Τα αδέσποτα ζώα
είναι κάποια ζώα (σκυλιά , γάτες), που είναι παρατημένα από τα
αφεντικά τους. Αυτά τα ζώα περιπλανιούνται στους δρόμους, όπου
κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, τις αρρώστιες και από τα
αυτοκίνητα που τα χτυπάνε. Δεν κινδυνεύουν μόνο τα ζώα αλλά και
οι άνθρωποι από τα δαγκώματά τους.
Τα αδέσποτα ζώα δημιουργούνται,
όταν οι άνθρωποι τα παρατάνε στους δρόμους, επειδή τα βαριούνται
ή όταν εγκαταλείπουν οι ιδιοκτήτες των ζώων τα μικρά τους, γιατί
δεν μπορούν να τα συντηρήσουν.
Για να καταλάβουμε πόσο μεγάλο
είναι το πρόβλημα των αδέσποτων, δεν έχουμε παρά να λύσουμε το
παρακάτω πρόβλημα:
«Η
μέση σκύλα έχει δύο γέννες το χρόνο και γεννάει 6 σκυλάκια
περίπου την κάθε φορά, δηλαδή γεννάει 12 σκυλάκια το χρόνο.
Υπόθεσε ότι από την κάθε γέννα βγαίνουν τρία θηλυκά και τρία
αρσενικά.»
Προσποιηθείτε ότι έχετε μια
σκυλίτσα.
Την άνοιξη γεννάει 6 σκυλάκια:
3 αρσενικά και 3 θηλυκά.
1 + 6 = 7
Το φθινόπωρο η σκυλίτσα έχει
τη δεύτερη γέννα της, με άλλα 6 σκυλάκια.
Και οι 3 κόρες της έχουν 6
σκυλάκια η κάθε μια (3 Χ 6).
6 + 18 =24
Την επόμενη άνοιξη η σκυλίτσα
σας έχει την τρίτη γέννα της, με άλλα 6 σκυλάκια.
Και οι 6 κόρες της έχουν 6
σκυλάκια η κάθε μια (6 Χ 6).
Και οι 9 εγγονές της έχουν 6
σκυλάκια η κάθε μια (9 Χ 6)
6 + 36 + 54 = 96
Το επόμενο φθινόπωρο η
σκυλίτσα σας έχει την τέταρτη γέννα της, άλλα 6 σκυλάκια
Οι 9 κόρες της έχουν 6
σκυλάκια η κάθε μια (9 Χ
6).
Και οι 54 εγγονές και
δισεγγονές της έχουν 6 σκυλάκια η κάθε μια (54 Χ 6)
6 +
54 + 324 = 384
Ο αριθμός των σκυλιών που θα
γεννηθούν σε δύο χρόνια από μια μόνο από μια σκυλίτσα είναι: 7 +
24 + 96 + 384 = 511.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το
πρόβλημα των αδέσποτων ζώων με το να μην τα παρατάμε στους
δρόμους, όταν γεννάνε μικρά, να τα δίνουμε σε κάποιο συγγενή ή
φίλο, όταν παίρνουμε ένα ζώο, να είμαστε σίγουροι ότι θα το
κρατήσουμε μέχρι το θάνατό του. Οι δήμοι θα πρέπει να τα
μαζεύουν και να τα βάζουν σε καταφύγια ζώων.
Ένας άλλος τρόπος, για να
αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων, είναι η
στείρωση. Για να μάθουμε περισσότερα, επισκεφτήκαμε τον
κτηνίατρο κ. Γιάννη Μαραντίδη και του πήραμε συνέντευξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι η στείρωση ενός
ζώου και πώς γίνεται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η στείρωση είναι το
σταμάτημα της αναπαραγωγής. Στα παραγωγικά ζώα δε γίνεται
στείρωση. Γίνεται στείρωση συνήθως στα σκυλάκια και στα γατάκια.
Πώς γίνεται η στείρωση; Στα αρσενικά βγάζουμε με εγχείρηση τους
όρχεις, όπου παράγονται τα σπερματοζωάρια. Στα θηλυκά βγάζουμε
τις ωοθήκες, όπου παράγονται τα ωάρια. Αυτό ονομάζεται ολική
στείρωση, δηλαδή το ζώο δε θα ξαναγεννήσει σε όλη του τη ζωή.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος τρόπος να γίνει η στείρωση στα
θηλυκά με μια ένεση. Η ένεση αυτή δεν αφήνει το θηλυκό ζώο να
έχει περίοδο, δηλαδή να παράγει ωάρια. Αυτή η ένεση γίνεται δύο
φορές το χρόνο (Ιούλιο με Αύγουστο και Ιανουάριο), την εποχή που
τα ζώα αναπαράγονται.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πονάει το ζώο, όταν του
κάνουν στείρωση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ένεση κρατάει ένα
λεπτό και δεν πονάει καθόλου. Η χειρουργική επέμβαση κρατάει 2 –
3 ώρες και πονάει. Αλλά σήμερα με τα φάρμακα που έχουμε,
συνήθως, δεν καταλαβαίνει τίποτα το ζώο, γιατί γίνεται γενική
νάρκωση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσες μέρες πρέπει να
περάσουν, για να γίνει το ζώο καλά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν κάνουμε την ένεση,
δε χρειάζεται καθόλου χρόνο. Όταν κάνουμε εγχείρηση, το ζώο
θέλει 10 έως 14 ημέρες για πλήρη ανάρρωση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο κοστίζει η
στείρωση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν κάνουμε ένεση,
κοστίζει 10 με 12 € ανάλογα με το βάρος του ζώου. Αυτό γίνεται 2
φορές το χρόνο. Η εγχείρηση κοστίζει 100 με 120 € για το σκυλί
μαζί με τα φάρμακα. Περίπου το ίδιο κοστίζει και η εγχείρηση για
τα γατιά.
