύασε ένα φράγμα για να μπορέσει να λειτουργήσει το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Έτσι δημιουργήθηκε η τεχνητή λίμνη που έχει έκταση 6.000 στρέμματα, βάθος 4 - 6 μέτρα και το μεγαλύτερο μέρος της (80 %) καλύπτεται από καλαμιώνες. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών έκοβαν τα δέντρα από τα γύρω δάση για να δημιουργήσουν χωράφια. Τα λιπάσματα και τα γεωργικά φάρμακα που χρησιμοποιούσαν στις καλλιέργειές τους παρασύρονταν από τα νερά της βροχής και έπεφταν μέσα στη λίμνη. Έτσι, λόγω του φαινομένου του ευτροφισμού, η λίμνη γέμισε με καλαμιές.Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών παλιότερα ασχολούνταν με το ψάρεμα, κυρίως πεταλούδας (είδος ψαριού του γλυκού νερού) και καραβίδας. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έπαψαν να ασχολούνται με το ψάρεμα, γιατί οι καραβίδες εξαφανίστηκαν από κάποια ασθένεια και τα ψάρια έχουν λιγοστέψει.

Στον υγροβιότοπο μπορεί κανείς να συναντήσει πολλά είδη πουλιών, μερικά από τα οποία είναι προστατευόμενα. Τα πουλιά αυτά είναι: κύκνοι, λαγγόνες, αργυροπελεκάνοι, μικροτσικνιάδες, βαλτόπαπιες, μπούφοι, αετογερακίνες, κ.ά. Τα πουλιά έρχονται στη λίμνη γιατί βρίσκουν τροφή (ψάρια και διάφορα είδη φυτών) και μέρος για να κάνουν τις φωλιές τους (μέσα στις καλαμιές) και να αναπαραχθούν. Δυστυχώς υπάρχουν, λίγοι ευτυχώς, λαθροκυνηγοί οι οποίοι σκοτώνουν τα πουλιά.

Όταν φτάσαμε στη λίμνη μας υποδέχτηκε ο κ. Ηρακλής Συμεωνίδης, που είναι υπεύθυνος του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας) για να ενημερώνει τους επισκέπτες της λίμνης, και μας οδήγησε σ' ένα ξύλινο οίκημα όπου μας ενημέρωσε για όλα αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Μας έδειξε κάποια σλάιτς που είχαν σχέση με τη λίμνη και μετά κάναμε το γύρω της λίμνης με τα πόδια και με το λεωφορείο να τη δούμε από κοντά και να παρατηρήσουμε τα διάφορα είδη πουλιών.
Ο υγροβιότοπος της λίμνης του Άγρα μας άρεσε πάρα πολύ και προτείνουμε σε όλους να τον επισκεφτούν οπωσδήποτε.


Βασιλειάδης Άγγελος, Ηλιάδης Κώστας,
Παυλίδης Βασίλης, Σιδηρόπουλος Γιώργος, (Ε΄ Τάξη)

ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ
Αφού τελειώσαμε την επίσκεψη στη λίμνη του Άγρα, οι μαθητές των Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων επισκέφτηκαν το κολυμβητήριο της Έδεσσας.


Μόλις φτάσαμε πήγαμε στα αποδυτήρια και φορέσαμε τα μαγιό μας. Κατόπιν κάναμε ένα ζεστό ντους και πήγαμε στο χώρο όπου βρίσκονται οι δύο πισίνες. Η μεγάλη έχει βάθος από 1,80 - 2,20 μέτρα ενώ η μικρή γύρω στο 1 μέτρο.
Μπήκαμε πρώτα στη μικρή πισίνα όπου και κάναμε κάποιες ασκήσεις κολύμβησης που μας έδειξε ο γυμναστής μας κ. Γρηγόρης. Πήραμε τις ειδικές σανίδες, που χρησιμοποιούν αυτοί που μαθαίνουν να κολυμπούν, και κρατώντας τες κολυμπούσαμε γύρω γύρω στα άκρα της πισίνας. Όταν τελειώσαμε μας άφησαν να κάνουμε ό,τι θέλουμε π. χ. βουτιές, κολύμπι κ.ά.
Αφού πέρασαν 40 περίπου λεπτά, όσοι ήθελαν μπήκαν στη μεγάλη πισίνα. Εκεί συνεχίσαμε με ασκήσεις αναπνοής. Καθώς κρατιόμασταν από το τοίχωμα της πισίνας μπαινοβγαίναμε στο νερό κάνοντας την άσκηση. Μες στο νερό γινόταν η εκπνοή του αέρα και όταν βγάζαμε έξω το κεφάλι εισπνέαμε. Μετά μερικά κολύμπησαν και στη μεγάλη πισίνα.
Αφού κάναμε κι άλλες ασκήσεις, ήρθε η ώρα της αναχώρησης. Κάναμε πάλι ντους, ντυθήκαμε, φάγαμε ένα σάντουιτς στο κυλικείο του κολυμβητηρίου και ξεκινήσαμε για την επιστροφή στο χωριό. Μια τέτοια επίσκεψη μπορεί να ξαναοργανώσουμε το Μάιο.
Παναούσης Αριστοφάνης, Παυλίδου Αθηνά, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)
Παπαδοπούλου Ελένη (Ε΄ Τάξη)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΔΕΣΣΑΣ
Την Τρίτη 5 Μαρτίου, η Α΄, η Β΄ και η Γ΄ τάξη του σχολείου μας, πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Έδεσσας. Ξεκινήσαμε από το Ριζό με λεωφορείο. Η διαδρομή ήταν μικρή, αλλά η επίσκεψη μας πολύ ωφέλιμη και ενδιαφέρουσα.
Όταν φτάσαμε στο προορισμό μας, ένας πυροσβέστης μας υποδέχθηκε και μας μίλησε για τη φωτιά. Μας είπε τι πρέπει να κάνουμε όταν ένα κτίριο πιάσει φωτιά και μας έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Μας τόνισε πως τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να παίζουν με τα σπίρτα και τους αναπτήρες. Επίσης μας είπε το πόσο επικίνδυνα είναι τα γκαζάκια που χρησιμοποιούν οι γονείς μας, γιατί υπάρχει κίνδυνος έκρηξης. 
Στη συνέχεια μας έδειξαν δυο πυροσβεστικά οχήματα. Το ένα έσβηνε τις πυρκαγιές που εκδηλώνονται στα σπίτια και το άλλο έσβηνε τις φωτιές στα δάση, γι' αυτό και είχε περισσότερα λίτρα νερού. Μας έδειξε πώς λειτουργούν οι αντλίες και μας εξήγησε πως για το σβήσιμο της φωτιάς από υγρά καύσιμα χρησιμοποιείται ειδικός αφρός. Ακόμα μας είπε πως η πυροσβεστική βοηθάει στον απεγκλωβισμό ανθρώπων σε τροχαία ατυχήματα και ανθρώπων που έχουν κλειστεί σε ασανσέρ. Αλλά δεν βοηθάει μόνο ανθρώπους αλλά και ζώα που έχουν παγιδευτεί. 
Κατόπιν ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο και μας δέχθηκε ο διοικητής της Πυροσβεστικής. Εκεί, μέσα σε μια μεγάλη αίθουσα, μας έδειξαν ένα βίντεο με περιπτώσεις φωτιάς, όπου η επέμβαση της Πυροσβεστικής ήταν γρήγορη και αποτελεσματική. 
Έπειτα μας κέρασαν χυμό. Στο τέλος μας χάρισαν ημερολόγια για κάθε τάξη και, αφού τους ευχαριστήσαμε, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι χρήσιμες συμβουλές. 
Και να θυμάστε πάντα :
το τηλέφωνο της Πυροσβεστικής είναι το 199
και το καλούμε μόνο όταν αντιληφθούμε τη φωτιά.
Ευχόμαστε ποτέ κανένα σπίτι να μην πάρει φωτιά και ποτέ σας να μη βρεθείτε στη δύσκολη θέση να καλέσετε το τηλέφωνο της Πυροσβεστικής .
Αντωνιάδου Αναστασία, Θεοδοσίου Βασιλική, 
Ούτα Μαρία, Φωτιά Αναστασία (Γ΄ Τάξη)

