Παροιμίες για τον Ιανουάριο «Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, όλοι οι μύλοι μας θ’ αλέθουν» «Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα ‘ν’  τον Αλωνάρη» «Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει» «Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη» «Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, με σύγκρυα και παγωνιά» «Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το» «Γενάρη, μήνα του Χριστού κι αρχιμηνιά του κόσμου» «Γενάρη πίνουν το κρασί, το θεριστή το ξύδι» «Γενάρης χωρίς χιόνι, κακό μαντάτο» «Του Γενάρη το φεγγάρι παρά ώρα να ‘ναι μέρα» «Του Γενάρη το φεγγάρι την ημέρα σιγοντάρει «πλησιάζει)» «Κότα πίτα το Γενάρη, κόκορα τον Αλωνάρη (επειδή η κότα το Γενάρη είναι πιο νόστιμη και ο κόκορας είναι πιο νόστιμος τον Ιούλιο)» «Κότα, χήνα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη» «Όρνιθα το Γενάρη, κέφαλος τον Αλωνάρη» «Ο Γενάρης δεν γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά μόνο κρύο και νερά» «Ο Γενάρης κι αν γεννάται, του καλοκαιριού θυμάται» «Ο λαγός και το περδίκι κι ο καλός ο νοικοκύρης το Γενάρη χαίρονται» «Οποίος  σπέρνει το Γενάρη, παίρνει την ανεμοζάλη» «Το Γενάρη κόβε ξύλα και φεγγάρι μην κοιτάζεις» «Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις» «Κόψε ξύλο το Γενάρη και μην καρτερείς φεγγάρι» «Αδερφέ Μιχάλη, τώρα τον Γενάρη, οι δύο ένας γίνονται και ο μοναχός κουβάρι» «Ο Γενάρης κι αν γεννά του καλοκαιριού μηνά» «Το Γενάρη το ζευγάρι διάβολος θε να το πάρει»   Καρυπίδου Ελένη, Σελίδου  Στεφανία, Φαντίδου Δήμητρα (Ε΄ Τάξη)   ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ ΜΕΓΑΣ   ΑΝΤΩΝΙΟΣ Η Εκκλησία μας τιμά στις 17 Ιανουαρίου τη μνήμη του Μεγάλου Αντωνίου. Γεννήθηκε το 250 στο χωριό Κομά της Μέμφιδας της Αιγύπτου. Σε ηλικία 20 χρονών έχασε τους γονείς του και ζούσε με την μικρότερη αδελφή του. Τότε αποφάσισε  να πουλήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του και τα χρήματα που πήρε τα μοίρασε στους φτωχούς. Αφού πραγματοποίησε την απόφασή του, αναχώρησε για να ζήσει ζωή ασκητή, πράγμα που έκανε για είκοσι χρόνια. Ο Θεός τον τίμησε για τους κόπους του και τον περιέβαλε με τη θεία χάρη. Ο Άγιος Αντώνιος ονομάστηκε Μέγας και θεωρείται ο πατέρας και θεμελιωτής του μοναχικού βίου. Έζησε 105 χρόνια και μέχρι τις τελευταίες στιγμές  της ζωής του διατηρούσε τις δυνάμεις και τη διαύγεια του πνεύματός του. Πέθανε το 355. αθανασιάδου Κορίνα, Παπαδοπούλου Νένα (Ε΄ Τάξη) *       *       * Αγιος  Αθανάσιος Στις 18 Ιανουαρίου γιορτάζουμε τη μνήμη του Αγίου Αθανασίου. Ο Άγιος  Αθανάσιος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 295 μ.Χ. από φτωχούς Έλληνες χριστιανούς. Από μικρός  προσκολλήθηκε στον αρχιεπίσκοπο Αλεξάνδρειας Αλέξανδρο. Μελέτησε την Αγία Γραφή και τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Το 311 χειροτονείται διάκονος, το 325 αρχιδιάκονος και το 328 αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας, αφού είχε πεθάνει ο προκάτοχός του Αλέξανδρος. Ο Άγιος Αθανάσιος είναι γνωστός για τους αγώνες του εναντίον των Αρειανών αιρετικών. Πήρε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας και συνέτριψε τον Άρειο. Οι αγώνες αυτοί του εστοίχισαν πολλές διώξεις και εξορίες. Ο λαός όμως τον αγαπούσε πολύ, τον υποστήριζε και τον βοηθούσε σε όλες του τις δυσκολίες. Ο Άγιος Αθανάσιος έγραψε πολλά έργα και ονομάστηκε Μέγας για τους  μεγάλους του αγώνες. Πέθανε στις  2 Μαϊου 373 μ.