Μηνιαία μαθητική εφημερίδα  των μαθητών των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων του Δημοτικό Σχολείο Ριζού 

  Οκτώβριος 2001  

Πίσω                                          Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ  

Το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη

Παγκόσμια μέρα χωρίς αυτοκίνητο
4 Οκτωβρίου: Παγκόσμια ημέρα προστασίας των ζώων
Ένα ζώο που αγαπώ
Οι επιτυχόντες στα Α. Ε. Ι. και Τ. Ε. Ι.
Οι μαθητές που αρίστευσαν στο γυμνάσιο Πετριάς
Ένα ταξίδι στη Βενετία
Διακοπές στην Πολωνία
Πώς έμαθα να διαβάζω και να γράφω
Η πρώτη μου δασκάλα

Το αδερφάκι μου μαθαίνει ανάγνωση και γραφή

το επάγγελμα που θέλω να ακολουθήσω είναι Νηπιαγωγός

Γιατί το λέμε - Κατά φωνή κι ο γάιδαρος
Το φθινόπωρο
Η ιστορία του χρήματος

ΕΥΡΩ: το νέο μας νόμισμα 

Υγεία: Πόνοι στην πλάτη, τους μύες και τις αρθρώσεις
Διασκεδάστε μαθαίνοντας

ΤΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Στις 11 Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη 2 αεροπλάνα έπεσαν πάνω στους Δίδυμους Πύργους και ένα τρίτο πάνω στο Πεντάγωνο. Μετά από 1,5 ώρα κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Στις ειδήσεις είπαν πως οι νεκροί είναι περίπου 7.000. Στις εκκλησίες της Αμερικής έγιναν τελετές για τη μνήμη των νεκρών του τρομοκρατικού χτυπήματος. Οι Αμερικάνοι υποπτεύονται πως οι τρομοκράτες ήταν Αφγανοί. Επίσης είπαν πως ο αρχηγός των τρομοκρατών ήταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Οι αμερικανοί κατέστρωσαν σχέδιο να επιτεθούν στους Αφγανούς. Όμως οι Αφγανοί έχουν λάβει μέτρα για να προστατευτούν. Μέχρι και τα παιδιά τα εκπαιδεύουν με όπλα. Ο πόλεμος άρχισε. Οι Αμερικανοί έριξαν τις πρώτες βόμβες. Παρόλα αυτά οι Αφγανοί θα συνεχίσουν ασταμάτητα τον πόλεμο μέχρι να καταστρέψουν τη Νέα Υόρκη. Οι Αμερικανοί δεν πήραν σωστή απόφαση. Γιατί έπρεπε να ερευνήσουν ποιοι φταιν και να μη σκοτώνουν άδικα αθώους ανθρώπους.

Παπαδοπούλου Ελένη, 
Σεμερτζίδου Θεοδώρα (Ε΄ Τάξη)
Σελίδου Αντωνία,
Σελίδου Μαρία-Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου ήταν μια μέρα σχεδόν κοινή με τις άλλες. Αυτή η μέρα ήταν μέρα χωρίς αυτοκίνητο κι έτσι το διαφήμιζαν πολύ την Παρασκευή. Όλοι περιμέναμε να μην υπάρχουν το Σάββατο τόσα αυτοκίνητα, όμως κάναμε λάθος. Τα αυτοκίνητα ήρθαν στη ζωή μας πριν από 220 χρόνια και μπορώ να πω πως μας την έκαναν δυσκολότερη, εκτός από μερικές περιπτώσεις. Το κακό είναι ότι το αυτοκίνητο βγάζει καυσαέρια και ρυπαίνει το περιβάλλον. Στις μεγάλες πόλεις το πρόβλημα αυτό είναι πολύ μεγάλο και οι άνθρωποι έχουν διάφορα αναπνευστικά προβλήματα. Ακόμα δημιουργεί και ηχορύπανση, γιατί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν την κόρνα του αυτοκινήτου και αυτό είναι πολύ ενοχλητικό για τους γύρω ανθρώπους. Αυτά είναι μερικά μειονεκτήματα που έχουν τα αυτοκίνητα, όμως έχουν και πλεονεκτήματα. Π. χ. ότι μπορείς να πας όπου θες χωρίς να κουράζεσαι και σε πολύ πιο λίγο χρονικό διάστημα απ' ότι με τα πόδια. Μια μέρα μόνο δεν αρκεί για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργεί το αυτοκίνητο. Θα έπρεπε γι' αυτό να κυκλοφορήσουν οπωσδήποτε αυτοκίνητα που θα βγάζουν λιγότερα καυσαέρια ή που δε θα βγάζουν καθόλου (ηλιακά αυτοκίνητα). Άλλη λύση είναι να μετακινούμαστε περισσότερο με τα μαζικά μέσα μεταφοράς και λιγότερο με τα αυτοκίνητα. Όλοι πρέπει να βοηθήσουμε για να έχουμε καλύτερο περιβάλλον. Παπαδοπούλου Ελένη (Ε΄ Τάξη)

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Είναι η ημέρα όλων των ζώων. Μας θυμίζει αυτή η ημέρα την υποχρέωση που έχουν οι άνθρωποι να σκέφτονται τα ζώα. 
Όμως όχι μόνο αυτήν την ημέρα πρέπει να σκεφτόμαστε τα ζώα. Κάθε μέρα, εμείς οι άνθρωποι πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας στα ζώα. Να τα φροντίζουμε, να μην τα χτυπάμε, να μην τα σκοτώνουμε και να μην τα εκμεταλλευόμαστε. Τα ζώα είναι φίλοι του ανθρώπου. Μας προσφέρουν πολύτιμα αγαθά που μας κάνουν πιο εύκολη τη ζωή μας. 
Όλα τα ζώα είναι χρήσιμα και ωφέλιμα. Το καθένα απ' αυτά κάνει τη δουλειά του και όλα προσφέρουν στην οικολογική ισορροπία. 
Ας μην τους στερήσουμε αυτή την αποστολή τους. Αγαπάμε τα ζώα, φροντίζουμε γι' αυτά. Εμείς τα παιδιά θέλουμε τα ζώα φίλους μας.
Οι μαθητές της Γ΄ Τάξης

ΕΝΑ ΖΩΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ
Εμείς στο σπίτι μας έχουμε ένα σκυλί που το λένε Ζευς. Είναι εννιά μηνών. Εγώ και ο μπαμπάς το πηγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα. 