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
Την Παρασκευή 15 Μαρτίου κάναμε στο σχολείο μας ένα πάρτι μασκέ. Το πάρτι είχε μπουφέ και μουσική. Η αίθουσα ήταν στολισμένη με σερπαντίνες και κομφετί που είχαν φέρει τα παιδιά. Όλα τα παιδιά χορεύανε και διασκεδάζανε.
Αφού σερβιριστήκαμε και από το μπουφέ, βγήκαμε όλοι στο προαύλιο του σχολείου μας και κάναμε ένα διαγωνισμό χορού και αμφίεσης, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Υπήρχε μια κριτική επιτροπή την οποία αποτελούσε ένα παιδί από κάθε τάξη. Κάθε τάξη χόρευε χωριστά και η κριτική επιτροπή ψήφιζε και ανακοίνωνε από τα μεγάφωνα το νικητή. Οι νικητές όλων των τάξεων χόρεψαν μαζί και η επιτροπή ψήφισε τους τρεις νικητές. 
Πρώτος αναδείχτηκε ο Κερμανίδης Θεόδωρος από τη ΣΤ΄ τάξη (Μπιν Λάντεν), δεύτερος ο Γιαπράκης Πρόδρομος από τη Δ΄ τάξη (Σεΐχης) και Τρίτη η Ηλιάδου Βαρβάρα από το νηπιαγωγείο (Πριγκίπισσα). Τέλος τα δώρα των νικητών ήταν βιβλία.
Αυτό το πάρτι θα μας μείνει αξέχαστο, γιατί διασκεδάσαμε και χορέψαμε πολύ.

Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Σιδηρόπουλος Γιώργος, Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη)
Κερμανίδης Θεόδωρος (ΣΤ΄ Τάξη)

ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΣΚΥΔΡΑΣ
Την Κυριακή 17 Μαρτίου ο Δήμος Σκύδρας διοργάνωσε, όπως κάθε χρόνο, παρέλαση αρμάτων. Στην παρέλαση συμμετείχαν άρματα από το Ριζό, την Πετριά, το Λιποχώρι, το Άσπρο, τη Σκύδρα, ένα Κ. Α. Π. Η. της Θεσσαλονίκης κ.ά.
Ο Ποντιακός Σύλλογος Ριζού πήρε μέρος με δύο άρματα, το "Χαρέμι" και τους "Ζουλού". Στο "Χαρέμι" μπορούσαν να πάρουν μέρος μόνο κορίτσια, ενώ στους "Ζουλού" και αγόρια και κορίτσια.
Το φετινό καρναβάλι είχε μεγάλη αποτυχία σε σχέση με τις άλλες χρονιές, γιατί υπήρχε έλλειψη αρμάτων. Πέρσι υπήρχαν 35 άρματα, ενώ φέτος μόνο 19.
Εμείς πιστεύουμε ότι σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχει παρέλαση αρμάτων, γιατί ο Δήμος δεν επιχορηγεί τα άρματα με αρκετά χρήματα.


