Ιανουάριος 2006

Αρ. Φύλλου 81

Έτος 10ο

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Τα σπουδαιότερα γεγονότα από τη χρονιά που πέρασε στην Ελλάδα και στον κόσμο

Τα σημαντικότερα γεγονότα που μας συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε

Το άναμμα της φωτιάς

Ο αγιασμός των υδάτων - Ο αγιασμός των υδάτων στο χωριό μας – Γράμμα στον Αϊ - Βασίλη

Η χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μας – Το κόψιμο της Πίτας

Η μάγισσα του χιονιού

Γιατί το λέμε; - Οι μαθητές της Ε΄ τάξης σας προτείνουν να διαβάσετε

Τα ζώα - Ένα ζώο που αγαπώ

«Τον άρτον ημών τον επιούσιον…» - Εκφράσεις που έχουν σχέση με το ψωμί – Ομαδικά παιχνίδια (Το προζύμι)

Διασκεδάστε μαθαίνοντας

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

 

 

 

 ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ;

«Έβαλε το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα»

Όταν θέλουμε να υποδείξουμε πως δεν τοποθετήθηκε το κατάλληλο πρόσωπο, για να φυλάξει κάτι, μεταχειριζόμαστε τη φράση: «έβαλε ή έβαλαν το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα».

Η έκφραση έχει και αυτή την προέλευσή της από τους μύθους του Αισώπου: Κάποτε ένας βοσκός αντιλήφθηκε πως κάθε μέρα ένας λύκος ερχόταν πίσω από τα πρόβατά του. Στην αρχή φοβήθηκε πολύ και φυλαγόταν. Σιγά – σιγά όμως πήρε θάρρος, γιατί είδε πως ο λύκος μάλλον τα φύλαγε τα πρόβατα, μια και ποτέ του δεν πείραξε κανένα. Τότε παραπήρε θάρρος και μια μέρα αποφάσισε να βάλει το λύκο να του φυλάξει τα πρόβατα κι αυτός να κατέβαινε στην πόλη, για να ψωνίσει. Έτσι κι έγινε. Αυτό , όμως, περίμενε και ο λύκος και σαν είδε τον τσοπάνη να απομακρύνεται, έπεσε απάνω στο κοπάδι και το αποδεκάτισε. Όταν γύρισε πίσω ο βοσκός και είδε τη συμφορά που του έκανε ο λύκος, κούνησε με λύπη το κεφάλι του λέγοντας: «ποιος μου είπε να εμπιστευτώ τα πρόβατά μου σε ένα λύκο;».

*       *       *

«Είσαι μπούφος» - « Κουτός σαν τον μπούφο»

Είναι διαδεδομένη η γνώμη πως το πουλί μπούφος (ο Βύας, είδος κουκουβάγιας) είναι κουτός. Κι έτσι φτάσαμε στην κοινή έκφραση: «είσαι κουτός σαν τον μπούφο». Παρόλα αυτά ο μπούφος είναι αρκετά έξυπνος. Κατορθώνει πολύ εύκολα να εξασφαλίζει την τροφή του και να αποφεύγει τους διώκτες του. Η εντύπωση που σχηματίστηκε ότι είναι κουτός, ξεκινά από το ότι το πουλί αυτό είναι «νυχτόβιο», την ημέρα δε τα μάτια του δεν το βοηθάνε να βλέπει και μένουν σχεδόν απλανή. Αυτή την εντύπωση την ενισχύει το γεγονός ότι ο μπούφος αφήνει μια στριγκιά, σχεδόν υστερική, φωνή τη νύχτα.

*       *       *

«Εκόστισε ο κούκος αηδόνι»

Την περίοδο μετά το 1821 διατέθηκαν μεγάλα ποσά, για ν’ αποκτήσουμε και εμείς ένα ατμοκίνητο καράβι, αν και η πρόταση αυτή δεν ήταν των δικών μας, αλλά του Κόχραν.