Έχει χρώμα καφέ και τα μάτια του είναι γαλάζια. Είναι άτακτο και παιχνιδιάρικο σκυλί. Όταν έρχεται κάποιος ξένος άνθρωπος στην αυλή μας ο Ζευς γαβγίζει. Κάθε μέρα τον προσέχω και τον ταΐζω. Είναι ο πιστός φύλακας του σπιτιού μας. 
Ο Ζευς έχει και βιβλιάριο υγείας, όπου γράφουμε τα εμβόλια. Πριν από λίγες μέρες ήρθε ο κτηνίατρος και του έκανε εμβόλιο. Όταν γινόταν το εμβόλιο ο Ζευς γάβγιζε. Εγώ τον λυπήθηκα πολύ.
Αγαπώ πολύ τον Ζευς και όλοι πρέπει να αγαπάμε και να προστατεύουμε τα ζώα.
Θεοδοσίου Βασιλική (Γ΄ Τάξη)

* * *
Μια μέρα του καλοκαιριού ο πατέρας μου γυρίζοντας από τη δουλειά μου έκανε μια έκπληξη. Μου έφερε ένα σκυλάκι που το ονομάσαμε Λουλού.
Η Λουλού είναι ένα μικρό και γλυκό σκυλάκι. Το τρίχωμά της είναι φουντωτό και άσπρο. Η Λουλού είναι πολύ παιχνιδιάρα και ζωηρή. Της αρέσει να κυνηγάει την μπάλα μου όταν της την πετάω. Επίσης παίζει με το κινητό της και της αρέσει να δαγκώνει τη σκούπα. 
Ο μόνος φίλος που έχει είναι ο Ασπρούλης, ένα σκυλί της γειτονιάς. Ο Ασπρούλης και η Λουλού πηγαίνουν κάθε μέρα βόλτα.
Μου αρέσει να την ταΐζω, να την πλένω και να παίζω μαζί της. Τη Λουλού την αγαπάω πολύ, γιατί είναι μια πιστή και καλή μου φίλη.

Τσιτλακίδου Αλεξάνδρα (Γ΄ Τάξη)

ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΑ Α. Ε. Ι. ΚΑΙ Τ. Ε. Ι.
ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΖΟ

Ηλιάδου Αλεξάνδρα του Νικολάου Τηλεπληροφορικής Τ. Ε. Ι. Άρτας

Αγγελοπούλου Γεωργία του Θεοδώρου  Οικονομικών Επιστημών Θεσσαλονίκης

 
Χατζηιωαννίδου Παρασκευή του Ευθυμίου
Διοίκησης Επιχειρήσεων Τ. Ε. Ι. Χαλκίδας

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΌ ΤΟ ΡΙΖΟ
ΠΟΥ ΑΡΙΣΤΕΥΣΑΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΤΡΙΑΣ
Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Φωτίου Μάρθα του Δημητρίου 18 και 9/11
Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Κελεσίδου Αλεξάνδρα - Πέτρα του Παύλου 19 και 6/11
Φαντίδης Ιάκωβος του Στυλιανού 18 και 6/11
Χατζηιωαννίδου Γεωργία του Ευθυμίου 18 και 7/11
Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΊΟΥ
Θεοδοσίου Νικόλαος του Γεωργίου 19 και 5/11 

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ταξίδεψα με τον πατέρα μου στην Βενετία. 
Ξεκινήσαμε με το φορτηγό Κυριακή πρωί. Αφού διασχίσαμε τα πανύψηλα βουνά της Πίνδου, φτάσαμε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Εκεί ανεβήκαμε στο καράβι. Η χαρά και η αγωνία μου για να δω την ξακουστή Βενετία μεγάλωνε.

Όταν ξημέρωσε η επόμενη μέρα, άνοιξα τα μάτια μου, κοίταξα απ' το παράθυρο της καμπίνας και είδα ότι βρισκόμασταν στο λιμάνι του Μπάρι. Το Μπάρι είναι ένα μεγάλο λιμάνι της Ιταλίας. Εκεί είδα μεγάλα εμπορικά και επιβατικά πλοία. Κόσμος πολύς περίμενε για να ταξιδέψει ή να δει αγαπημένα του πρόσωπα. Η πόλη είχε πολλά αρχαία αξιοθέατα και καταπράσινα πάρκα.Φεύγοντας απ' το Μπάρι πήραμε το δρόμο για τη Βενετία. Οι δρόμοι είχαν μεγάλο πλάτος, υπήρχαν πολύχρωμα λουλούδια φυτεμένα κατά μήκος του δρόμου και υψώνονταν αερογέφυρες πάνω από χωριά ή εργοστάσια.

