ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ; «Δουλεύει σαν το σκυλί» Είναι μια έκφραση, που δεν έχει συγκεκριμένη εξήγηση. Λέγεται για το φιλόπονο άνθρωπο, παρότι το σκυλί δε διακρίνεται για την εργατικότητά του. Ο Αισχύλος στην τραγωδία «Αγαμέμνων» αρχίζει με το φρουρό, που λέει: «Τους θεούς παρακαλώ να με γλιτώσουν τέλος απ’ τα βάσανα αυτά, που ολάκερο ένα χρόνο σαν το σκυλί πάνω στων Ατρειδών τις στέγες κοιμάμενος…». Παντού το σκυλί των πόλεων το συναντάμε να κοιμάται και όχι να εργάζεται. Δηλαδή, η φράση αυτή λέγεται κατ’ αντίφαση. Φαίνεται όμως, πως αρχικά αυτός που είπε τη φράση είχε υπόψη του τα τσοπανόσκυλα και τα κυνηγετικά, γιατί αυτά όλη την ημέρα φρουρούν το μαντρί από τους λύκους ή κυνηγάνε, τρέχοντας απ’ εδώ κι από εκεί. *       *       * «Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχερώνα» Κατά μία εκδοχή, που φαίνεται πως είναι και η επικρατέστερη, τη φράση αυτή την είπε ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν βρισκόταν στη Ζάκυνθο (πριν αρχίσει η επανάσταση). Τότε άκουσε πως ο Ναπολέων Βοναπάρτης – αυτοκράτορας της Γαλλίας – μάλωνε με τον τσάρο της Ρωσίας, γι το ποιος από τους δυο θα έπαιρνε την Πολωνία. -          Τι είναι αυτή η Πολωνία; ρώτησε ο Κολοκοτρώνης. Του εξήγησαν τότε πως ήταν ένα κράτος, μια χώρα, που δεν ήταν ούτε γαλλική ούτε ρωσική και πως τσακωνόντουσαν οι δυο Μεγάλοι ποιος θα την πάρει. -          Δυο ψυχικοί (γάιδαροι) μαλώνουνε σε ξένο αχυρώνα, είπε. Αλλά κι αν ο πρώτος δεν είναι ο Κολοκοτρώνης, αυτός, τουλάχιστον, μας την έκανε γνωστή. *       *       * «Έβαλε το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα» Όταν θέλουμε να υποδείξουμε πως δεν τοποθετήθηκε το κατάλληλο πρόσωπο, για να φυλάξει κάτι, μεταχειριζόμαστε τη φράση: «έβαλε ή έβαλαν το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα». Η έκφραση έχει και αυτή την προέλευσή της από τους μύθους του Αισώπου: Κάποτε ένας βοσκός αντιλήφθηκε πως κάθε μέρα ένας λύκος ερχόταν πίσω από τα πρόβατά του. Στην αρχή φοβήθηκε πολύ και φυλαγόταν. Σιγά – σιγά όμως πήρε θάρρος, γιατί είδε πως ο λύκος μάλλον τα φύλαγε τα πρόβατα, μια και ποτέ του δεν πείραξε κανένα. Τότε παραπήρε θάρρος και μια μέρα αποφάσισε να βάλει το λύκο να του φυλάξει τα πρόβατα κι αυτός να κατέβαινε στην πόλη, για να ψωνίσει. Έτσι κι έγινε. Αυτό , όμως, περίμενε και ο λύκος και σαν είδε τον τσοπάνη να απομακρύνεται, έπεσε απάνω στο κοπάδι και το αποδεκάτισε. Όταν γύρισε πίσω ο βοσκός και είδε τη συμφορά που του έκανε ο λύκος, κούνησε με λύπη το κεφάλι του λέγοντας: «ποιος μου είπε να εμπιστευτώ τα πρόβατά μου σε ένα λύκο;».   (Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις») Μάλι Ντομένικο, Φωτιάδης Σωτήρης (Ε΄ Τάξη) Η ΜΕΛΙΣΣΑ   Μέλισσα, μέλισσα που ζεις στην κυψέλη δουλεύεις αδιάκοπα και κάνεις το μέλι. Από λουλούδι σε λουλούδι συνέχεια πετάς μαζεύεις τη γύρη και στην κυψέλη την πας. Το μέλι μαζεύεις μες στα κελιά για να ‘χεις τροφή το χειμώνα να φας. Η φύση ανθίζει η μέλισσα πετά κι ο κηφήνας πεθαίνει απ’ την τεμπελιά. Η νέα βασίλισσα το σμήνος της παίρνει και σε νέα κυψέλη πηγαίνει. Εκεί ξαναρχίζει νέα ζωή μέχρι καινούρια βασίλισσα να τη διώξει από κει.   Οι μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης   ΜΙΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ…   … ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ Ξημερώνει το Σάββατο. Λέω να βγω να παίξω, αφού έχει τόσο ωραία μέρα. Πήρα την μπάλα μου, βγήκα έξω και άρχισα να παίζω. Ξαφνικά, εκεί που έτρεχα και κυνηγούσα την μπάλα, σκόνταψα κάπου. Πήγα να δω. Είδα ένα πλακάκι. Προσπάθησα να το βγάλω. Τα κατάφερα αλλά μετά από δύο ώρες. Δοκίμασα με πολλά όργανα, ώσπου πήρα ένα κατσαβίδι και το έβγαλα. Το καθάρισα και το είδα προσεχτικά. Έψαξα να δω μπας και είχε άλλα πλακάκια. Βρήκα πολλά. Τόσα που κατάλαβα ότι υπήρχε ένα αρχαίο σπίτι. Χάρηκα πολύ, γιατί μπορεί να γινόμουν δημοφιλής. Πήγα να ρωτήσω τη γιαγιά μου αν ήξερε τίποτα. Με ρώτησε πού τα βρήκα και πώς τα βρήκα. Μου είπε ότι στο σημείο εκείνο ήταν η παλιά αποθήκη. Όταν μου το είπε, στενοχωρήθηκα λίγο αλλά ήταν και για γέλια. Σαββίδης Νίκος (Ε΄ Τάξη) *       *       * …Σ’ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΜΠΑΟΥΛΟ Χθες το απόγευμα οι γονείς μου πήγαν στο νοσοκομείο, για να δουν τη θεία μου. Εγώ ήμουν μόνη μου στο σπίτι. Αμέσως κατέβηκα στην αποθήκη, για να πάρω ένα παιχνίδι μου. Εκεί που το έψαχνα, είδα ένα μικρό μπαούλο. Αμέσως, από περιέργεια, πήγα και το άνοιξα. Μέσα είδα πολλά πράγματα. Είδα ρούχα από τότε που ο αδερφός μου ήταν πολύ μικρός. Εκεί που έβλεπα τα πράγματα, είδα μπροστά μου ένα άλμπουμ με πολλές φωτογραφίες. Είχε φωτογραφίες πολύ παλιές. Από τότε που ο αδερφός μου και η αδερφή μου είχαν βγει από την κλινική που τους γέννησε η μαμά μου και τους πήγαιναν στο σπίτι. Είχε φωτογραφίες από τα γενέθλια  τα δικά μου, της αδερφής μου και του αδερφού μου. Οι φωτογραφίες ήταν πολύ όμορφες. Ξαφνικά άκουσα το αυτοκίνητο. Έτρεξα αμέσως πάνω στο σπίτι και κατευθείαν στο δωμάτιό μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι, πήρα την κουβέρτα  μου και σκεπάστηκα. Όταν μπήκε η μαμά μου και ο μπαμπάς μου μέσα στο σπίτι, ήρθε ο μπαμπάς μου στο δωμάτιο και είδε ότι ήμουν ξάπλα στο κρεβάτι και διάβαζα το αγαπημένο μου βιβλίο. Φωτίου Χριστίνα (Ε΄ Τάξη) *       *       * … Σ’ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ Το καλοκαίρι είχα πάει με τους γονείς μου να ψήσουμε σε ένα δάσος και να πάρουμε λίπασμα μέσα από τις κουφάλες. Στην αρχή περιμέναμε να ψηθεί το κρέας και να φάμε. Μόλις έγινε, στρωθήκαμε αμέσως για φαΐ. Όταν φάγαμε, περιμέναμε λίγο να χωνέψουμε και να βρούμε λίπασμα. Εγώ, όμως, δεν είχα υπομονή και έτσι ρώτησα τους γονείς μου άμα με άφηναν να κάνω μια εξερεύνηση στο δάσος. Οι γονείς μου με άφησαν και άρχισα την εξερεύνηση του δάσους. Στην αρχή πήγα προς μια μικρή χαράδρα ανάμεσα σε δυο βουνά και πέρασα στο άλλο βουνά. Προχώρησα αρκετά, αλλά γλίστρησα και έπεσα. Σηκώθηκα και άκουσα κάποιους να με φωνάζουνε. Πήγαινα προς τις φωνές και είδα τον μπαμπά μου και τον αδερφό μου. Μετά πήγαμε όλοι μαζί, εκτός από τη μαμά, να μαζέψουμε θυμάρι και φτάσαμε σε ένα ψηλό μέρος κοντά σε ένα σιδερένιο πυλώνα της Δ.Ε.Η. Αυτή ήταν η εξερεύνησή μου. Πέρασα πολύ καλά και θέλω να πάω και του χρόνου. Χαραλαμπίδης Λευτέρης (Ε΄ Τάξη)