ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ Η γοητεία των Ολυμπιακών Αγώνων δεν έσβησε: από τα τέλη του Μεσαίωνα άρχισε να προκαλεί πάλι ζωηρό ενδιαφέρον , ιδίως με την ανάπτυξη του ανθρωπισμού. Στο Γάλλο βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν ανήκει η τιμή ότι χρησιμοποίησε την αρχαία Ολυμπιακή Ιδέα για να προωθήσει τη δημιουργία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Στις 23 Ιουλίου 1894, στο τέλος ενός συνεδρίου που κράτησε έξι μέρες και στο οποίο έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι 15 χορών, κηρύχτηκε επίσημα η επανάληψη των Ολυμπιάδων. Οι πρώτοι αγώνες έγιναν στην Αθήνα το 1896 από τις 24 Μαρτίου ως τις 2 Απριλίου με συμμετοχή 285 αθλητών που αντιπροσώπευαν 14 χώρες σε 42 ειδικότητες 10 διάφορων αγωνισμάτων. Τότε αναδείχτηκε νικητής στο Μαραθώνιο ο Έλληνας Σπύρος Λούης. αντίθετα από τις αρχαίες Ολυμπιάδες που γίνονταν με απόλυτη ακρίβεια κάθε 4 χρόνια (με καθυστέρηση δύο ετών μόνο στη 211η Ολυμπιάδα με διαταγή του Νέρωνα), οι νεώτερες Ολυμπιάδες δεν πραγματοποιήθηκαν τρεις φορές. Αυτό συνέβη με την 6η, τη 12η και τη 13η, που συνέπεσαν με τους δύο Παγκόσμιους πολέμους. Οι άλλες νεότερες Ολυμπιάδες έγιναν όλες με μεγάλη επιτυχία και η κάθε μία τους φιλοξενήθηκε από διαφορετική πόλη, όπως είχε αποφασιστεί στο συνέδριο που είχε γίνει στη Σορβόννη το 1894. Αντίθετα από τις αρχαίες Ολυμπιάδες που γίνονταν πάντα στην Ολυμπία, οι νεώτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες αλλάζουν την έδρα τους κάθε τέσσερα χρόνια και η εκλογή της μελλοντικής έδρας γίνεται διαδοχικά από τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε.). Το 1924, για συμπλήρωση των αγώνων, οργανώθηκε και η πρώτη χειμερινή Ολυμπιάδα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει δική της σημαία που αποτελείται από πέντε συμπλεγμένους πολύχρωμους κύκλους πάνω σε άσπρο φόντο. Τα χρώματα των πέντε κύκλων (μπλε, μαύρο, κόκκινο, πράσινο, κίτρινο) δείχνουν τις πέντε ηπείρους (αντίστοιχα Ευρώπη, Αφρική, Αμερική, Ωκεανία, Ασία). Η συμπλοκή τους συμβολίζει την ένωση των ηπείρων και τη δυνατότητα της ειρηνικής συνάντησης (που συμβολίζει το άσπρο φόντο), όπως έπρεπε να είναι κάθε αθλητική συνάντηση. Το έμβλημα εκείνων που παίρνουν μέρος στους νεώτερους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι: ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ – ΨΗΛΟΤΕΡΑ – ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ (CITIUS – ALTIUS – FORTIUS). Στους νικητές απονέμεται χρυσό μετάλλιο, ενώ εκείνοι που έρχονται στη δεύτερη ή τρίτη θέση παίρνουν αργυρό ή χάλκινο. Δεν υπάρχουν χρηματικά βραβεία και δεν υπάρχει επίσημη ταξινόμηση κατά κράτη. Το πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων περιλαμβάνει πάντα μερικά υποχρεωτικά αθλήματα (ελαφρό αθλητισμό, γυμναστική, πυγμαχία, ξιφομαχία, πάλη, σκοποβολή, ποδήλατο, νεότερο πένταθλο, άρση βαρών, ιστιοπλοΐα). Τα αθλήματα που μπορούν να περιληφθούν προαιρετικά στο πρόγραμμα είναι: ποδόσφαιρο, γουότερ πόλο, κανό, χόκεϋ, μπάσκετ μπολ, βόλεϊ μπολ, πόλο. Μπορούν να περιληφθούν στο πρόγραμμα των αγώνων αθλήματα που ασκούνται τουλάχιστον από 20 χώρες. Η οργανωτική επιτροπή μπορεί να προσθέσει στα υποχρεωτικά αθλήματα και σε εκείνα από τα προαιρετικά που έχουν επιλεγεί από πριν, δύο αθλήματα δοκιμαστικά: το ένα απ’ αυτά πρέπει να είναι και εθνικό άθλημα της χώρας όπου γίνονται οι αγώνες. Οι χειμερινοί αγώνες περιλαμβάνουν σκι, μπομπ, πατινάζ, χόκεϋ στον πάγο και σκέλτον. Για να γίνουν αγώνες ενός αθλήματος, πρέπει να λάβουν μέρος σ’ αυτούς αθλητές από 12 τουλάχιστον κράτη. Για τα ομαδικά αγωνίσματα τα εγγεγραμμένα κράτη πρέπει να είναι τουλάχιστον 6 και όχι περισσότερα από 12: στην περίπτωση που οι εγγραφές είναι περισσότερες γίνονται προκριματικοί αγώνες. Οι αθλητές εγγράφονται από τις εθνικές ολυμπιακές επιτροπές τους, το περισσότερο τρεις για τα ατομικά αγωνίσματα και μια ομάδα για τα ομαδικά. Οι Ολυμπιακοί αγώνες πρέπει να γίνονται το ορισμένο έτος, με ποινή να χάσει το δικαίωμα της οργάνωσής τους η πόλη που εκλέχτηκε. Η διάρκεια των αγώνων δεν πρέπει να υπερβεί τις 16 ημέρες (10 για τους χειμερινούς) και οι αγώνες πρέπει να γίνουν όλοι στην πόλη που εκλέχτηκε ή στα περίχωρά της. Αντωνιάδου Άννα, Σελίδου Χαρούλα (ΣΤ΄ Τάξη)