 Δεξιά βλέπαμε την Αδριατική θάλασσα και αριστερά απέραντες πεδιάδες με ελιές, αμπέλια ή άλλα κηπευτικά. 
Όσο πηγαίναμε προς τα βόρεια οι πεδιάδες τελείωναν και τις διαδέχονταν τα απότομα βουνά των Άλπεων. Διασχίσαμε τα βουνά μέσα από ατέλειωτα τούνελ που ήταν φωτισμένα από μεγάλους προβολείς. Μετά απ' αυτό το κουραστικό ταξίδι φτάσαμε στη Βενετία.
Είναι μια πόλη στους πρόποδες των Άλπεων που είναι χτισμένη πάνω σε αμέτρητα νησάκια. Ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος και λαχταρούσα να βρεθώ εκεί. Τα σπίτια ήταν ψηλά, παλιά με στενά και ψηλά παράθυρα. Τα παντζούρια ήταν χρωματιστά και δεν υπήρχαν μπαλκόνια. Δίπλα απ' τα σπίτια περνούσαν τα κανάλια και οι γονδολιέρηδες, όρθιοι πάνω στις γόνδολες, μετέφεραν τους επισκέπτες στα διάφορα αξιοθέατα της πόλης.
Σε μια απ' αυτές ανέβηκα κι εγώ με τον μπαμπά μου. Η βόλτα στα νερά των καναλιών ήταν μαγευτική. Μετά από αρκετή ώρα τέλειωσε η βόλτα μας και περπατήσαμε στα στενά και πέτρινα σοκάκια. Τα λουλούδια και οι πρασινάδες ήταν άφθονες. Νόμιζα ότι βρισκόμουν σ' έναν παραδεισένιο κόσμο.
Η ώρα όμως κυλούσε γρήγορα και με θλίψη ο πατέρας μου μου ανακοίνωσε ότι έπρεπε να φύγουμε. Το ταξίδι αυτό θα μου μείνει αξέχαστο και θα 'θελα πολύ να ξαναπάω στη Βενετία.

Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη)

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Φέτος το καλοκαίρι εγώ και η μαμά μου αποφασίσαμε να πάμε στην Πολωνία στη γιαγιά μου. Η διαδρομή με το λεωφορείο είναι πολύ κουραστική, γιατί κρατάει δύο μέρες και γιατί περνάμε από πέντε χώρες: τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τσεχία.  Όταν φτάσαμε η γιαγιά μου μας περίμενε στο σταθμό των λεωφορείων και χαρήκαμε πολύ που την είδαμε. Φτάσαμε νύχτα και ξέραμε πως η επόμενη μέρα θα ήταν κουραστική, όπως και η προηγούμενη, γιατί έπρεπε να δούμε όλους τους συγγενείς. Η γιαγιά μου μένει στη στον ένατο όροφο μιας πολυκατοικίας, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πολωνίας, το Λοντζ, που έχει περίπου ένα εκατομμύριο κατοίκους.

Ο θείος μου και η θεία μου, δηλαδή η αδερφή της μαμάς μου, έχουν ένα μεγάλο εξοχικό και, επειδή δουλεύουν τις καθημερινές, πηγαίναμε μόνο Σαββατοκύριακα. Μια μέρα έτυχε και οι θείοι μου πήραν άδεια για μια βδομάδα και έτσι προτιμήσαμε να πάμε στη Βαλτική θάλασσα. Η θάλασσα της Πολωνίας είναι πολύ κρύα. Δίπλα απ' τη θάλασσα που ήμασταν βρίσκεται μια πόλη, το Γκντανσκ, που έχει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ο θείος μου μας πήγε στα ναυπηγία όπου φτιάχνουν πολύ μεγάλα καράβια και όπου είχε μεγάλο θόρυβο. Μετά γυρίσαμε στο μέρος που παραθερίζαμε. Κάναμε τα μπάνια μας και πέρασε η μια εβδομάδα. Ήταν ώρα να φύγουμε. 
Κάναμε πέντε ώρες και φτάσαμε στην πόλη Λοντζ που ήταν η γιαγιά μου. Εκεί πήγαμε στο ζωολογικό κήπο όπου είδα ζώα που δεν είχα δει πουθενά αλλού. Όταν έβρεχε πήγαινα σ' έναν μεγάλο και πολύ ωραίο κινηματογράφο. Όταν είχε καλό καιρό πήγαινα στο πάρκο ή στους συγγενείς μου. 
Έτσι καθίσαμε δύο μήνες στην Πολωνία. Περάσαμε πολύ ωραία αλλά ήταν ώρα να φύγουμε για την Ελλάδα. Αυτό ήταν πραγματικά ένα πολύ ωραίο καλοκαίρι.

Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη)

ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ

Εγώ στην αρχή έμαθα δύσκολα να γράφω και να διαβάζω. Δεν καθόμουνα, όλο έφευγα από εδώ και από εκεί. Αλλά σιγά σιγά τα έμαθα τα γράμματα. Η μαμά μου καθότανε και μου έγραφε την αλφαβήτα και μου έδειχνε τα γράμματα με τα καρτελάκια που μας έδινε η δασκάλα.
Θα ήμουνα έξι χρονών, μικρή ακόμα, ένα χρόνο μικρότερη από τ' άλλα παιδιά, γιατί κέρδισα χρονιά. Τι δύσκολα που ήταν όταν μάθαινα τα γράμματα; Τη μαμά μου την κορόιδευα, της έλεγα ψέματα ότι θέλω να πάω τουαλέτα και κλειδωνόμουνα για να μη μάθω τα γράμματα. Λίγο ζορίστηκα αλλά μέχρι τα Χριστούγεννα είχα μάθει να διαβάζω και να γράφω.
Τι να κάνουμε; Πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε και να γράφουμε γιατί, όταν μεγαλώσουμε, θα πρέπει να γίνουμε κάτι. Γιατί χωρίς γράμματα δε θα μπορούσαμε να κάνουμε καμιά δουλειά.

