ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ … ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ 1 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα και η μαμά της τής είπε να πάει φαγητό στη γιαγιά της. Στο δρόμο όμως συνάντησε την κυρά – αλεπού. Η κυρά – αλεπού είπε στην Κοκκινοσκουφίτσα να πάνε να μαζέψουν λουλούδια. Η Κοκκινοσκουφίτσα συμφώνησε. Στο δρόμο θυμήθηκε ότι έπρεπε να πάει το φαγητό στη γιαγιά της. Το είπε στην αλεπού και η αλεπού έφυγε.  Όταν έφτασε στο σπίτι, της γιαγιάς της, η γιαγιά της δεν ήταν εκεί. Γύρισε προς το σπίτι της για να το πει στη μαμά της. Στο δρόμο είδε τον κυνηγό με την παρέα του και του το είπε. Ο κυνηγός είπε σε έναν από την παρέα του να πάει να το πει στη μαμά της και οι άλλοι πήγαν στο σπίτι της γιαγιάς της. Βρήκαν τη γιαγιά μέσα στο ντουλάπι μαζί με την αλεπού. Η αλεπού είχε σκοπό να τη σκοτώσει. Μόλις τους είδε, πήγε να φύγει από το παράθυρο αλλά ο κυνηγός τη σκότωσε. Μετά ήρθε η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Αλεξανδρόπουλος Χρήστος (ΣΤ΄ Τάξη) *       *       * Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ 2 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα όμορφο κορίτσι που το έλεγαν Κοκκινοσκουφίτσα. Μια μέρα η μαμά της τής είπε να πάει ένα καλάθι με φρούτα στη γιαγιά της που ήταν άρρωστη. Η μαμά της είπε στην Κοκκινοσκουφίτσα να μην περάσει από το δάσος, γιατί έχει άγρια ζώα. Όμως η Κοκκινοσκουφίτσα τελικά αποφάσισε να μπει στο δάσος. Στο δρόμο βγήκε ένας άγριος ελέφαντας και η Κοκκινοσκουφίτσα τρόμαξε τόσο πολύ που φώναξε. Εκεί στο δάσος ήταν ένας κυνηγός και την άκουσε. Πήγε εκεί και σκότωσε τον άγριο ελέφαντα. Η Κοκκινοσκουφίτσα τον ευχαρίστησε και συνέχισε το δρόμο της. Το σπίτι της γιαγιάς της βρισκόταν στην άκρη του δάσους. Μόλις η Κοκκινοσκουφίτσα πλησίασε στο σπίτι της γιαγιάς της, μπροστά βρήκε μια γατούλα. Την πήρε μαζί της. Όταν έφτασε χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα (η γιαγιά της κατάλαβε πως ήταν αυτή και τη φώναξε). Η Κοκκινοσκουφίτσα πήγε κοντά στη γιαγιά της, την αγκάλιασε και της έδειξε και τη γατούλα που βρήκε στο δρόμο. Λίγο πιο πριν είχε περάσει από το σπίτι ο κυνηγός που την βοήθησε να γλιτώσει από τον άγριο ελέφαντα. Η γιαγιά τον ευχαρίστησε και έτσι η Κοκκινοσκουφίτσα είπε ότι δε θα περάσει άλλη φορά από το δάσος. Τσουλλχάι Ερμίρα (ΣΤ΄ Τάξη) *       *       * Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κοπέλα που ζούσε σ’ ένα φτωχικό και δούλευε στο σπίτι μιας πλούσιας κυράς. Μια μέρα εκεί που καθάριζε της ήρθε μια ιδέα. Αφού θα φύγει η κυρά της από το σπίτι, είπε να βγει μια βόλτα στο δάσος. Ντύθηκε, φόρεσε τα παπούτσια της κι έφυγε. Στο δάσος είχε πολύ αέρα, το απόγευμα χάλασε ο καιρός και άρχισε να βρέχει πάρα πολύ. Δεν ήξερε πού να πάει, όμως είδε ένα μεγάλο κάστρο. Πήγε εκεί και χτύπησε την πόρτα. Η πόρτα άνοιξε