Παπαδοπούλου Ελένη, Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)
Παυλίδου Αθηνά, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ 
κ. ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΣΚΥΔΡΑΣ
Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου επισκέφτηκε το Δήμο Σκύδρας ο πρωθυπουργός της χώρας μας. Πριν φτάσει ο πρωθυπουργός, τους δρόμους υπήρχε μεγάλη αστυνομική δύναμη. Όταν έφτασε επισκέφτηκε πρώτα τις εργατικές κατοικίες που βρίσκονται στην Τούμπα, έξω από τη Σκύδρα. Εκεί δέχτηκε ανθοδέσμες από κάποια παιδιά και ξεναγήθηκε στα σπίτια.
Ύστερα πήγε στο Δημαρχείο όπου τον υποδέχτηκε ο Δήμαρχος και τον κέρασαν ούζο. Μπροστά στο Δημαρχείο ήταν μαζεμένος πολύς κόσμος και ένας κάτοικος άρχισε να φωνάζει, επειδή του κλείσανε το μαγαζί με τα "φρουτάκια", και να βρίζει την κυβέρνηση. Τότε η αστυνομία τον πήρε και τον απομάκρυνε από το χώρο. Στο μεταξύ ο πρωθυπουργός άρχισε να μιλάει για την περιοχή μας και τα καλά που έχει. Στο τέλος αποχαιρέτησε όλους τους κατοίκους και συνέχισε για την Έδεσσα.


Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ 
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ EUROVISION
Την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου έγινε ο διαγωνισμός για να επιλεγεί το τραγούδι που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διαγωνισμό της Eurovision στην Εσθονία. Αφού ακούστηκαν τα 10 τραγούδια που είχαν επιλεγεί, η επιτροπή ψήφισε και έβγαλε τα 5 καλύτερα. Αφού ξανακούστηκαν αυτά τα 5 τραγούδια, ο κόσμος ψήφισε και βγήκε πρώτο το τραγούδι του Μιχάλη Ρακιτζή "S.A.G.A.P.O.".


Υπήρχαν όμως, κατά τη δική μου γνώμη, πολλές αδικίες και δίκαια πολλοί από τους τραγουδιστές που συμμετείχαν στο διαγωνισμό διαμαρτυρήθηκαν. Πρώτη αδικία ήταν που πολύς κόσμος δεν μπόρεσε να ψηφίσει, γιατί δε δόθηκε το σύνθημα για να ξεκινήσει η ψηφοφορία. Η δεύτερη ότι υπήρχαν τραγούδια που δεν ακούστηκαν καλά, όπως είπαν πολλοί τραγουδιστές. Ακούστηκε επίσης ότι το τραγούδι που βγήκε πρώτο δεν ήταν ζωντανό αλλά play back. 
Εγώ ελπίζω το τραγούδι μας να πάρει μια πιο καλή θέση από πέρσι που βγήκε τρίτο.
Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
Μια ηλεκτρική συσκευή, που σίγουρα όλοι θα έχουμε στα σπίτια μας, είναι η τηλεόραση. Το γνωστό "κουτί του διαβόλου".

Δυστυχώς η τηλεόραση δεν έχει μόνο θετικά αλλά και αρνητικά. Ένα από τα αρνητικά της είναι οι διαφημίσεις που μας παρουσιάζουν διάφορα προϊόντα μεγάλα και ωραία και όταν τα αγοράζουμε είναι μικρά και ψεύτικα. Επίσης μερικοί άνθρωποι τα αγοράζουν χωρίς να τα πολυχρειάζονται. Μερικές ταινίες που περιέχουν σκηνές βίας τις δείχνουν νωρίς και όχι αργά το βράδυ. Ακόμη σε κάποια κινούμενα υπάρχουν μάχες και κάποια παιδιά έχουν τραυματιστεί κάνοντας γιατί παρασύρθηκαν και έκαναν αυτά που είδαν. Με την τηλεόραση αποβλακωνόμαστε και αντί, να βγαίνουμε έξω και να διασκεδάζουμε ή να διαβάζουμε κανένα βιβλίο, καθόμαστε και βλέπουμε με τις ώρες.
Παρ' όλες τις αρνητικές επιδράσεις της την έχουμε συνηθίσει και έχουμε όχι μία αλλά περισσότερες
στο σπίτι μας.
Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη), Κερμανίδης Θεόδωρος (ΣΤ΄ Τάξη)




BAR ΕΝΑΝΤΙΟΝ BIG BROTHER
Εδώ και καιρό ακούμε στην τηλεόραση για την κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στο BAR και στο BIG BROTHER, αλλά και τη φασαρία που έγινε
για να αλλάξουν την ώρα την οποία προβάλλονται τα δύο τηλεπαιχνίδια. 
Η δική μου γνώμη είναι ότι πρέπει να σταματήσει
η φασαρία που γίνεται, γιατί όποιο παιδί θέλει να τα 
παρακολουθήσει δε θα διστάσει να τα δει ό,τι ώρα και να τα προβάλλουν. Εγώ πιστεύω ότι τα δύο αυτά τηλεπαιχνίδια ψυχαγωγούν, αλλά λίγο επηρεάζουν τους τηλεθεατές. 
Ελπίζω να πετύχουν το BAR και το BIG BROTHER και να σταματήσει η φασαρία που γίνεται.

Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
Ένα θέμα που ακούσαμε τον τελευταίο καιρό στην τηλεόραση έχει να κάνει με την υγεία μας. 
Ακούσαμε λοιπόν ότι κάτω από τα κρεβάτια των ασθενών, σε κάποιο νοσοκομείο, υπήρχε … ποντικοφάρμακο. Ένα άλλο τρομερό πράγμα που ακούσαμε ήταν ότι μια γάτα κατάφερε και μπήκε στο μαγειρείο κι εκτός αυτού μπήκε και στο μηχάνημα στο οποίο κομματιάζεται το ψωμί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κομματιαστεί η γάτα και, ποιος ξέρει, μπορεί να κατέληξε στα πιάτα των ασθενών.
Η δική μου γνώμη είναι ότι το κράτος πρέπει να κάνει κάτι για να μην επικρατεί τέτοιο χάος στα 
νοσοκομεία. Είναι ντροπή για τη χώρα μας να επικρατεί τέτοια κατάσταση στα νοσοκομεία. Εκτός, βέβαια, του ότι κινδυνεύουν και οι ασθενείς.
Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να ενεργήσει γρήγορα.
Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)


ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΕΙΝΑΙ …
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ


Κάνοντας μια συζήτηση με τη μητέρα μου για το επάγγελμα του αρχαιολόγου, για τα αντικείμενα που
ανακαλύπτουν και τον τρόπο της δουλειάς τους, σκέφτηκα ότι αυτό είναι ένα επάγγελμα που μ' ενδιαφέρει. Έτσι αποφάσισα να πάρω μια συνέντευξη από την αρχαιολόγο και καθηγήτρια του 2ου Γυμνάσιου Σκύδρας κα. Αλίκη Λούσα, για να πάρω περισσότερες πληροφορίες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα χρόνια πρέπει να σπουδάσει κανείς για να γίνει αρχαιολόγος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για να γίνει κανείς αρχαιολόγος, πρέπει να σπουδάσει 4 χρόνια στο Πανεπιστήμιο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια σχολή; Σε ποιες πόλεις υπάρχουν αυτές οι σχολές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στη Φιλοσοφική Σχολή, στο τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας, με ειδίκευση στην 
Αρχαιολογία. Αυτή αποκτιέται με βάση τα μαθήματα που επιλέγει ο φοιτητής. Σχολές υπάρχουν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στην Κρήτη και άλλες πόλεις που δε γνωρίζω, γιατί έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσάς τι σας παρακίνησε για ν' ασχοληθείτε μ' αυτό το επάγγελμα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αγάπη για το παρελθόν, για την παράδοση, για τα μνημεία και τη διατήρησή τους, η 
αγάπη να γνωρίσω τον πολιτισμό κι άλλων εποχών. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πού σπουδάσατε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σπούδασα στο τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρέπει κάποιος να ξέρει καλή ιστορία και αρχαία για να γίνει αρχαιολόγος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σίγουρα πρέπει να ξέρει και καλή ιστορία και αρχαία, για να μπορεί να εκτιμήσει πιο
σωστά αυτά που ανακαλύπτει. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η δουλειά του αρχαιολόγου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Να επιβλέπει ανασκαφές σε αρχαιολογικούς χώρους. Να καταγράφει το αρχαιολογικό
υλικό προηγούμενων ετών ή αυτό που βρίσκει στην ανασκαφή. Να μελετά και να χρονολογεί το υλικό του. Να το φωτογραφίζει. Να κρατά ημερολόγιο της ανασκαφής. Να κάνει δημοσιεύσεις της έρευνάς τους σε συνέδρια, περιοδικά ή εφημερίδες. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσες ώρες δουλεύει την ημέρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολλές ώρες. Δεν έχει συγκεκριμένο ωράριο. Εκτός από το ωράριο του δημόσιου υπαλλήλου 7.00 - 2.30 το μεσημέρι, έχει πολλή δουλειά και στο σπίτι του (διάβασμα) ή στις αποθήκες με τις αρχαιολογικές συλλογές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς ξέρετε πού πρέπει να ψάξετε για να βρείτε αρχαία; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Από ιστορικές μαρτυρίες και μαρτυρίες κατοίκων.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι εργαλεία χρειάζονται για μια ανασκαφή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μεζούρα για μετρήσεις. Φτυάρι, σκεπάρνι, εκσκαφέας, σκουπίτσες, σακούλες για τα ευρήματα, καρτέλες για αναγραφή στοιχείων εύρεσης, ημερολόγιο, φωτογραφική μηχανή. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς ξεκινάει μια ανασκαφή και ποια είναι τα βήματα που ακολουθούν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με νήμα ορίζεις ένα τετράγωνο που θα σκαφτεί. Σιγά σιγά σκάβεις στρώματα με χώμα, ανάλογα με το τι βρίσκεις, σταματάς ή συνεχίζεις το σκάψιμο. Όταν βρεις κάτι, το καθαρίζεις, το βάζεις σε σακουλάκι, αφού το φωτογραφίσεις, γράφεις τα στοιχεία εύρεσης σε καρτελάκι, γράφεις το ημερολόγιο και προχωράς. Όσο πάει. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες είναι οι δυσκολίες που μπορείτε να συναντήσετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο καιρός. Δε γίνεται ανασκαφή με βροχή ή χιόνι. Αν βρεθεί κάτι εύθραυστο, να προσέχουμε, μήπως σπάσει. Νομίσματα που είναι δυσανάγνωστα. Εμπόδια από κατοίκους που δεν επιτρέπουν ανασκαφή σε οικόπεδά τους. Το κράτος που δε δίνει χρήματα για ανασκαφές. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν βρίσκετε ένα αρχαίο αντικείμενο, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το καθαρίζω επιτόπου και το φωτογραφίζω. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς καταλαβαίνετε ότι ένα αντικείμενο είναι αρχαίο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Απ' την παράσταση που μπορεί να φέρει. Από επιγραφή που μπορεί να έχει χαραγμένη. Από το υλικό του. Από νόμισμα που βρίσκεται ταυτόχρονα εκεί. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να καταλάβετε και ποιας χρονολογίας είναι; Πώς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι. Από το νόμισμα που μπορεί να βρεθεί εκεί κοντά, από τη ζωγραφική του παράσταση ή την επιγραφή που μπορεί να φέρει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένας αρχαιολόγος εργάζεται μόνος του ή μαζί με άλλους;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με άλλους. Εργάτες. Συντηρητές. Φωτογράφους. Φιλολόγους. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς έχετε κάνει κάποια ανασκαφή; Πού;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολλές ανασκαφές. Στο Λόγγο, κάτω απ' την Έδεσσα. Στο Βαρόσι της Έδεσσας, σε διάφορα οικόπεδα της πόλης. Στην Αρχαία Πέλλα. Στη Βεργίνα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ευρήματα έχετε ανακαλύψει; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγγεία. Νομίσματα. Σκελετούς ανθρώπων και ζώων. Αγαλματίδια, ειδώλια. Οικίες. Κτίρια. 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς νιώθετε όταν ανακαλύψετε κάποιο αρχαίο αντικείμενο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χαρά. Ευτυχία. Ολοκλήρωση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν κάποιος αρχαιολόγος κρατήσει ένα εύρημα, τι συνέπειες θα έχει; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τιμωρείται απ' το νόμο. Εκτός, αν το κάνει πολύ κρυφά, δεν το δηλώσει στο ημερολόγιο και δεν το προσέξει κανείς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιες χώρες έχουν γίνει οι περισσότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι περισσότερες δε γνωρίζω. Σίγουρα πάντως η Ελλάδα είναι απ' τις χώρες όπου έχουν γίνει πάρα πολλές ανακαλύψεις. Όπως και η Ιταλία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι θα συμβουλεύατε σ' ένα παιδί που θέλει να γίνει αρχαιολόγος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Να το σκεφτεί καλά. Είναι δύσκολο επάγγελμα. Σπουδές. Μεταπτυχιακά. Όχι μόνιμη δουλειά. Λίγα χρήματα. Κούραση. Ο ήλιος, οι κακές, βλαβερές συνθήκες θα καταστρέφουν την υγεία του. Ο ρομαντισμός θα τον ωθήσει σε ένα τέτοιο επάγγελμα. Ευχαριστώ!
Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη)

ΑΡΧΑΙΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - Ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ 


Ο Σοφοκλής γεννήθηκε το 496 π. Χ. στο ωραιότερο προάστιο της Αθήνας, τον Ίππειο Κολωνό. 
Ο πατέρας του Σόφιλλος, ευκατάστατος ιδιοκτήτης χαλκουργείου, φρόντισε για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξή του. Ο Σοφοκλής διδάχτηκε μουσική από το μουσικοδιδάσκαλο Λάμπρο και μερικές τραγωδίες από τον Αισχύλο.
Μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, επειδή ξεχώριζε για την ομορφιά του και τη μουσική μόρφωση, τον διάλεξαν για να διευθύνει το χορό των εφήβων, που θα τραγουδούσε και θα χόρευε γύρω από το τρόπαιο τα επινίκια. Ήταν ο προεξάρχων του χορού και έπαιζε λύρα.
Πρωτοπαρουσιάστηκε σε δραματικούς αγώνες το 468 π. Χ., σε ηλικία 28 ετών, και νίκησε τον Αισχύλο, ο οποίος θεωρούταν ο καλύτερος τραγικός ποιητής της εποχής του, με την τετραλογία (τέσσερα έργα μαζί, τρεις τραγωδίες κι ένα σατιρικό δράμα) "Τριπτόλεμος". Έλαβε μέρος συνολικά σε 30 δραματικούς αγώνες, από τους οποίους στους 18 ήρθε πρώτος, στους 12 δεύτερος και ποτέ δεν ήρθε τρίτος.
Κατά το 433 - 432 π. Χ. ήταν πρόεδρος των "Ελληνοταμιών" (ταμίες της Αθηναϊκής Συμμαχίας), όπως πληροφορούμαστε από επιγραφή. Κατά τα έτη 441 - 439 π. Χ. έλαβε μέρος στον πόλεμο εναντίων των Σαμίων σα συστρατηγός με τον Περικλή.
Ο Σοφοκλής είχε 4 γιους, από τους οποίους ο Ιοφώντας έγραψε τραγωδίες. Επίσης ο εγγονός του, Σοφοκλής ο νεώτερος, υπήρξε τραγικός ποιητής. Αυτός δίδαξε την τελευταία τραγωδία του παππού του "Οιδίπους επί Κολωνώ", λίγο μετά το θάνατό του, που πιθανόν ανέβηκε το 406 π. Χ.
Πέθανε στα βαθιά του γεράματα, γύρω στο 406 π. Χ., χωρίς να απομακρυνθεί από την Αθήνα, στα 90 χρόνια της ζωής του.
Από τις 123 τραγωδίες που υπολογίζεται πως είχε γράψει, μας σώθηκαν μόνο εφτά, απαράμιλλα αριστουργήματα, οι εξής: "Αίας Μαστιγοφόρος", "Ηλέκτρα", "Οιδίπους Τύραννος", "Αντιγόνη", "Οιδίπους επί Κολωνώ", "Τραχίνιαι" και "Φιλοκτήτης". Μας σώθηκαν επίσης αποσπάσματα από το σατιρικό δράμα "Ιχνευταί" καθώς και 90 στίχοι από την τραγωδία "Ευρύπυλος" και 25 στίχοι από την τραγωδία "Αχαιών σύλλογος". Μερικοί από τους τίτλους των έργων που χάθηκαν είναι οι εξής: "Νιόβη", "Ακρίσιος", "Δανάη", "Φινέυς", "Τυμπανισταί", "Θάμυρις", "Ναυσικά ή Πλύντριαι".
Ο Σοφοκλής έφερε στις τραγωδίες του ορισμένες καινοτομίες. Η σπουδαιότερη απ' αυτές είναι ότι αύξησε τους υποκριτές (ηθοποιούς) από δύο σε τρεις. Δεύτερη καινοτομία του ποιητή είναι ότι αύξησε τα μέλη του χορού από 12 σε 15. Επίσης οι τριλογίες του ήταν 3 δράματα με χωριστές υποθέσεις, πράγμα που διευκόλυνε την καλύτερη επεξεργασία της πλοκής τους. Οι ήρωές του δεν είναι ημίθεοι και υπεράνθρωποι όπως του Αισχύλου, είναι όμως ανώτερα ηθικά πρότυπα, "'όπως πρέπει να είναι", με πλούσιο ηθικό και συναισθηματικό κόσμο.
Το έργο του Σοφοκλή είναι γεμάτο από γνωμικά. Μερικά από αυτά είναι και τα εξής: "Όλα τα μαραίνει ο παντοδύναμος χρόνος", "Τα άνομα κέρδη φέρνουν βάσανα", "δε γεννήθηκα για να μισώ, αλλά για να αγαπώ", "Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από την αναρχία", "Τίποτε πιο κακό δεν έχει γεννηθεί μεταξύ των ανθρώπων από το χρήμα", "Το να αποφύγει κανείς τα βάσανα είναι πολύ ευχάριστο, να οδηγήσει όμως αγαπημένα του πρόσωπα στη συμφορά προξενεί μεγάλη λύπη", "ο Δίας τιμωρεί τους κομπασμούς της γλώσσας", "Τίποτε δεν υπάρχει για έναν άνδρα πιο αγαπητό από την πατρική γη", "Άχρηστο θεωρώ εκείνον, που θεωρεί σπουδαιότερο το φίλο από την πατρίδα".
Τα σημαντικότερα έργα του Σοφοκλή είναι η "Αντιγόνη" και ο "Οιδίπους Τύραννος".
Την "Αντιγόνη" την εμπνεύστηκε από τον Οιδίποδα. Τα πρόσωπα της τραγωδίας είναι η Αντιγόνη, ο Κρέοντας (βασιλιάς της Θήβας) , ο Αίμωνας (γιος του και μνηστήρας της Αντιγόνης), η Ισμήνη (αδερφή της Αντιγόνης) ο φύλακας και ο χορός των γερόντων. Στην τραγωδία αυτή τα συναισθήματα, τα πάθη και το ήθος των προσώπων βρίσκονται σε σύγκρουση. Στον πρόλογο η Αντιγόνη αποφασίζει να εκτελέσει το θρησκευτικό και συγγενικό της καθήκον, δηλαδή να θάψει τον αδερφό της Πολυνείκη, που σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να κυριέψει τη Θήβα. Η δειλή αδερφή της όμως διαφωνεί. Η Αντιγόνη στο διάλογό της με τον Κρέοντα τον κατηγορεί, γιατί επέβαλε πράξεις αντίθετες με το θείο νόμο (να μην ταφεί ο Πολυνείκης). Στη συνέχεια η Ισμήνη λέει πως είναι κι αυτή συνένοχη με την αδερφή της, η Αντιγόνη όμως την αποκρούει και βαδίζει στην τιμωρία της. Άδικα όμως ο μνηστήρας της και γιος του Κρέοντα, Αίμωνας, προσπαθεί να τον πείσει να σώσει την αγαπημένη του. Αργότερα ο Κρέοντας, ύστερα από τις απειλές του μάντη Τειρεσία, τρέχει να ελευθερώσει την Αντιγόνη. Η Αντιγόνη όμως είναι νεκρή και ο Αίμωνας αυτοκτονεί πάνω στο πτώμα της. Ακολουθεί η αυτοκτονία της γυναίκας του Κρέοντα Ευρυδίκης και οι θρήνοι του μεταμελημένου βασιλιά, ενώ ο χορός των γερόντων ψάλλει χορικό άσμα.
Ο "Οιδίποδας Τύραννος" αποτελεί αριστούργημα όχι μόνο του Σοφοκλή αλλά και όλης της τραγικής τέχνης γενικά. Σ' αυτό το έργο ο ήρωας είναι θύμα των παθών του, καθώς και παιχνίδι στα χέρια της ειμαρμένης (της μοίρας). Κάθε ενέργεια ή πάθος του Οιδίποδα προέρχεται από την ελεύθερη θέλησή του. Εδώ συμμετέχουν ο Οιδίποδας, ο Κρέοντας, ο Τειρεσίας, η Ιοκάστη, ένας ιερέας του Δία, ένας υπηρέτης του Λάιου, ο Άγγελος, ο Εξάγγελος και ο χορός των Θηβαίων γερόντων. Η πλοκή του έργου είναι αριστοτεχνικότατη. Δραματικότατη είναι η σκηνή στην οποία ο Οιδίποδας τυφλώνεται με τα ίδια του τα χέρια. Ο Κρέοντας ξεχνά την υβριστική συμπεριφορά του και τον παρηγορεί ότι θα φροντίζει τις κόρες του. Αργότερα ο Οιδίποδας αγκαλιάζει τις κόρες του κι αυτή είναι συγκινητική στιγμή. Η τραγωδία διδάχτηκε στην Αθήνα κατά τα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου το έτος 415 π. Χ. Οι Αθηναίοι όμως προτίμησαν το Φιλοκλή και ο Σοφοκλής νικήθηκε. Αυτό πιθανόν να προήλθε από την αποδοκιμασία των Αθηναίων προς τους πολιτικούς υπαινιγμούς του ποιητή, γιατί είδαν ότι μ' αυτούς αποδοκιμαζόταν η πολιτική του Περικλή.