Παυλίδου Αθηνά (ΣΤ΄ Τάξη)

Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑ
Όλα τα παιδιά σε κάποια ηλικία πρέπει να πάνε σχολείο. Εκεί θα γνωρίσουν κι άλλα παιδιά όπως και δασκάλους. Η πρώτη τους δασκάλα ή δάσκαλος ίσως να τους μείνει αξέχαστος, όπως συνέβη στη δική μου περίπτωση.
Όταν ήμουν στην πρώτη τάξη είχα μια δασκάλα. Ήταν μελαχρινή, είχε κοντά μαλλιά, φορούσε γυαλιά, ήταν πολύ όμορφη και καλή και τη λέγανε Μαρία. Είχε πολύ υπομονή μαζί μας, γιατί ήμασταν εννιά παιδιά και από πάνω και ζωηρά.
Σαν μικρά παιδιά που ήμασταν τότε, συνέχεια κάναμε αταξίες και φασαρία. Όμως πάλι δε μας μάλωνε ούτε μας φώναζε. Όλα αυτά ως κάποια μέρα! Ένας συμμαθητής μας όταν γράφαμε ορθογραφία την είχε γραμμένη στο πρόχειρο. Άνοιγε το τετράδιο και το έβαζε κάτω απ' το θρανίο. Έτσι την έγραφε πάντα σωστά. Μια μέρα τον έπιασε η κυρία Μαρία να την αντιγράφει και καταλαβαίνετε τι έγινε. Από τότε ήταν κάπως αυστηρή και ειδικά με τον Ερρίκο. (Ο Ερρίκος ήταν ο συμμαθητής μου που αντέγραφε την ορθογραφία). Αυτή η ιστορία θα μου μείνει αξέχαστη.
Έτσι πέρασε η σχολική χρονιά κι από τότε δεν ξαναείδα την κυρία Μαρία. Εγώ πάντως την πρώτη μου δασκάλα δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Σελίδου Μαρία -Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΜΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ
Την αδερφή μου τη λένε Κασσιανή. Τώρα πια πάει στην Τρίτη τάξη, όμως ας γυρίσουμε λίγο πίσω το χρόνο για να σας πω πώς έμαθε ανάγνωση και γραφή.
Σε ηλικία 6 χρονών δεν ήξερε τίποτα. Όταν πήγα να της δείξω να διαβάζει τσίριζε και μου τραβούσε τα μαλλιά.
Μετά από καιρό της ξαναέδειξα και επιτέλους έμαθε. Έπαιρνε βιβλία και τα διάβαζε δυνατά κάνοντας φασαρία. Οι γονείς μου τη μάλωναν, αλλά αυτή δεν το έβαζε κάτω. 
Πολλούς μήνες αργότερα της μάθαμε να γράφει. Της κρατούσαμε το χέρι για να σχεδιάζει γραμμές και γράμματα. Όταν επιτέλους έμαθε, έπαιρνε μολύβια και κηρομπογιές και μουντζούρωνε τους τοίχους και τα ντουλάπια με σχέδια και γράμματα.
Έτσι έμαθε η αδερφή μου ανάγνωση και γραφή. Βέβαια με πολλούς κόπους, αλλά σημασία πια έχει πως έμαθε.
Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη)