μόνη της. Η κοπέλα μπήκε, αλλά άκουσε μια φωνή και τρόμαξε. Το βράδυ γύρισε στο φτωχικό της. Την άλλη μέρα ξαναπήγε στο κάστρο και μπήκε μέσα. Μια φωνή της είπε: «Κάτσε να φας». Η κοπέλα κάθισε. Την ώρα που έτρωγε εμφανίστηκε το Τέρας, που ήταν μέσα στο κάστρο. Η κοπέλα τρόμαξε αλλά δεν έφυγε. Το Τέρας της είπε: «Μη φοβάσαι. Δε θα σου κάνω κακό». Η κοπέλα το ρώτησε αν μπορούσε να φύγει. Το Τέρας της είπε «ναι» και της είπε να πάρει μερικά χρυσαφικά, για να κάνει ευτυχισμένο τον μπαμπά της και να ζηλέψει η κυρά της. Η κοπέλα πήγε τα χρυσαφικά και την επόμενη φορά που πήγε δε γύρισε γρήγορα στο σπίτι της. Το Τέρας την ξενάγησε στο κάστρο. Η κοπέλα λυπήθηκε το Τέρας που το έβλεπε στενοχωρημένο και μοναχό. Του έδωσε ένα φιλί και το Τέρας έγινε ένας ωραίος άντρας. Η κοπέλα ξαφνιάστηκε. Τα βρήκανε και πήγαν πίσω στο φτωχικό σπίτι.  Ο μπαμπάς της τής είπε: «Εσύ και το αγόρι σου να φύγετε μακριά από δω, για να μην είσαι πια δούλα». Ο Άντρας (το Τέρας) και η κοπέλα έφυγαν μακριά και δεν ξαναγύρισαν ποτέ. Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Στάχοβιτς Γιώργος (ΣΤ΄ Τάξη) *       *       * Η ΜΑΓΕΜΕΝΗ ΒΑΤΡΑΧΙΝΑ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σ’ ένα βασίλειο ο πρίγκιπας Αρθούρος που του άρεσαν πολύ οι περίπατοι. Μια μέρα λοιπόν φόρεσε το αγαπημένο του πουκάμισο και βγήκε για περίπατο. Περνώντας όμως από το δάσος πέφτει μέσα σε μια λίμνη το χρυσό του μανικετόκουμπο. Στενοχωρήθηκε πολύ και βλέποντάς τον έτσι μια βατραχίνα, η Γκλόρια, εμφανίζεται και του λέει πως θα βουτούσε, για να το πάρει και να του το δώσει με έναν όρο να την καλέσει μία μέρα στο παλάτι, για να φάνε, να πιούνε και να παίξουν σκάκι. Ο πρίγκιπας δεν ήθελε να καλέσει στο παλάτι του μία σιχαμένη βατραχίνα, όμως σκέφτηκε πως η βατραχίνα σίγουρα θα το ξεχνούσε, μόλις του έδινε το μανικετόκουμπο. Εκείνος της το υποσχέθηκε, πήρε το μανικετόκουμπό του κι έφυγε τρέχοντας. Πέρασε πολύς καιρός και ο Αρθούρος είχε ξεχάσει την υπόσχεση που είχε δώσει. Έτσι μία μέρα η άσχημη βατραχίνα πήγε στο παλάτι και εξήγησε στο βασιλιά όχι μόνο ότι ο γιος του δεν είχε κρατήσει την υπόσχεσή του αλλά και ότι εξαιτίας του δε θα γινόταν ποτέ ξανά βασιλοπούλα, όπως ήταν πριν την μαγέψουν. Μόλις το άκουσε αυτό ο βασιλιάς θύμωσε πολύ με τη στάση του γιου του και έτσι διέταξε το μάγο του παλατιού να λύσει τα μάγια της βασιλοπούλας καθώς και να μεταμορφώσει τον πρίγκιπα σε κουνούπι. Επίσης πάντρεψε την Γκλόρια με τον άλλο γιο του, τον Έκτορα. Μετά από λίγο καιρό έγιναν οι γάμοι και αργότερα η Γκλόρια γέννησε ένα πανέμορφο αγοράκι. Καθώς πέρασαν το χρόνια ο Αρθούρος μετάνιωσε για τη στάση του και πήγε να ζητήσει συγγνώμη από την Γκλόρια. Μόλις πήγε εκεί, η Γκλόρια τον λυπήθηκε και ζήτησε να λυθούν τα μάγια. Ο Αρθούρος έγινε ξανά πρίγκιπας κι έτσι ζήσανε αυτοί καλά … κι εμείς καλύτερα. Χατζηιωαννίδου Ελένη (ΣΤ΄ Τάξη)