Χ.. Σεμερτσίδου Χρυσούλα (Ε΄ Τάξη) *       *       * Αγιος Ευθύμιος ο Μέγας Τη μνήμη του Αγίου Ευθυμίου γιορτάζει στις 20 Ιανουαρίου η εκκλησία μας. Γεννήθηκε το 377στη Μελιτηνή της Αρμενίας. Σε ηλικία τριών χρονών χάνει τον πατέρα του. Την ανατροφή του ανέλαβε η άξια και ευσεβής μητέρα του, η οποία τον ανέδειξε σε μεγάλο άνθρωπο. Έγινε μοναχός και έζησε αρχικά στην πατρίδα του και πήγε στα Ιεροσόλυμα, που ήταν ο μεγάλος του πόθος. Εκεί γρήγορα αναδείχτηκε σε μεγάλο και άξιο ιεράρχη. Ο Άγιος Ευθύμιος διηύθυνε εκεί πολλά μοναστήρια και ξεκίνησε συστηματική ιεραποστολή. Κατάφερε και προσηλύτισε στην Ορθοδοξία πολλούς Άραβες καθώς και Μονοφυσίτες, Νεστοριανούς και Ευτυχιανούς. Ο Άγιος Ευθύμιος πέθανε πάνω από 90 χρονών και δίκαια ονομάστηκε «Μέγας».   Καρυπίδου Ελένη, Φαντίδου Δήμητρα (Ε΄ Τάξη) *       *       * Αγιος   Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός Στις 25 Ιουνίου γιορτάζουμε τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, του ονομαζόμενου Θεολόγου, που ήταν ένας από τους μεγάλους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας. Γεννήθηκε το 328 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, κοντά στην πόλη Ναζιανζό. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Η μητέρα του Νόννα, ευσεβής Χριστιανή, είχε την πρώτη φροντίδα για τη σωστή του ανατροφή. Διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση στη Ναζιανζό και έπειτα πηγαίνει για ευρύτερες σπουδές στην Καισαρεία . Εκεί   γνωρίζεται με το Μέγα Βασίλειο, με τον οποίο συνδέεται με φιλία. Ύστερα φεύγει να σπουδάσει στα πανεπιστήμια της Αθήνας, όπου βρίσκει και πάλι συμφοιτητή τώρα το Μέγα Βασίλειο. Μετά τις σπουδές του επιστρέφει στην πατρίδα του και χειροτονείται πρεσβύτερος. Δεν ηρεμεί όμως στον κόσμο και αποσύρεται σε μια ερημική τοποθεσία, για να ασκητέψει μαζί με το στενό του φίλο Μέγα Βασίλειο. Στο ερημητήριο που βρίσκονται, μελετούν θεολογία και συντάσσουν τη «Φιλοκαλία.» . Λίγα χρόνια αργότερα δοκίμασε βαθύτατη θλίψη με το θάνατο των αδερφών του Καισαρίου και Γοργονίας. Χειροτονείται επίσκοπος στα Σάσιμα, αλλά ποτέ δεν πηγαίνει. Αποσύρεται και πάλι σε ερημητήριο. Όταν η Κωνσταντινούπολη κινδυνεύει από τους  αιρετικούς, ο Γρηγόριος πηγαίνει να υπερασπιστεί την Ορθοδοξία και να χτυπήσει τους αιρετικούς. Ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως για την εξαιρετική του δράση. Παραμένει για λίγα χρόνια και μετά παραιτείται   και αναχωρεί  για τη γενέτειρα του, την Αριανζό. Εκεί πεθαίνει το 391 μ.Χ.            Παπαδοπούλου Νένα, Σελίδου Στεφανία (Ε΄ Τάξη) *       *       * Οι Τρεις Ιεράρχες Στις 30 Ιανουαρίου γιορτάζουμε τους Τρεις Ιεράρχες: το Μέγα Βασίλειο, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη Χρυσόστομο. Είναι διδάσκαλοι και Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Αγάπησαν πολύ τα ελληνικά γράμματα και θεωρούνται  προστάτες των μαθητών και των δασκάλων. Γι’ αυτό η γιορτή των Τριών Ιεραρχών γιορτάζεται κάθε χρόνο σ’ όλα τα σχολεία της πατρίδας μας, που εκείνη τη μέρα δεν κάνουν μάθημα αλλά πηγαίνουν στην εκκλησία. Ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος και ο Χρυσόστομος χρωστούν περισσότερο τη μόρφωσή τους και τη χριστιανική ανατροφή τους στις ευσεβείς μητέρες τους. Και οι τρεις σπούδασαν πολλές επιστήμες κι έγραψαν πολλά και σοφά βιβλία. Έγιναν επίσκοποι της Εκκλησίας και αγωνίστηκαν για τη διάδοση του χριστιανισμού και για τη ανακούφιση των φτωχών και των αρρώστων. Φαντίδης Ραφαήλ (Ε΄ Τάξη)