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΕΙΝΑΙ…
ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ
Το επάγγελμα που μας αρέσει και θέλουμε να ακολουθήσουμε είναι το επάγγελμα της νηπιαγωγού. Μας αρέσει γιατί η νηπιαγωγός ασχολείται με μικρά παιδιά. για να λυθούν κάποιες απορίες μας σχετικά μ' αυτό το επάγγελμα πήραμε συνέντευξη από την κυρία Ελένη Γκαρέλια, τη νηπιαγωγό του χωριού μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσα χρόνια πρέπει να σπουδάσει κάποιος για να γίνει νηπιαγωγός και σε ποια σχολή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Παλιά πήγαινες δύο χρόνια στη Σχολή Νηπιαγωγών, όπως πήγα κι εγώ. Τελείωσα τη σχολή νηπιαγωγών Θεσσαλονίκης. Τώρα όμως η Σχολή Νηπιαγωγών ανήκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου και οι σπουδές διαρκούν τέσσερα χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Διορίζεται νωρίς κάποιος που τελείωσε τις σπουδές του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: δε διορίζεται και πολύ νωρίς. Παλιά, όπως την εποχή που τελείωσα εγώ, διοριζόμασταν αμέσως. Αυτό γινόταν πριν 20 χρόνια. Τώρα δυστυχώς υπάρχουν νηπιαγωγοί που τελείωσαν το 1986 και το 1987 και είναι ακόμη αδιόριστοι. Δε διορίζονται εύκολα, δηλαδή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελευταία βλέπουμε να μπαίνουν στο χώρο σας και άντρες, κάτι που δε γινόταν παλιότερα. Ποια είναι η γνώμη σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπαίνουν άντρες στη Σχολή Νηπιαγωγών τελευταία αλλά δυστυχώς λίγοι. Εμείς στο νομό Πέλλας έχουμε μόνο δύο άντρες νηπιαγωγούς. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να γίνονται και άντρες νηπιαγωγοί, γιατί νομίζω ότι, όπως οι γυναίκες γίνονται νηπιαγωγοί και δουλεύουν με τα μικρά παιδιά, μπορούν και οι άντρες να δουλέψουν άνετα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι ευχάριστη η δουλειά αυτή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για μένα είναι ευχάριστη. Όταν αγαπάς τα παιδιά, ναι, είναι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσες ώρες δουλεύετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δουλεύουμε 20 ώρες την εβδομάδα, 4 ώρες την ημέρα. Αυτό είναι το ωράριό μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι δύσκολη η δουλειά σας και , αν ναι, ποιες δυσκολίες συναντάτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι δύσκολη, γιατί ασχολείσαι με μικρά παιδιά. Όπως και να το κάνουμε πάντοτε είναι δύσκολο να ασχολείσαι με μικρά παιδιά. Οι δυσκολίες είναι στην αρχή μέχρι να προσαρμοστούν τα παιδιά και να μπουν σε μια σειρά, να τακτοποιούν τα πράγματά τους, να προσέχουν στα διαλείμματα. Οι δυσκολίες αυτές υπάρχουν στην αρχή για κανένα μήνα. Μετά δυσκολίες αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά που είναι ζωηρά, υπερκινητικά, δεν είναι υπάκουα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες είναι οι ευθύνες που έχετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευθύνη έχω από την ώρα που έρχονται τα παιδιά μέχρι την ώρα που σχολνάνε. Είμαι υπεύθυνη για ό,τι συμβεί στο σχολείο. Δηλαδή, αν πέσει και χτυπήσει κάποιο παιδί, αν μαλώσουν και χτυπηθούνε. Όλες αυτές τις ώρες είμαι υπεύθυνη εγώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η προσπάθεια του κάθε εκπαιδευτικού είναι να προσελκύσει τα παιδιά και να μπορέσει να τα φέρει κοντά του. Σ' εσάς συμβαίνει αυτό; Με όλα τα παιδιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω ότι συμβαίνει. Προσπαθώ να έχω πάντα τα παιδιά κοντά μου και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει με όλα τα παιδιά. Δηλαδή μέχρι το τέλος της χρονιάς πιστεύω ότι όλα τα παιδιά και με αγαπάνε, και έχουν έρθει κοντά μου, και τα αγαπώ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιο τρόπο πρέπει να φέρετε μια νηπιαγωγός στα παιδιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρέπει να φέρετε με αγάπη αλλά και με αυστηρότητα, όταν χρειάζεται.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς φέρεστε στα παιδιά που κάνουν φασαρία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα μαζεύω δίπλα μου, τους μιλάω, προσπαθώ πάντα με καλό τρόπο να τα κάνω να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να κάνουν φασαρία, γιατί με τις φωνές δε βγαίνει τίποτα. Εντάξει, στην ανάγκη θα τα μαλώσω κιόλας, αλλά πάντα ξεκινάω μ' ένα ήρεμο τρόπο και με συμβουλές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Συνήθως τα παιδιά είναι άτακτα στην τάξη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι. Δηλαδή τα μισά συνήθως είναι άτακτα και ζωηρά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς περνάτε τις ώρες διδασκαλίας στο νηπιαγωγείο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στο νηπιαγωγείο ή μάλλον στην προσχολική αγωγή έχει δοθεί τελευταία μεγάλη σημασία. Δεν είναι όπως παλιά. Δουλεύουμε κι εμείς με πρόγραμμα. Έχουμε 5 τομείς διδασκαλίας και κάθε μέρα έχουμε, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών στην τάξη, 3 ή 4 τομείς που πρέπει να δουλέψουμε. Οι τομείς αυτοί είναι ο ψυχοκινητικός, ο αισθητικός, ο νοητικός, ο τομέας δεξιοτήτων (γλώσσα - μαθηματικά) και ο κοινωνικός ή συναισθηματικός τομέας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά του νηπιαγωγείου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα πάντα. Στον τομέα των δεξιοτήτων τα παιδιά προετοιμάζονται για το μάθημα της γλώσσας (γραφή - ανάγνωση) και των μαθηματικών (αρίθμηση από το 1 μέχρι τι 10, χρώματα, σχήματα κ.λπ.). Με την ψυχοκίνηση βοηθιούνται ν' αναπτυχθούν σωστά (να γνωρίσουν το σώμα τους, άθληση κ.λπ.). Ο κοινωνικός τομέας αποβλέπει στο να βοηθήσει το παιδί να ενταχθεί στην ομάδα και να λειτουργήσει σ' αυτήν ως μέλος υπεύθυνο και ισότιμο. Ο αισθητικός τομέας με τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του νηπίου (εικαστικά, λογοτεχνία, μουσική, θεατρική τέχνη). Ο νοητικός τομέας βοηθάει το παιδί να επεκτείνει και να εμπλουτίσει τις σκέψεις του (διάφορες συζητήσεις μέσα στην τάξη) 
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν κοντεύουν οι διακοπές τι αισθάνεστε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Και ανακούφιση, και λίγη μελαγχολία. Ιδίως στις καλοκαιρινές διακοπές. Από τη μια θέλω να ξεκουραστώ, απ' την άλλη όμως θα μου λείψει το σχολείο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς διαλέξατε αυτό το επάγγελμα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μου άρεζε. Ήθελα να γίνω εκπαιδευτικός.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μετανιώσατε που γίνατε νηπιαγωγός;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, όχι, δε μετάνιωσα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποια ηλικία διοριστήκατε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 21 ετών.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας αρέσει που ασχολείστε με μικρά παιδιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπάτε τα παιδιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάρα πολύ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα παιδιά σας αγαπάνε;
ΕΡΩΤΗΣΗ: Νομίζω ναι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι μαμάδες είναι ευχαριστημένες από εσάς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σ' όλα τα χρόνια υπηρεσίας που έχω και είμαι τα περισσότερα απ' αυτά στο ίδιο μέρος, στο Ριζό, νομίζω ότι είναι ευχαριστημένες. Δεν υπήρξαν αρνητικά σχόλια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι θα κάνατε αν οι μαμάδες σας έκαναν κάποια παρατήρηση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα συζητούσα μαζί τους το πρόβλημα που υπάρχει και θα προσπαθούσαμε να βρούμε μια λύση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σκεφτήκατε ποτέ πώς θα ήταν η ζωή σας χωρίς να βρίσκεστε κοντά στα παιδιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δε θέλω να το σκεφτώ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν ακούσετε για κάποιον μαθητή ότι αρίστευε και πέρασε στο πανεπιστήμιο, αισθάνεστε περηφάνια που από εσάς ξεκίνησε τα πρώτα του σχολικά βήματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, αισθάνομαι και χαρά και υπερηφάνεια. Έχει συμβεί αυτό γιατί στο Ριζό είμαι αρκετά χρόνια. Πέρασαν από τα χέρια μου παιδιά που έχουν περάσει στο πανεπιστήμιο και νιώθω περήφανη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν δεν ακολουθούσατε το επάγγελμα της νηπιαγωγού, ποιο θα θέλατε να ασκείτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα ήθελα να γινόμουν φιλόλογος.

Σελίδου Αντωνία, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ
"Κατά φωνή κι ο γάιδαρος"
Ένα από τα πιο συμπαθητικά ζώα είναι και ο γάιδαρος. Από αρχαιότατα χρόνια, οι άνθρωποι τον αγαπούσαν, όχι μόνο για την υπομονή, που δείχνει στις πιο βαριές δουλειές, αλλά και για την αντοχή του. Οι Φαραώ του 40ού αιώνα είχαν γαϊδάρους εξημερωμένους, που τους χρησιμοποιούσαν με τον ίδιο τρόπο, που τους χρησιμοποιούμε και εμείς σήμερα. Οι αρχαίοι τους θεωρούσαν σαν σύμβολο πολλών αρετών και σαν ιερά ζώα. Όταν ένας γάιδαρος φώναζε, προτού αρχίσει η μάχη, νόμιζαν ότι οι θεοί τους προειδοποιούσαν για τη νίκη. Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. Τότε αποφάσισε ν' αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες (βοήθεια), που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι. Πάνω, όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδό του. 
- Κατά φωνή κι ο γάιδαρος! Έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας.
Και διέταξε ν' αρχίσει η επίθεση, με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες. Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας που δεν τον περιμέναμε.
* * *
"Καταρράχτες του Ουρανού" - "Άνοιξαν οι καταρράχτες του ουρανού"
Όταν πρόκειται για πολύ μεγάλη βροχή. Φράση από την Παλαιά Διαθήκη (Γένεση ζ΄ 11), που περιγράφεται ο κατακλυσμός του Νώε: "Και οι καταράκται (με ένα ρ) του ουρανού ηνεώχθησαν. Και εγένετο ο υετός επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύχτας". (Υετός = μεγάλη βροχή).
(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη "λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις")
Βασιλειάδης Άγγελος, Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη) 

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Το φθινόπωρο είναι μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Οι μήνες του φθινοπώρου είναι ο Σεπτέμβρης, ο Οκτώβρης και ο Νοέμβρης. Έρχεται μετά το καλοκαίρι.
Αρχίζουν τα πρωτοβρόχια, βγαίνουν τα σαλιγκάρια, η φύση αλλάζει. Τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν. Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος. Τα δέντρα είναι γυμνά και λυπημένα, γιατί έχασαν την ομορφιά τους. Τα αποδημητικά πουλιά ετοιμάζονται να φύγουν το μεγάλο τους ταξίδι. Τα χελιδόνια κι αυτά ετοιμάζονται στα σύρματα του ηλεκτρικού για να φύγουν κι αυτά για ζεστές χώρες. Η θάλασσα έχει πολύ κύμα. Οι παραλίες είναι άδειες και έρημες από παραθεριστές.

Έρχονται οι πρώτες βροχές που λέγονται πρωτοβρόχια. Μαλακώνουν τα χωράφια για να οργώσουν και να σπείρουν οι γεωργοί. Το λουλούδι του φθινοπώρου είναι το χρυσάνθεμο. Τα φρούτα είναι το μήλο και το σταφύλι.
Ανοίγουν τα σχολεία και ξαναβλέπουμε τους φίλους μας. Οι μαμάδες μας βάζουν τα χειμωνιάτικα χαλιά, κατεβάζουν τα χειμωνιάτικα ρούχα.

Μου λείπει το καλοκαίρι αλλά και το φθινόπωρο είναι κι αυτό ωραίο.
Θεοδοσίου Βασιλική (Γ΄ Τάξη)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Στα πολύ παλιά χρόνια δεν υπήρχαν χρήματα και γι' αυτό οι άνθρωποι έκαμαν τις συναλλαγές με ανταλλαγές ζώων ή δερμάτων ζώων. Μετά από πολλά χρόνια τα ζώα αντικαταστάθηκαν από κομμάτια μετάλλου που είχαν συγκεκριμένο βάρος και ονομάζονταν τάλαντα.
Το νόμισμα εκείνο που θεωρείται πρόδρομος των νομισμάτων ήταν οι σιδερένιοι οβελοί που έμοιαζαν με σούβλες.
Τα πρώτα μεταλλικά νομίσματα κόπηκαν στη Μικρά Ασία. Ήταν μικροί βόλοι από ήλεκτρο. Το ήλεκτρο ήταν ένα κράμα χρυσού και αργύρου και είχε χρώμα κίτρινο.
Ένα νόμισμα της αρχαίας Ελλάδας ήταν το τετράδραχμο της Αθήνας (505 π. Χ.). Στη μία όψη του είχε τη θεά Αθηνά και στην άλλη την κουκουβάγια που ήταν σύμβολο της θεάς. Επειδή η κουκουβάγια ονομαζόταν γλαύκα, τα νομίσματα αυτά ονομάζονταν γλαύκες.
Τα πρώτα νομίσματα του πρώτου Ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους (1830) ήταν οι φοίνικες που είχαν 100 λεπτά. Τα νομίσματα αυτά ονομάστηκαν έτσι γιατί απεικόνιζαν το μυθικό πουλί "Φοίνικα" που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.
Το 1833 η δραχμή αντικατέστησε το φοίνικα. Η λέξη δραχμή προέρχεται από το ρήμα δράττω που σημαίνει κρατώ. Μέχρι το 2001 η δραχμή είναι το εθνικό μας νόμισμα. Από 1 - 1 - 2002 το κοινό νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι το Ευρώ.
Παυλίδης Βασίλης, Σεμερτζίδης Παναγιώτης (Ε΄ Τάξη)
Παυλίδου Αθηνά, Φαντίδου Μαρία (ΣΤ΄ Τάξη)

ΕΥΡΩ: ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ ΝΟΜΙΣΜΑ

Από την 1η Ιανουαρίου του 2002 θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, την Αυστρία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Ισπανία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και τη Φινλανδία το ΕΥΡΩ.  Οι λαοί των χωρών αυτών θα μπορούν να χρησιμοποιούν τα εθνικά τους νομίσματα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του 2002. Στην Ελλάδα τους δύο πρώτους μήνες του 2002, τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο, θα μπορούνε όλοι να χρησιμοποιούν και τις δραχμές και τα ΕΥΡΩ. Την 1η Μαρτίου η δραχμή θα περάσει στην ιστορία και τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα θα υπάρχουν μόνο στις συλλογές των ανθρώπων. Αυτοί που θα έχουν φυλαγμένα χρήματα σε δραχμές θα μπορέσουνε να τα μετατρέψουν σε ΕΥΡΩ στα 27 υποκαταστήματα της Τράπεζας της Ελλάδος. Το σύμβολο του ΕΥΡΩ ( )προέρχεται από τη λέξη Ευρώπη που είναι το όνομα της ηπείρου μας. Το ΕΥΡΩ θα κυκλοφορήσει σε 8 διαφορετικά κέρματα και 7 διαφορετικά χαρτονομίσματα. Τα 8 κέρματα θα διαφέρουν στο χρώμα, στο υλικό, στο βάρος, στο μέγεθος, στο πάχος και στο σχήμα. Θα έχουν μια όψη κοινή για όλες τις χώρες της Ε. Ε. και μια όψη στην οποία η κάθε χώρα θα βάλει δικά της σύμβολα.

Τα 7 χαρτονομίσματα θα διαφέρουν στο μέγεθος και στο χρώμα. Μερικά στοιχεία θα είναι ανάγλυφα ώστε να αναγνωρίζονται ακόμα και με την αφή. Το τύπωμα των χαρτονομισμάτων θα γίνεται με ειδικό μελάνι. Το χαρτί τους θα είναι πολύ καλής ποιότητας, λεπτό και πολύ δυνατό. Οι αριθμοί θα είναι  μεγάλοι και το χρώμα τους θα είναι έντονο. Στα χαρτονομίσματα θα απεικονίζονται αρχιτεκτονικά στοιχεία σχεδιασμένα σε 7 διαφορετικούς ρυθμούς. Αυτοί είναι: ο κλασσικός, ο ρομανικός, ο γοτθικός, της Αναγέννησης, του μπαρόκ και του ροκοκό, της αρχιτεκτονικής που χρησιμοποιεί χάλυβα και γυαλί και τέλος της μοντέρνας αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα. Το ΕΥΡΩ θα είναι λοιπόν το μελλοντικό μας νόμισμα γι' αυτό θα πρέπει να ξέρουμε ότι 1 ΕΥΡΩ είναι ίσο με 340,750 δραχμές. Βασιλειάδης Άγγελος, Ηλιάδης Κώστας (Ε΄ Τάξη)

ΥΓΕΙΑ - ΠΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ ΜΥΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ
Ξαφνικά εμφανίζονται τα συμπτώματα, από τη λάθος στάση του σώματος, την έλλειψη κίνησης ή την υπερβολική φόρτισή του. Αισθανόμαστε άκαμπτοι και σε ένταση. Σε πολλούς από εμάς και η παραμικρή κίνηση ενοχλεί ή μας πονάει πού και πού κάποια άρθρωση. Αυτά τα συμπτώματα ναι μεν υποχωρούν παροδικά, αλλά με τον καιρό εμφανίζονται όλο και συχνότερα.
Έτσι, κάποια στιγμή αρχίζει ο πόνος. Με τον πόνο το σώμα συχνά μας προειδοποιεί για κάποια φόρτιση που έχει υποστεί. Όλο και συχνότερα μας λέει: "Χρειάζομαι βοήθεια για να μείνω υγιές". Ας πάρουμε σοβαρά τη γλώσσα του σώματος. Βοηθάμε και το σώμα μας αλλά και τον εαυτό μας, με το να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια.
Παρακάτω θα βρείτε χρήσιμες προτάσεις για μικρές αλλαγές στην καθημερινή πρακτική, που θα σας επιτρέψουν να έχετε θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των ενοχλήσεων της σπονδυλικής στήλης και να διατηρείστε δραστήριοι και υγιείς.
· Σωστή στάση στο κάθισμα: Να κάθεστε ψηλά είναι πιο σωστό από το να κάθεστε χαμηλά. Η καρέκλα να μην έχει κλίση προς τα πίσω, αλλά καλύτερα προς τα εμπρός. Εάν δεν έχετε τέτοια καρέκλα, τη διαφορά τη διορθώνετε με ένα μαξιλάρι που έχει σχήμα σφήνας, στο σπίτι, στη δουλειά, ακόμη και στο αυτοκίνητο.
· Σωστή στάση στην ανάπαυση: Να αλλάζετε συνέχεια θέση όταν είστε ξαπλωμένοι! Έτσι χαλαρώνετε τους μύες της μέσης και ελαττώνετε τους πόνους. Είναι απαραίτητο τα σκληρό κρεβάτι το οποίο πιάνει όλα τα σημεία του σώματος και το στηρίζει σωστά. Έτσι, ο ύπνος θα είναι ξεκούραστος και το πρωί δε θα σηκώνεστε με πονεμένους και σκληρούς μύες. Το μαλακό κρεβάτι μας δημιουργεί πόνους στη μέση και επιδεινώνει την κατάσταση.
· Σωστή στάση - Χρησιμοποίηση της σπονδυλικής στάσης: 

