Δεκέμβριος 2007

Αρ. Φύλλου 95

Έτος 12ο

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δεκέμβριος

Έθιμα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς

Η ελληνική Πρωτοχρονιά - Πώς το έλατο έγινε χριστουγεννιάτικο δέντρο

Οι καλικάντζαροι – Το όνειρο του Δωδεκάμερου

Έλληνες συνθέτες – Μάνος Λοΐζος

Ταυρομαχίες - Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων

Οι πλανήτες – Γαία ή Γη

Λαοί αυτόχθονες – ιθαγενείς (Α΄ μέρος)

Αινίγματα και στίχοι από τους μαθητές της Β΄ τάξης

Γιατί το λέμε; - Διασκεδάστε μαθαίνοντας

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

 

 

 

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ;

«Κάνει τουμπεκί»(ψιλοκομμένο)

«Τουμπεκί» λέγεται τουρκικά ο καπνός για το ναργιλέ, που τον κάπνιζαν σε διάφορα καφενεία της παλιάς εποχής. Το ναργιλέ τον ετοίμαζαν οι «ταμπήδες» των καφενείων και επειδή αυτοί πιάνανε τη κουβέντα και αργούσαν να τον πάνε στο πελάτη, εκείνος με τη σειρά του φώναζε «κάνε τουμπεκί». Όσοι κάπνιζαν ναργιλέ ήταν και από φυσικού τους λιγομίλητοι και δεν τους άρεσε η «πάρλα», οι φλυαρίες. Με τις ώρες κρατούσαν στα  χείλη τους το «μαρκούτσι» του ναργιλέ, απολαμβάνοντας μακάρια και σιωπηλά το τουμπεκί, που σιγόκαιγε στο λουλά. Και αν κανένας, που και αυτός κάπνιζε ναργιλέ δίπλα τους, άνοιγε πλατιά κουβέντα, οι ναργιλομερακλήδες της παρέας του λέγανε «κάνε τουμπεκί», δηλαδή κάπνιζε και μη μιλάς.

Τώρα για το «ψιλοκομμένο» τουμπέκι, ήταν η τέχνη του «ταμπή» να του το προσφέρει ψιλοκομμένο, που ήταν και καλύτερο.

Από το «τουμπεκί» βγήκαν και οι λέξεις: Τουμπεκιάζω – ομαι, που θα πει, κάνω τον άλλο να σωπάσει ή σωπαίνω εγώ, Τουμπεκάς, που θα πει σιωπηλός και επομένως: βαρύς, εχέμυθος κτλ, κτλ.

*       *       *

«Κατόπιν εορτής»

Συνηθισμένη φράση που χρησιμοποιούμε, όταν βρισκόμαστε σε τελειωμένα γεγονότα ή, όταν χάνουμε την ευκαιρία. Αρχαία παροιμία που τη χρησιμοποίησε ο Πλάτωνας στο «Γοργία» (447 Α): «άλλ’ η το λεγόμενον κατόπιν εορτής ήκομεν και υστερούμεν;», όπου ο Σωκράτης ρωτάει με σκωπτική χαριτολογία, μήπως έφτασε καθυστερημένος για να πάρει μέρος στη «μάχη» (λογομαχία) με το Γοργία (το σοφιστή και ρήτορα). Αλλ’ η το λεγόμενον = καθώς λέγει η παροιμία, κατόπιν εορτής ήκομεν ηστερούμεν = φθάνουμε καθυστερημένοι. 


 

 

(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις»)

Παπαδόπουλος Χρήστος (ΣΤ΄ Τάξη)

 

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ

 

 

ΑΝΕΚΔΟΤΑ

«Ε!», φωνάζει ο πελάτης. «Δεν είναι αυτό το δόντι που θέλω να βγάλω, το άλλο δίπλα μου πονάει.»

«Δεν πειράζει», λέει ο οδοντίατρος. «Θα ‘ρθει και αυτουνού η σειρά».

*       *       *

Στο δικαστήριο

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ησυχία παρακαλώ. Ο πρώτος που θα με διακόψει θα βγει αμέσως έξω.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Ζήτω ο κύριος πρόεδρος!

Χαραλαμπίδης Γιώργος (Δ΄ Τάξη)

 

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Αν θέλεις να μη χάσεις την τέχνη, όταν δεν έχεις σίδερο χτύπα το αμόνι.

*       *       *

Δεν πρέπει όταν έρχονται δύσκολοι καιροί να συνηθίζουμε την ψυχή μας στο να λυγίζει. Αρκετή είναι η φυσική κλίση της.

*       *       *

Μη συμβουλεύεις τα ευχάριστα αλλά τα δυσάρεστα.

Πουτακίδης Δημήτρης (Δ΄ Τάξη)

*        *       *

Οι μισάνθρωποι ζουν συνήθως μέσα στις πολιτείες. Όταν όμως πάνε στην ερημιά, τότε αγαπούνε τους ανθρώπους. (Εμίλ Ζολά)

*       *       *

Ποτέ δεν κουράζεται κανείς όταν μελετάει τις δυστυχίες των άλλων. Πλήττει όμως τρομερά όταν ασχολείται διαρκώς με τις ευτυχίες τους. (Μπέρναρντ Σω)

*       *       *

Το να κλαις για μια αγάπη είναι και αυτό ευτυχία. (Γεωργία Σάνδη)

*       *       *

Η ζήλια κλείνει μια πόρτα κι ανοίγει δυο.

Παπαδόπουλος Χρήστος (Δ΄ Τάξη)

 

 

 

Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος