Ε΄ ΤΑΞΗ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ 15 Ιανουαρίου στα παιδιά της Ε΄ τάξης, στο μάθημα της Γλώσσας, ανατέθηκε να κατασκευάσουν ένα μουσικό όργανο. Με πολύ χαρά και ενθουσιασμό, αφού πρώτη φορά θα κάναμε κάτι τέτοιο, πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά. Το επόμενο πρωί όλοι οι συμμαθητές είχαν φέρει στο σχολείο τα μουσικά τους όργανα. Το ίδιο κι εγώ. Άλλος είχε κατασκευάσει μια φλογέρα, άλλος ένα τύμπανο, άλλος μια κιθάρα, ένα ντέφι κ.λπ. η κατασκευή αυτή περιελάμβανε ακόμη ένα κείμενο. Μέσα σ’ αυτό μιλούσαμε για τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε και καθοδηγούσαμε τον αναγνώστη μας για το τι πρέπει να κάνει, για να πραγματοποιήσει την κατασκευή αυτή. Επίσης εκείνη τη μέρα η δασκάλα μας, η κυρία Χριστίνα, μας φωτογράφισε με τα μουσικά μας όργανα. Εκείνη η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη. Τρελαίνομαι για κατασκευές! Καρυπίδου Ελένη (Ε΄ Τάξη)   ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8 (Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας) και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.  ΔΙΑΣ Ο ανώτατος θεός του Ολύμπου, γιος του Κρόνου και της Ρέας, εγγονός του Ουρανού και της Γης. Αδέλφια του ήταν η Ήρα, ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, η Εστία και η Δήμητρα. Ο πατέρας του ο Κρόνος κατάπινε όσα παιδιά γεννούσε η Ρέα, γιατί φοβόταν μήπως πραγματοποιηθεί η προφητεία του Ουρανού: ότι δηλαδή κάποιο από τα παιδιά του θα του έπαιρνε το θρόνο. Η Ρέα λοιπόν κατάλαβε πως μόνο με πονηριά μπορούσε να σώσει το παιδί που τώρα είχε στα σπλάχνα της. Μόλις κατάλαβε την ώρα της, σπαργάνωσε μια πέτρα και την έδωσε στον Κρόνο. Αυτός αμέσως την κατάπιε κι εκείνη έτρεξε στην Κρήτη και γέννησε το Δία πάνω στο βουνό Δίκτη ή στο βουνό Ίδη. Αμέσως τον παρέδωσε στους Κουρήτες να τον φυλάξουν. Στις Νύμφες Αδράστεια και Ίδη ανέθεσε να τον τρέφουν με το γάλα μιας κατσίκας, της Αμάλθειας. Μόλις ο θεός ενηλικιώθηκε, πολέμησε εναντίον του Κρόνου και άλλων Τιτάνων και κατέλαβε την εξουσία. Η επιτυχία του βασιζόταν κυρίως στον κεραυνό, που του πρόσφεραν οι Κύκλωπες, γιατί τους είχε απελευθερώσει από τα Τάρταρα. Αυτός δεν ήταν ο μοναδικός πόλεμος για το Δία. Έκανε και δεύτερο. Αυτή τη φορά εναντίον τον γιγάντων, που είχαν επαναστατήσει, και τους νίκησε. Γυναίκα του ήταν η αδελφή του Ήρα. Μαζί της απόκτησε τον Ήφαιστο, τον Άρη, την Ήβη και την Ειλείθυια. Στην Δωδώνη της Ηπείρου θεωρούσαν γυναίκα του μιαν άλλη θεά, τη Διώνη. Ο Ησίοδος αναφέρει με τη σειρά εφτά γυναίκες – θεές, που μαζί τους απόκτησε πολλά παιδιά: τη Μήτη, τη Θέμιδα, την Ευρυνόμη, τη Δήμητρα, τη Μνημοσύνη, τη Λητώ και τη Μαία. Άλλοι συγγραφείς αναφέρουν και άλλες θεές για γυναίκες του. Επίσης πολλά παιδιά απόκτησε από την ένωσή του με θνητές γυναίκες, όπως την Αλκμήνη, τη Σεμέλη, τη Λήδα, την Ευρώπη, τη Δανάη, την Ιώ και άλλες πολλές. Φυσικά όλες αυτές είχαν πάντοτε να αντιμετωπίσουν τη ζήλια της Ήρας. Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο Δίας ήταν αρχηγός θεών και ανθρώπων, ανώτερος και ισχυρότερος από όλους. Οι άλλοι θεοί ήταν κατώτεροι από αυτόν και στη φυσική δύναμη και στο αξίωμα. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να του αντιταχθεί. Εξουσίαζε και όλα τα φυσικά φαινόμενα. Η βροντή, η αστραπή και ο κεραυνός ήταν τα όπλα του. Πίστευαν ότι αυτός ρύθμιζε τις τύχες των ανθρώπων και τον συνέδεαν με όλες τις εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής. Μόνο ένα πράμα δυνατότερο από αυτόν: η Μοίρα, που κανένας, ούτε κι αυτός ο Δίας, δεν μπορούσε να ξεφύγει από τους νόμους της. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, η εξουσία του κόσμου είχε μοιραστεί σε τρία μέρη. Ο Δίας είχε πάρει το βασίλειο του αιθέρα, ο Ποσειδώνας της θάλασσας και ο Πλούτωνας του Κάτω Κόσμου. Αλλά η εξουσία του Δία εισχωρούσε και στην περιοχή των άλλων δύο θεών. Εκτός από τα παραπάνω οι αρχαίοι του αποδίδανε πολλές άλλες ιδιότητες. Τον θεωρούσαν προστάτη των αδικημένων, τηρητή των όρκων, φύλακα των πόλεων, των σπιτιών, της οικογένειας, των φιλοξενούμενων, της εστίας και των ικετών. Πίστευαν ότι ήταν ο ιδρυτής του θεσμού της βασιλείας και ο προστάτης των βασιλιάδων, των αρχόντων και της βουλής. Ήταν ο θεός που γνώριζε όσα συμβαίνουν στις ανθρώπινες καρδιές και τις ανακούφιζε. Ήταν ο αμείλικτος τιμωρός όσων διέπρατταν κακές πράξεις, αλλά και ο εξαγνιστής των τιμωρημένων. Η λατρεία του Δία ήταν εξαπλωμένη σε όλη την Ελλάδα. Τον λάτρευαν κυρίως στις υψηλές κορυφές των βουνών, πράγμα που δείχνει τη σχέση του με τα ουράνια φαινόμενα. Σημαντικός τόπος λατρείας του ήταν η Δωδώνη, όπου γινόταν συνδυασμός με τη μαντική. Επίσης η Ολυμπία ήταν χώρος αφιερωμένος σε αυτόν και οι Ολυμπιακοί αγώνες τελούνταν προς τιμήν του. Το ίδιο και τα Νέμεα στη Νεμέα. Στην κλασική τέχνη ο Δίας εικονίζεται σαν η προσωποποίηση της γαλήνης και του μεγαλείου. Έχει υψηλό ανάστημα, μαλλιά που κυματίζουν σαν χαίτη, γενειάδα μεγαλόπρεπη. Σύμβολα της δύναμής του είναι ο κεραυνός, ο αετός, η Νίκη, το σκήπτρο και η αιγίδα.       Παυλίδης Ηλίας (ΣΤ΄ Τάξη)