Η γνώση της σωστής χρησιμοποίησης της σπονδυλικής στήλης μπορεί να σας προσφέρει μεγάλη βοήθεια, στην καθημερινή ζωή. Πρέπει να δια μορφώνετε την εκτέλεση διαφόρων εργασιών υπολογίζοντας τη σπονδυλική σας στήλη. Η σωστή χρησιμοποίηση της σπονδυλικής στήλης, σημαίνει πρόληψη για διάφορα πιθανά προβλήματά της.
· Σωστός τρόπος μεταφοράς αντικειμένων: Πάντα και με τα δύο χέρια μοιράζοντας το βάρος, έτσι ώστε να έχετε ισορροπημένη επιβάρυνση της σπονδυλικής στήλης.
· Σωστός τρόπος ανύψωσης βάρους: Καθίστε ίσια όσο γίνεται πιο κοντά στο αντικείμενο που θέλετε να σηκώσετε. Αργά, με ίσια την πλάτη και τη μέση, λυγίστε τα γόνατα. Κρατήστε το αντικείμενο σφιχτά κοντά στο σώμα και μετά σηκωθείτε.
· Πώς να κάθεστε μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή: 

Καθίστε σε καρέκλα, όπως σας αναφέραμε παραπάνω. Το ύψος του Η/Υ πρέπει να το ρυθμίσετε έτσι ώστε το πάνω μέρος της οθόνης του Η/Υ να είναι στο ύψος των ματιών σας. Με τον τρόπο αυτό, η σπονδυλική στήλη έρχεται στη σωστή θέση και δεν επιβαρύνεται.
· Πώς να σιδερώσετε: 

Βάλτε κάτω από το ένα πόδι σας ένα κουτί ύψους 20 - 25 εκατοστών. Με αυτόν τον τρόπο απελευθερώνετε τη μέση σας από το βάρος και φέρνετε στη σωστή θέση τη σπονδυλική σας στήλη.
· Πώς να χρησιμοποιείτε την ηλεκτρική σκούπα: Να μακρύνετε το κοντάρι για να δουλεύετε με ίσια την πλάτη, προσέχοντας να έχετε τα πόδια σε στάση βήματος και όχι κλειστά. 

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ 9 ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Σελίδου Αντωνία, Σελίδου Μαρία – Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ 

_ _ _ _                   Μια άλλη μεγάλη ομάδα. 
_ _ _ _ _ _ _          Μια μεγάλη ήπειρος. 
_ _ _ _ _ _             Ταξιδεύει στις θάλασσες. 
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ Το χρησιμοποιούμε καθημερινά στις μετακινήσεις μας. 
_ _ _ _ _ _ _          Ο Ιησούς έκανε πολλά …
_ _ _ _ _                Μας φωτίζει τη μέρα.
_ _ _ _ _ _ _          Μια πόλη της Πελοποννήσου.
_ _ _ _ _ _ _ _ _     Το δίνουν οι καλλιτέχνες σ' όσους προλάβουν.
_ _ _ _ _ _ _          Μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα.
_ _ _ _ _ _             Μπορεί να είναι αίθριος αλλά και βροχερός.
_ _ _ _ _ _ _ _       Η πρωτεύουσα της Γερμανίας (αντίστροφα).
_ _ _ _ _ _ _          Είναι το βάσανο των παιδιών. 

Σελίδου Μαρία - Τερέζα (ΣΤ΄ Τάξη)

ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Ένας δάσκαλος ρωτά ένα μαθητή του ποιος έφτιαξε την Ακρόπολη. Επειδή ο μαθητής δεν το ήξερε, ο διπλανός του του λέει σιγανά: "Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης". Ο μαθητής που δεν άκουσε καλά λέει: " Το κτήνος ο Καλλικράτης".

Ηλιάδης Κώστας, Παυλίδης Βασίλης (Ε΄ Τάξη)
* * *
Ο Μπέμπης είναι πολύ περήφανος για τη γενναιότητα του μπαμπά του. Μια μέρα τον ρωτάει:
- Δε μου λες, μπαμπά, φοβάσαι τα λιοντάρια;
- Όχι, παιδί μου.
- Και τα φίδια;
- Όχι, φυσικά.
- Και τις βροντές; Και τους κεραυνούς;
- Ασφαλώς όχι παιδί μου.
- Μα τότε, μπαμπά, δε φοβάσαι τίποτα στον κόσμο εκτός από τη μαμά;

Παπαδοπούλου Ελένη (Ε΄ Τάξη)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
"Δυο πέτρες αν δε μονοιάσουν, αλεύρι δε βγάζουν"
Η συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων διευκολύνει τις εργασίες, γιατί πολλές δουλειές - για να ευοδωθούν - χρειάζονται πολλούς μαζί. Και, φυσικά, βάση της συνεργασίας είναι η ομόνοια.
* * *
"Έκανες το λύκο φίλο, βάστα και κομμάτι ξύλο"
Πρέπει να παίρνουμε κάποιες προφυλάξεις στις σχέσεις μας με τους κακούς (ψεύτες, απατεώνες κ.λπ.), ώστε να μπορέσουμε να τους αντιμετωπίσουμε σε ώρα ανάγκης.

Σεμερτζίδης Παναγιώτης, Χαραλαμπίδης Γιάννης (Ε΄ Τάξη) 

Αινίγματα

 

Έχω ένα άλογο,  όλο το βαρώ,  ποτέ δε φεύγει.	Ψάχνω να βρω εκείνο που δε θέλω να βρω.