Βασιλειάδης Άγγελος, Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη)
Παναούσης Αριστοφάνης, Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ
"Αλλάζει γνώμες σαν το πουκάμισο"
Για κάποιον που δεν είναι σταθερός στις αποφάσεις του, λέμε ότι "αλλάζει γνώμες σαν το πουκάμισο". Το ίδιο, όμως, λέει και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος: "Ούδ' εσθήτα τις ούτως αμείβει ραδίως ως συ τρόπον", δηλαδή "Ούτε το ρούχο του δεν αλλάζει κάποιος τόσο εύκολα, όσο εσύ τον τρόπο που σκέφτεσαι". Το ίδιο κι ο Λιβάνιος: "Ταύτα επαινώ και το μη μετά της εσθήτος αμείψαι την γνώμην", δηλαδή "Επαινώ αυτά και το να μην αλλάζει κάποιος τη γνώμη του μαζί με το ρούχο του". Το ίδιο και ο Αμάσειας Αστέριος: "Ούτοι ώσπερ ιμάτιον ταχέως την θρησκείαν μετημφιέσαντο", δηλαδή "Αυτοί γρήγορα άλλαξαν θρησκεία, όπως ακριβώς τα ρούχα τους". Όπως βλέπουμε, τίποτε δεν πάει στη γλώσσα μας χαμένο, αλλά διατηρείται ίσως κάπως παραλλαγμένο.
* * *
"Άλλος πλήρωσε τη νύφη"
Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο Φλάμης είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας. Η ώρα του γάμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε. Τι είχε συμβεί; Απλούστατα. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε το νεαρό Ταλιάνη, προτίμησε ν' ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της πρότεινε να την απαγάγει. Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει. Γύρισε στο σπίτι του παρ' ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε κάνει στην κόρη του. Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο έλεγε πως οτιδήποτε κι αν συνέβαινε προ ή μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης "δε θα ξαναρχούτο τση καντοχή ουδενός οι μπλούσιες πραμάτιες και τα τζοβαΐρια όπου ανταλλάξασι οι αρρεβωνιασμένοι". Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γερο - Φλαμής ήξερε από πριν, τι επρόκειτο να συμβεί γι' αυτό έβαλε εκείνο τον όρο. Κι έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου. Από τότε οι παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι "άλλος πλήρωσε τη νύφη".
(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη "Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις")
Κελεσίδης Δημήτρης (ΣΤ΄ Τάξη)