Δεν είναι μόνο
οι άνθρωποι που νιώθουν αγάπη αλλά και τα ζώα. Αυτό το είδα και
το ένιωσα.
Χθες που πήγαινα στο σχολείο μαζί
με τον ξάδερφό μου, είδαμε ένα αδέσποτο σκυλί. Παρά λίγο θα το
πατούσε ένα αυτοκίνητο. Το πλησιάσαμε και το βάλαμε στη μέση. Δε
φοβήθηκε ούτε μας όρμησε. Κατέβασα από τον ώμο μου την τσάντα.
Έβγαλα το μισό μου τοστ, που μου το έκανε η μαμά μου, και του το
έδωσα. Το ίδιο έκανε και ο ξάδερφός μου. Τα έφαγε όλα πολύ
γρήγορα.
Μετά συνεχίσαμε το δρόμο για το
σχολείο. Αλλά δεν πηγαίναμε μόνοι μας. Το σκυλί μας ακολουθούσε.
Ίσως ένιωσε τη φιλία μας απέναντί του. Όταν φτάσαμε στο σχολείο,
το σκυλί έμεινε έξω από την αυλή. Δε φοβήθηκε τα άλλα παιδιά που
έτρεχαν μέσα στην αυλή. Αλλά ευτυχώς δεν το πείραξε κανένας.
Μετά από λίγο γάβγισε μια φορά δυνατά σα να μας αποχαιρετούσε.
Ποιος ξέρει ποια θα είναι η τύχη
του; Ίσως το μαζέψει κανένας φιλόζωος, κυρία ή κύριος. Αλλά
μπορεί να πεθάνει και από την πείνα.
«Γάιδαρος - γαϊδάρα»
Είναι μια
έκφραση που μεταχειριζόμαστε, όταν θέλουμε να θίξουμε κάποιον
για την κακή διαγωγή του ή για τους χοντρούς του τρόπους. Οι
ετυμολόγοι μας διαφωνούν μεταξύ τους. Ο Γ. Χατζιδάκης το
ετυμολογεί από το μεταγενέστερο
γαϊδάριον. Ο πρώτος
ετυμολόγος τον έγραψε Γάειραρον, από το «αεί δέρω!»
κλπ.
Η έκφραση που μας ενδιαφέρει
όμως, πήρε τη σημασία αυτή από τον απρεπή, για μας, τρόπο των
ερώτων του και από το μεγάλο πείσμα.
* * *
«Γλίτωσε από του λύκου το
στόμα»
Οι προπάτορές μας, στηριζόμενοι
στον ύμνο του Δαυίδ, έλεγαν: «σώσον εκ στόματος λέοντος», δηλαδή
«σώσε τον από το στόμα του λιονταριού», κάθε φορά που θα πέθαινε
ένα παιδί μιας οικογένειας, για ν’ αποφύγουν το κακό, μετά τη
γέννα. Στη Λέσβο ακριβώς την τρίτη μετά από αυτή την ημέρα
πέρναγαν το παιδί, που μόλις είχε γεννηθεί, από του λύκου το
στόμα. Ήταν αυτό ένας ξύλινος γύρος, πάνω στον οποίο είχαν
κολλήσει δέρμα λύκου.
Αυτό το έθιμο το βλέπουμε και
παλιότερα και ένας Νομοκανόνας του ΙΖ΄ αιώνα κάνει λόγο για
εκείνους: «οι οποίοι περούσι τα παιδία των από το στόμα του
λύκου, τάχα δια να ζήσουν». Γι’ αυτό, για κάποιον που διαφεύγει
τον κίνδυνο, λέμε σύμφωνα με την αρχαία παροιμία: «εκ
λύκου στόματος», ότι «γλίτωσε
από του λύκου το στόμα».
* * *
«Γουρούνι»
Η
έκφραση «γουρούνι», προέρχεται από το βρόμικο τρόπο ζωής του
γουρουνιού (χοίρος) σε βούρκους, ακαθαρσίες, νεκροταφεία κλπ.
Λέγεται για άνθρωπο αναίσθητο και βρομιάρη.