ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ Μεγάλος Ισπανός ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας το 1881 και ήταν γιος καθηγητή της ζωγραφικής. Η μεγάλη του κλίση εκδηλώθηκε από μικρή ακόμα ηλικία. Έτσι το 1895 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης και στη συνέχεια στη Βασιλική Ακαδημία της Μαδρίτης. Το 1900, σε ηλικία 19 μόλις χρόνων, πήγε στο Παρίσι, όπου εξέθεσε τα έργα του, προκαλώντας πολύ μεγάλη εντύπωση. Λίγο αργότερα, το 1904, εγκατέλειψε οριστικά την πατρίδα του, για να εγκατασταθεί στη γαλλική πρωτεύουσα. Εκεί δέχτηκε την επίδραση μεγάλων ζωγράφων της εποχής, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παραπέρα καλλιτεχνική του πορεία. Το πρώτο στάδιο της δημιουργίας του χαρακτηρίζεται σαν «γαλάζια περίοδος» από το χρώμα που κυριαρχούσε τότε στους πίνακές του. Το στάδιο αυτό διαδέχτηκε το 1904 η «ροζ περίοδος», που ονομάστηκε έτσι επειδή κυρίαρχο χρώμα των έργων της ήταν το ροζ. Με τον καιρό, αναζητώντας κάτι νέο, έφτασε στη δημιουργία συνθέσεων, των οποίων το χαρακτηριστικό ήταν τα γωνιώδη επίπεδα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα τους είναι ο πίνακάς του «Δεσποινίδες της Αβινιόν». Στη συνέχεια, και συγκεκριμένα το 1910, κατέληξε στη διάσπαση των μορφών, που έφερε τον κυβισμό. Ωστόσο, ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν, δε σταμάτησε ποτέ τις αναζητήσεις του. Έτσι, το 1920, άρχισε για την τέχνη του Πικάσο μια νέα περίοδος, που διεπόταν από το νεοκλασικισμό και που ονομάστηκε «ρωμαϊκή περίοδος». Έπειτα ο ζωγράφος στράφηκε προς τον υπερρεαλισμό και κατέληξε σ’ ένα επίπεδο απόλυτης ελευθερίας. Μερικά από τα έργα του είναι τα: «Μητέρα και παιδί», «Γκουέρνικα», «ακροβάτης με την μπάλα», «Η οικογένεια του Αρλεκίνου», «Το τραπέζι», « Ο Άνθρωπος με την πίπα», «Το όνειρο», «Τρεις γυναίκες στη βρύση», «Κενταυρομαχία», «Δεσποινίδες των όχθων του Σηκουάνα», «Το παιδί με το περιστέρι», «Η Ωραία Ολλανδή», «Η Ιταλίδα», «Το πληγωμένο άλογο» κ.ά. Παράλληλα με τη ζωγραφική ο Πάμπλο Πικάσο ασχολήθηκε και με την κεραμική και τη γλυπτική. Γενικά το έργο του δέχτηκε τόσο επαίνους για τον πρωτοποριακό του χαρακτήρα, την έμπνευση κ.λπ., όσο και επικρίσεις. Ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης, που με το έργο του κατάφερε να δώσει νέες κατευθύνσεις στην τέχνη, πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας το 1973. Σαββίδου Έλλη (Ε΄ Τάξη)   ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ Ο Πικάσο, μεγάλος ζωγράφος και γλύπτης του 20ού αιώνα, εμπνεύστηκε από τον εμφύλιο της Ισπανίας και το βομβαρδισμό της πόλης Γκουέρνικα από τους Γερμανούς το 1937 και ζωγράφισε έναν πίνακα τεραστίων διαστάσεων (3,51 μ. επί 7,82 μ.) με το ίδιο όνομα. Στο έργο δε διακρίνεται καμιά πολεμική σκηνή, μονάχα κάποιες μορφές. Οι μορφές αυτές είναι: Ο ταύρος, ο οποίος συμβολίζει τη βαρβαρότητα, τη βία, το φασισμό και την αδιαφορία για τους άλλους, γι’ αυτό και το βλέμμα  του δείχνει να είναι τελείως αδιάφορο. Το άλογο, το οποίο συμβολίζει το λαό και τον τρόμο των άμαχων ανθρώπων του πολέμου, και το βλέμμα του δείχνει τον τρόμο. Μια γυναίκα που κρατάει στην αγκαλιά της το νεκρό παιδί της, δείχνει λυπημένη και μοιάζει να φωνάζει «ΓΙΑΤΙ;». Ένας σκοτωμένος άνθρωπος που το σώμα του έχει κομματιαστεί. Μια γυναίκα, η οποία έχει σηκωμένα τα χέρια και είναι σαν να ζητάει βοήθεια. Τέλος, μια γυναίκα που τρέχει να σωθεί με τον τρόμο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της. Η φρίκη, ο πόνος και ο θρήνος του πολέμου φαίνονται από τα διασκορπισμένα μέλη του σώματος των ανθρώπων που υπάρχουν στον πίνακα και από την έκφραση των προσώπων. Ο πίνακας θεωρείται ένα σημαντικό αντιπολεμικό έργο, γιατί, ενώ δεν περιέχει καμιά πολεμική σκηνή, δείχνει τις συνέπειες του πολέμου πολύ παραστατικά. Χαραλαμπίδης Γιάννης (ΣΤ΄ Τάξη), Αντωνιάδου Άννα, Παπαδόπουλος Κώστας (Ε΄ Τάξη)