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ


Ήταν κάποτε μια παρέα από παιδιά που άκουσαν στις ειδήσεις για έναν κρυμμένο θησαυρό που βρισκόταν στο βασίλειο της Ζούγκλας. Μόλις το άκουσαν, κατασκεύασαν ένα καράβι με ξύλα και πίσσα και άρχισαν το ταξίδι για να τον βρουν.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Ποπό! Παιδιά, τι ωραία είναι να ταξιδεύει κανείς με πλοίο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Καπετάν - Γιώργο, πού βρισκόμαστε;
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Παναγιώτη, βρισκόμαστε στο δρόμο για το νησί.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Καπετάνιο, αρχίζω να φοβάμαι και τρελαίνομαι και με πιάνει ναυτία και τώρα θέλω ένα βαρέλι για να κάνω … ξέρεις τι, καπετάνιο.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Αχ! Τι ωραία που είναι να 'σαι στη θάλασσα!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Καπετάνιο, βλέπω κάτι που είναι πράσινο, έχει νύχια σουβλερά και βγάζει φωτιές. Τι είναι, καπετάνιο μου;
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Παιδιά, νομίζω ότι είναι ένας δρακουλάκος, ακίνδυνος.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Δράκος! Μανούλα μου, πάμε να φύγουμε.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Ωραία! Θα κάτσουμε να πολεμήσουμε.
ΟΛΟΙ: Τι λες, μωρέ καπετάνιο; Είσαι στα καλά σου; Κι αν μας φάει, τι θα γίνει;
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Τίποτε. Εσείς απλώς θα είστε ψύχραιμοι και θα το ράψετε! Καταλάβατε;
ΟΛΟΙ: Ναιαιαιαι!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Πλησιάζουμε. Με ακούτε; Εμπρός!
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Ετοιμάστε τα δόρατα και τα τόξα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Οχ! Καπετάνιο, έρχεται.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Εμπρός! Όλοι στον αγώνα, γενναία παλικάρια, για να καταστρέψουμε το δρακουλάκο!
ΔΡΑΚΟΣ: Ποπό! τι έχω να φάω σήμερα! Ανθρωπάκους γιαλαντζί.
Όπως πολεμούσαν τα γενναία παιδιά, ξεσπάει μια μεγάλη τρικυμία κι ένας μεγάλος τυφώνας.
ΑΡΗΣ: Καπετάνιο, έρχεται μια μεγάλη καταιγίδα κι ένας μεγάλος τυφώνας!
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Γρήγορα κρατηθείτε, γιατί, όταν ξεφύγουμε απ' αυτό το κακό, δε θα βρίσκεστε εδώ πάνω.
Μόλις σταμάτησε η καταιγίδα ο καπετάνιος και ο Άγγελος βρέθηκαν μόνοι τους στο νησί του θησαυρού. Τα' άλλα παιδιά χάθηκαν την ώρα της τρικυμίας. Ο καπετάν - Γιώργος και ο ναυτικός Άγγελος πετούσαν λουλούδια στη θάλασσα για να τιμήσουν τους χαμένους τους φίλους.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Καπετάνιο, τώρα τι κάνουμε;
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Δεν ξέρω. Ρώτα την τύχη μας.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Καπετάνιο, ακούω ένα θόρυβο, εσύ τον ακούς;
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Όχι.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Για άκουσε καλύτερα.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Τώρα που το λες ακούω κάτι. Αυτός ήχος προέρχεται από τύμπανο. Λες να υπάρχουν άνθρωποι εδώ;
ΑΓΓΕΛΟΣ: Για πάμε να δούμε από πού έρχεται αυτός ο ήχος.
Τα γενναία αυτά παιδιά προχώρησαν για να δουν από πού έρχεται αυτός ο ήχος και ανακάλυψαν ότι είναι ιθαγενείς.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Καπετάνιο, τελικά δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι αλλά η φυλή Ζαμπαντού.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Οχ! Οχ! Άγγελε, το ξέρεις ότι είμαι αλλεργικός στα φυτά και τώρα δεν κρατιέμαι άλλο. Με συγχωρείς αλλά … Αψού!
ΑΓΓΕΛΟΣ: Οχ! Καπετάνιο, τη βάψαμε! Νομίζω ότι είμαστε περικυκλωμένοι!
ΖΑΜΠΑΝΤΟΥ: Εμπρός! Προχωράτε για να τους φάμε!
ΑΓΓΕΛΟΣ: Καπετάνιο, αντίο! Θα σε δω στην κοιλιά των Ζαμπαντού.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Αχ! Να 'ταν εδώ τα παιδιά να μας έσωζαν.
Εκείνη την ώρα εμφανίστηκαν από το πουθενά τα υπόλοιπα παιδιά. Δεν είχαν πνιγεί αλλά απλά είχαν πέσει στη θάλασσα, γιατί δεν κρατήθηκαν καλά.
ΑΓΓΕΛΟΣ: Φαντάσματα, βοήθεια!
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Τι λες, μωρέ φαντασμένε! Τα παιδιά είναι!
ΑΓΓΕΛΟΣ: Μα πώς βρέθηκαν εδώ, αφού πνίγηκαν;
ΚΩΣΤΑΣ: Πάντα ίδιος ο Άγγελος!
ΠΑΙΔΙΑ: Κρατηθήκαμε από τα βαρέλια που είχαν σκορπίσει.
Τα παιδιά έσωσαν τους δυο φίλους τους, βρήκαν το θησαυρό που ήταν κρυμμένος στο ναό του Μπαρμπαρόσα και φύγανε για την επιστροφή με άσπρα πανιά.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Ελπίζω να ξαναζήσουμε μια τέτοια περιπέτεια αλλά τη φορά αυτή με άλλον καπετάνιο.

Βασιλειάδης Άγγελος, Σιδηρόπουλος Γιώργος (Ε΄ Τάξη) 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΚΑΥΓΑΔΕΣ
- Αθηνά!
Με φωνάζει η μαμά μου. Οχ! Πάλι θα μου πει να μην πειράζω την αδερφή μου. Α! έχω βαρεθεί! Όπου κι αν πάω, η αδερφή μου πάλι με πειράζει. Της δίνω ξύλο, τίποτα. όλο με πειράζει, γι' αυτό τη χτυπάω. Α! δεν την αντέχω. Κάνω τα μαθήματά μου. Έρχεται και μου λέει: "Αθηνά, να κάνω ένα γραμματάκι;" εγώ της λέω "όχι" και τη χτυπάω. Πατ!
- Μαμά, η Αθηνά με χτυπάει. Δε μ' αφήνει να κάνω ένα γραμματάκι. 
- Εγώ αυτή την Αθηνά θα τη χτυπήσω. Μην κλαις.
Και πάλι με φωνάζει η μαμά μου:
- Βρε πόσες φορές σου είπα να μην την πειράζεις και να μην τη χτυπάς;
- Ε, μωρέ, κι αυτή η Γιάννα! Μου τη σπάει, όταν τα θέλει όλα δικά της! Εσείς τι λέτε; Σας τη σπάει;
Δεν μπορώ. Πάλι θα τη χτυπήσω αλλά αυτή τη φορά όχι στα πόδια μα στο κεφάλι. Οχ! Τι ήθελα και τη χτύπησα; Τώρα θα πάει και θα το πει στον μπαμπά μου.
Πηγαίνει και το λέει και ο μπαμπάς μου μου λέει:
- Γιατί τη χτυπάς στο κεφάλι και δεν τη χτυπάς στα πόδια; Πονάει, το ξέρεις;
- Ναι, το ξέρω, αλλά με πειράζει όταν κάνω τα μαθήματά μου.
- Ναι, αλλά, αν τη χτυπάς στο κεφάλι, μπορεί να πάθει τίποτα.
Και από τότε, παιδιά, δεν τη χτυπάω πια!


ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ
Θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβη στο χωράφι, όταν ήμουν μικρός.
Μια μέρα ο θείος μου και η γιαγιά μου θέλησαν να πάνε στο χωράφι. Επειδή εγώ είχα πάει να μείνω στη γιαγιά μου με πήραν μαζί τους.
Μόλις φτάσαμε, ξεφόρτωσαν τα πράγματα κι άρχισαν να μαζεύουν τα ροδάκινα. Εμένα μ' άφησαν μόνο μου κοντά στο αγροτικό αυτοκίνητο, για να παίξω. Είχε περάσει περίπου μισή ώρα, όταν πήρα το μπουκάλι με το νερό, το άδειασα εντελώς και το γέμισα με χόρτα. 
Όταν ήρθαν για να πιουν νερό, είδαν με έκπληξη το μπουκάλι γεμάτο με χόρτα αντί για νερό! Ευτυχώς δε με μάλωσαν, γιατί ήμουν μικρό μωρό ακόμη.

Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη)


 ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Γιατί δεν το ήξερε
Ο μπαμπάς εξετάζει το μικρό Κωστάκη στην αριθμητική.
- Πες μου, Κωστάκη, έχεις πέντε μήλα και τρως τα δύο. Πόσα σου έμειναν;
- Α αυτό δεν το ξέρω, μπαμπά. Εμείς στο σχολείο μετράμε μόνο με πορτοκάλια.
* * *
Παρά λίγο να αριστεύσει
- Πώς τα πήγες, Αργύρη, στη Γραμματική; Πήρες δέκα; ρώτησε η μητέρα.
- Σχεδόν… απάντησε ο Αργύρης.
- Γιατί σχεδόν;
- Να, πήρε ο διπλανός μου! 
Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
"Ακόμα δεν επέθανα κι άναψαν τα κεριά μου"
- Μερικοί βιάζονται να δουν κάποιον πεθαμένο για να τον κληρονομήσουν.
- Μερικοί βιάζονται να κατηγορήσουν κάποιον, χωρίς να διασταυρώσουν τις πληροφορίες τους ή χωρίς να ακούσουν τις δικαιολογίες του.
* * *
"Αν γειτονέψεις με κουτσό θα μάθεις να κουτσαίνεις"
- Οι κακές συναναστροφές επηρεάζουν τον άνθρωπο προς το κακό.
- Η δύναμη των συναναστροφών είναι μεγάλη.
* * *
"Η πιο βαριά δουλειά είναι του φτωχού η τεμπελιά"
Η τεμπελιά, όταν είσαι φτωχός, διπλασιάζει τις καταστροφικές επιδράσεις. 
Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη), Σελίδου Μαρία Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Τι είναι αυτό Ένα πραματάκι
που όλο τον κόσμο ντύνει πέτρες, ξύλα καταπίνει
κι αυτό γδυτό μένει. κι όταν πιει νερό ψοφάει.
Κερμανίδης Θεόδωρος (ΣΤ΄ Τάξη)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος