ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ Οι μαντινάδες είναι αυτοσχέδια, κατά κανόνα ομοιοκατάληκτα δίστιχα με ερωτικό, περιπαικτικό, λυπητερό ή εύθυμο περιεχόμενο, που τραγουδιούνται συνήθως με συνοδεία λύρας και λαγούτου στην Κρήτη. Διαβάστε παρακάτω μερικές.   Αν η καρδιά μου επονά και δε ξέρω τι κάμω τότε το φίλο μου θα βρω ερώτηση να κάνω. *       *       * Κανένα κοριτσόπουλο στον κόσμο δεν υπάρχει να κάνει τη φιλία μας όπως σβησμένη στάχτη. *       *       * Κάποτε θα ‘ρθει ο καιρός να σου το αποδείξω πως είμαι φίλος Κρητικός και δε θα σε πουλήσω.   Παναούση Βάσω, Πραντσίδου Πελαγία (Ε΄ Τάξη) *       *       * Όποιος δεν είναι μερακλής και στ’ άρματα τεχνίτης αυτός δεν πρέπει να πατεί τα χώματα της Κρήτης. *       *       * Στη γειτονιά μου κάθεται το ρόδο που μ’ αρέσει και το Θεό παρακαλώ στα χέρια να μου πέσει. *       *       * Τα μάθια σου τα καστανά τα φρύδια σου τα ρούσσα με κάνανε κι αρνήθηκα ό,τι κι αν αγαπούσα. *       *       * Ο έρωτας πολλές φορές καλή πράξη λογάται γιατί εδίδαξε ο Χριστός αλλήλους αγαπάτε.   Στάχοβιτς Γιώργος (Ε΄ Τάξη) *       *       * Λοξές τις ρίχνεις τις ματιές μα όταν τις ρίξεις ντρέντα έχουν ακτίνα δράσεως δέκα χιλιάδες μέτρα. *       *       * Στη γειτονιά μου κάθεται το ρόδο που μ’ αρέσει και το Θεό παρακαλώ στα χέρια να μου πέσει.   Παπαδόπουλος Χρήστος (Ε΄ Τάξη) *       *       * Στα 90 ακουμπάς, στα 100 θα φτάσεις, και στα 120 ίσως και να γεράσεις. *       *       * Μια μέρα αν μου χάριζαν πλούτη και παλάτια, εγώ μόνο θα διάλεγα τα ολόγλυκά σου μάτια. *       *       * Αν μου ανοίξεις την καρδιά θα δεις μέσα γραμμένο, το όνομά σου το γλυκό να είναι χαραγμένο.   Χατζηιωαννίδου Ελένη (Ε΄ Τάξη)