Κάποια μέρα, λοιπόν, έφτασε το αναμενόμενο ατμοκίνητο καράβι, για να το θαυμάσουν, όλοι όσοι κατέβηκαν στη θάλασσα, για να το υποδεχτούν και να το καμαρώσουν. Μαζί με το ανώνυμο πλήθος, βρισκόταν και ο γνωστός λαϊκός τροβαδούρος της εποχής, ο ποιητής Σπυριδιώνης, που καθώς είδε το καράβι και αναλογίστηκε πόσα λεφτά ξοδεύτηκαν γι’ αυτό, είπε στον παραστεκούμενο Γεννάδιο:

-          Λογιότατέ μοι, τούτο το ατιμοκίνητο (έκανε λογοπαίγνιο με το ατμοκίνητο), μας εκόστισε αηδόνι και εβγήκε κούκος!

(Από το βιβλίο του Τάκη Νατσούλη «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις»)

                                                     Μάλι Ντομένικο, Φωτιάδης Σωτήρης                                       

 

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Ε΄ ΤΑΞΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

«Ο ΜΑΓΚΑΣ»

Το βιβλίο που διάβασα και σας προτείνω να διαβάσετε κι εσείς είναι ο «Μάγκας» από τις εκδόσεις «Ηλιοτρόπιο». Η συγγραφέας είναι η Πηνελόπη Σ. Δέλτα. Το βιβλίο έχει διάφορες ιστορίες. Από αυτές μου άρεσε περισσότερο η «Ποντικοφωλιά».

«Ένα απόγευμα του Νοέμβρη ήρθε ο Χάρης ο αμαξάς, για να πάρει το Μάγκα. Είπε στη γιαγιά ότι στο στάβλο έχει φωλιά με ποντίκια. Έτρεξαν μαζί και τα παιδιά, ο Λουκάς, η Λίζα και η Άννα. Ο Μάγκας έψαχνε γύρω – γύρω στο στάβλο με το Χάρη τον αμαξά. Τελικά βρήκαν την τρύπα και προσπάθησαν να ρίξουν νερό, για να κάνουν τα ποντίκια να βγουν. Το χώμα, όμως, ρουφούσε το νερό και τίποτε δε γινόταν. Τότε ο Χάρης ο αμαξάς έκανε την τρύπα μεγαλύτερη. Τα ποντίκια άρχισαν να βγαίνουν τρομαγμένα και ο Μάγκας ένα – ένα τα έπνιγε. Μέχρι που τα έπνιξε όλα. Ύστερα θέλησαν τα παιδιά να τον πλένουν, γιατί ήταν γεμάτος λάσπες, αλλά ο Μάγκας, όπως πάντα, ξεγλίστρησε, για να μην πλυθεί.»

Φωτίου Χριστίνα

*       *       *

Εμένα μου άρεσε η ιστορία «Ο φίλος μου ο Μπόμπης».

«Μετά από πολλές ώρες ταξίδι ο Μάγκας έφτασε, με το γιο του αφεντικού του Μήτσο και τ’ άλλα παιδιά, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην αρχή πέρασαν από διάφορους δρόμους στενούς, όλο βρόμα και αραπιά και στη συνέχεια πέρασαν σε δρόμους πλατύτερους, καθαρούς, γεμάτους ωραία σπίτια και μαγαζιά/ τέλος μπήκαν σ’ ένα περιβόλι με γρασίδι και μεγάλα φουντωτά δέντρα. Εκεί άφησαν το Μάγκα ελεύθερο. Αυτός έτρεξε σε δυο ωραία, καστανά άλογα. Το ένα το έλεγαν Μπόμπη και το άλλο, μια όμορφη φοράδα, Ντέιζη. Μετά από την κουβέντα που είχαν τ’ άλογα, ο Μπόμπη του είπε πως η καταγωγή του πρέπει να ήταν από την Αγγλία, γιατί τα φοξ – τεριέ είναι αγγλικά. Αυτό δεν άρεσε στο Μάγκα, που έκανε να φύγει αλλά ξεναγύρισε, γιατί ο Μπόμπη ήταν καλός και φιλικός μαζί του. Τότε του είπε πως αυτό που κάνει κάποιον Ρωμιό ή Άγγλο είναι το όνομα. Αφού το όνομά του ήταν Μάγκας, ήταν Ρωμιός. Αυτό έκανε χαρούμενο το Μάγκα, που έδωσε μια γλειψιά στον Μπόμπη κι έφυγε να βρει το αφεντικό του.»      

Φωτιάς Κώστας

 

 

 

Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος