Η παραλία, εκείνο το πρωινό, ήταν γεμάτη κόσμο.
Ντόπιοι και ξένοι απολάμβαναν τις ομορφιές της θάλασσας και του
ήλιου. Ο Σωτήρης και ο αδερφός του ο Κώστας έπαιζαν ξέγνοιαστα στη
παραλία κάνοντας πύργους. Ο μικρός Στράτος έπαιζε με το μικρό του
φίλο ΄Αλφι, το λιονταράκι που το είχε βρει στο δάσος μοναχό του
και είχαν γίνει οι πιο καλοί φίλοι. Εκεί κοντά ήταν κι ο Λευτέρης,
ανεβασμένος στη πλάτη ενός ελέφαντα, του Μπαμπού, που έκαναν
βόλτες στη παραλία. Μια παρέα από κορίτσια έκαναν μπάνιο και
χαίρονταν το παιχνίδι με το νερό. Κόσμος παντού, γέλια και
χαρούμενες φωνές.
Ξαφνικά την ηρεμία και τη γαλήνη της στιγμής,
τάραξε ένας μεγάλος και τρομακτικός θόρυβος. Ο μεγάλος δράκος της
θάλασσας ο Ρα, με τα μεγάλα κόκκινα μάτια και το μπλε τεράστιο
σώμα με τα κόκκινα φτερά, ξύπνησε και βρυχήθηκε. Κούνησε με δύναμη
τη μεγάλη πλατιά ουρά του κι ένα μεγάλο κύμα δημιουργήθηκε. Με
φοβερή δύναμη και ταχύτητα κατευθύνθηκε προς το νησί. Το κακό δεν
άργησε να γίνει! Ήταν φοβερό αυτό που έγινε! Το τεράστιο κύμα τα
σκέπασε όλα.
Όλα καταστραμμένα και φωνές πόνου παντού. Λίγοι
μπόρεσαν να ξεφύγουν και να τρέξουν προς το βουνό του νησιού. Το
κύμα τους είχε προλάβει! Ο όμορφος παράδεισος σε λίγη ώρα έγινε
κόλαση!
Γονείς έχασαν τα παιδιά τους, άλλα παιδιά
έμειναν ορφανά, φίλες και φίλοι χάθηκαν, αγαπημένα πρόσωπα και
πράγματα όλα τα σκέπασε το κύμα. Ο ελέφαντας είχε καταλάβει τι
πρόκειται να κάνει ο φοβερός δράκος και πρόλαβε να βοήθησε τα
μικρά παιδιά να σωθούν. Πολλοί όμως δε τα κατάφεραν. Το μικρό
λιονταράκι εξαφανίστηκε, πνίγηκε και μαζί του πολλές άλλες ζωές.
Όλα ξαφνικά άλλαξαν! Φωνές, κλάματα, πόνος και
λύπη παντού! Το κακό είχε γίνει. Γιατί κακό δεν είναι μόνο ο
πόλεμος, κακό είναι να χάνεις τους γονείς, τα παιδιά σου, τους
φίλους σου, το σχολείο σου, τα αγαπημένα σου πράγματα.
Τα περιστέρια που πετούσαν στο καταγάλανο
ουρανό μετέφεραν αυτό το μεγάλο κακό σε όλο τον κόσμο. Σε λίγο
όλος ο κόσμος το έμαθε. Πολλοί λυπήθηκαν, άλλοι κλάψανε, άλλοι το
προσπέρασαν σαν μια απλή είδηση. Αυτά που πραγματικά λυπήθηκαν
ήταν όλα τα παιδιά. Τα παιδιά όλου του κόσμου!
Και η βοήθεια τελικά βρέθηκε. Τα μικρά παιδιά
στεναχωρήθηκαν για τους μικρούς τους φίλους που χάσανε και για την
μεγάλη καταστροφή που έγινε κι έστειλαν ένα μήνυμα προς όλους τους
μεγάλους:
ΑΓΑΠΗ - ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Μαζεύτηκαν πολλά πράγματα, χρήματα και ό,τι
άλλο χρειαζόταν και τα στείλανε στο νησί που είχε ανάγκη, για να
ξαναβρεί το νησί την προηγούμενη ήρεμη κι όμορφη ζωή. Έστειλαν
όμως και τους φίλους τους τα δελφίνια στο δράκο, για να του
ζητήσουν συγγνώμη και να μάθουν τι ήταν εκείνο που το έκανε να
θυμώσει τόσο πολύ. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει. Ο δράκος ήταν
πολύ στεναχωρημένος με τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στο
περιβάλλον. Οι άνθρωποι μολύνουν και καταστρέφουν τα νερά που
κοιμάται. Γι’ αυτό θύμωσε κι έστειλε αυτό το κύμα, για να τους
τρομάξει και να τους προειδοποιήσει. Αν οι άνθρωποι σέβονται και
αγαπούν το περιβάλλον, τότε κι αυτός θα κοιμάται ήσυχος μέσα στα
βαθιά νερά και δεν θα τους ξαναενοχλήσει.
Αυτή την επιθυμία του δράκου την έμαθαν όλα τα
παιδιά και εμείς τα παιδιά του Ριζού κι υποσχόμαστε να
πραγματοποιήσουμε τη επιθυμία του, για να μην επαναληφθεί ποτέ
αυτό το κακό, για να ζήσει αυτός καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα, με
αγάπη, με ομόνοια στην υπέροχη γη μας!
Οι μαθητές της Δ΄ Τάξης
