Απρίλιος 2005

Αρ. Φύλλου 76

Έτος 9ο

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Έθιμα του Πάσχα

Γλυκό σουλτανίνα - 2 Απριλίου. Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν - Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Σκύδρας

Ένα χαμόγελο… - 6 Απριλίου. Ημέρα του Ολυμπισμού

Τουρνουά μίνι βόλεϊ – Παρακολουθώντας την παράσταση «Οικογένεια Νώε»

Ξένια Καλογεροπούλου - Συνέντευξη από τον ηθοποιό Ηλία Χριστόπουλο

Δευκαλίωνας και Πύρρα

Η περιπέτεια μιας πεζοπορίας – Ας γνωρίσουμε τις διάφορες θρησκείες

Πάπας Ιωάννης – Παύλος Β΄- Γιατί το λέμε; - Μεγάλες Εφευρέσεις - Δεντροφύτευση

Γιατί το λέμε; Διασκεδάστε μαθαίνοντας

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

 

 

 

ΓΛΥΚΟ ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑ (ΣΤΑΦΙΔΑ)

1 ¼ κιλού σταφίδα σουλτανίνα

1 κιλό ζάχαρη

1 φλιτζάνι νερό

1 κουταλάκι χυμός λεμονιού

2 χαρτάκια βανίλιας

Εκτέλεση

Διαλέγετε σταφίδα σκληρή και χοντρή. Την καθαρίζετε από τα κοτσάνια και την πλένετε σε άφθονο νερό. Τη βάζετε σε τρυπητό να στραγγίσει καλά. Βάζετε τη ζάχαρη με το νερό να βράσει και ανακατεύετε στην αρχή, για να μην κολλήσει. Αφού βράσει και δέσει σε πυκνό σιρόπι, το τραβάτε από τη φωτιά και, αφού μισοκρυώσει, ρίχνετε μέσα τη σταφίδα. Το βράζετε σε πολύ δυνατή φωτιά, το ξαφρίζετε και, όταν δέσει το γλυκό, προσθέτετε το χυμό του λεμονιού. Αφού πάρει 1 – 2 βράσεις, το κατεβάζετε από τη φωτιά, ρίχνετε τη βανίλια και το αφήνετε να κρυώσει. Το σερβίρετε κατόπιν στα βάζα.

Βασιλειάδης Νικόδημος (Ε΄ Τάξη)

 

 

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Τα βιβλία είναι μάτια μαγικά»

 

Τα χρόνια τα παλιά, στην αρχαία Ινδία, ζούσε ένα αγόρι που το έλεγαν Καλίπ. Το άρεσε να διαβάζει κι ήταν πολύ περίεργο. Ένα σωρό ερωτήματα περνούσαν από το μυαλό του. Γιατί ο ήλιος είναι στρόγγυλος και γιατί το φεγγάρι αλλάζει σχήμα; Γιατί τα δέντρα ψηλώνουν τόσο; Γιατί τ’ αστέρια δεν πέφτουν από τον ουρανό;

Ο Καλίπ έψαχνε να βρει τις απαντήσεις στα βιβλία από φύλλα φοινικιάς που τα είχαν γράψει άνθρωποι σοφοί. Διάβαζε λοιπόν κάθε βιβλίο που έπεφτε στα χέρια του.

Μια μέρα, την ώρα που διάβαζε ένα βιβλίο, η μητέρα του του έδωσε ένα δέμα και του είπε: «Άσε το βιβλίο και πήγαινε φαγητό στον πατέρα σου. Θα είναι πεινασμένος».

Ο Καλίπ σηκώθηκε με το βιβλίο στα χέρια, πήρε το δέμα και ξεκίνησε. Περπατώντας στο στριφτό και δύσβατο μονοπάτι του δάσους, συνέχισε να διαβάζει. Ξαφνικά, σκόνταψε σε μια πέτρα, παραπάτησε κι έπεσε. Το μεγάλο του δάχτυλο μάτωσε. Ο Καλίπ σηκώθηκε κι άρχισε πάλι να διαβάζει – τα μάτια του δεν ξεκολλούσαν από το βιβλίο. Πιο κάτω, σκοντάφτει ξανά και πέφτει με τα μούτρα στο χώμα. Αυτή τη φορά πληγώθηκε πιο πολύ, μα εκείνο που διάβαζε στο βιβλίο με τα φύλλα φοινικιάς τον έκανε να ξεχάσει το χτύπημά του.

Ξάφνου έλαμψε κάτι σαν αστραπή κι ακούστηκε ένα γέλιο μελωδικό.

Ο Καλίπ σήκωσε τα μάτια. Μια πανέμορφη γυναίκα μ’ ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι, ντυμένη μ’ ένα σάρι λευκό, του χαμογελούσε. Καθόταν πάνω σ’ έναν πανώριο άσπρο κύκνο κι είχε τέσσερα χέρια. Στο ένα κρατούσε έναν κύλινδρο φωτεινό και στ’ άλλα δύο ένα όργανο μουσικής που το έλεγαν βίνα. Το τέταρτο χέρι της το άπλωσε προς το μέρος του Καλίπ και του είπε: «Η δίψα σου για γνώση, παιδί μου, μ’ εντυπωσίασε. Θα σου προσφέρω λοιπόν ένα δώρο. Πες μου τι επιθυμείς περισσότερο;»

Το αγόρι ανοιγόκλεισε τα μάτια με δέος. Αυτή που έβλεπε μπροστά του ήταν η Σαρασβάτι, η θεά της γνώσης! Χωρίς δεύτερη σκέψη, ένωσε τα χέρια του, έσκυψε και μουρμούρισε: «Παρακαλώ, θεά, χάρισέ μου ένα δεύτερο ζευγάρι μάτια για τα πόδια μου, να μπορώ να διαβάζω περπατώντας!»

«Ας γίνει το θέλημά σου!» έδωσε η θεά την ευλογία της αγγίζοντας το κεφάλι του Καλίπ.

Κι εξαφανίστηκε μέσα στα σύννεφα.

Ο Καλίπ κοίταξε προς τα κάτω. Άλλο ένα ζευγάρι μάτια βρίσκονταν τώρα στα πόδια του, πέταξε από χαρά! Έπειτα βάλθηκε να κατεβαίνει το στριφτό μονοπάτι του δάσους, με τα μάτια στο βιβλίο και τα πόδια του να τον οδηγούν σωστά.

Με την αγάπη που είχε για το διάβασμα ο Καλίπ, όταν μεγάλωσε, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους σοφούς της Ινδίας. Ήταν ξακουστός πέρα ως πέρα στη χώρα για τη μεγάλη του σοφία. Του έδωσαν μάλιστα κι ένα δεύτερο όνομα, «Τσακσουπάντ», που στα σανσκριτικά σημαίνει «εκείνος με τα μάτια στα πόδια».

 Η Σαρασβάτι είναι η ινδική μυθολογική θεά της μάθησης, της γνώσης, της μουσικής και του λόγου. Η ιστορία αυτή βασίζεται σ’ έναν αρχαίο ινδικό μύθο για ένα αγόρι, που ανακάλυψε ότι η γνώση έρχεται από τις λέξεις των σοφών, τις γραμμένες σε χειρόγραφα φύλλα φοινικιάς.

 Τα βιβλία είναι τα μαγικά μας μάτια. Μας δίνουν γνώση και πληροφορίες και μας οδηγούν μεσ’ από τα δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια της ζωής.

Manorama Jafa

Απόδοση: Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου

*       *       *

 

Εμείς τα παιδιά της Δ΄ τάξης, για να γιορτάσουμε την παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου αποφασίσαμε να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες. Η πρώτη μας δραστηριότητα ήταν να οργανώσουμε ένα διαγωνισμό για το βιβλίο. Επειδή στην ευέλικτη ζώνη κάνουμε ένα θέμα «γνωριμία με τον Ε. Τριβιζά» αποφασίσαμε ότι θα ήταν πολύ ωραίο, όλα τα παιδιά του σχολείου μας να λάβουν σε ένα διαγωνισμό με θέμα το παιδικό βιβλίο. Έτσι ετοιμάσαμε τα θέματα του διαγωνισμού και ενημερώσαμε όλες τις τάξεις. Όλα τα παιδιά συμμετείχαν με προθυμία και γι’ αυτό τους ευχαριστούμε. Τα θέματα του διαγωνισμού ήταν βασισμένα στο πολύ ωραίο βιβλίο «Τα μαγικά μαξιλάρια» του Τριβιζά. Οι μαθητές έπρεπε να επιλέξουν:

Ø                    Ζωγραφίζω ένα αντιεφιαλτικό μαξιλάρι.

Ø                    Γράφω ένα δικό μου όνειρο.

Όλα τα παιδιά των τάξεων μας έφεραν τις εργασίες τους. Άλλοι έγραψαν, άλλοι ζωγράφισαν αλλά όλοι χάρηκαν που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό. Εμείς τα παιδιά της Δ΄ που κάναμε το διαγωνισμό για τη συμμετοχής τους χαρίσαμε σε όλους κι ένα  σελιδοδείκτη και τους ευχηθήκαμε καλές αναγνώσεις. Όμως τα καλύτερα έργα βραβεύτηκαν. Η κριτική επιτροπή που την αποτελούσαν οι δάσκαλοι του σχολείου μας Ηλιάδης Θεόδωρος, δάσκαλος ολοήμερου, Παρασίδου Σοφία, καθηγήτρια Ολυμπιακής Παιδείας και Ζιώρη Ελένη, καθηγήτρια Αγγλικών, ανέλαβε να επιλέξει τα καλύτερα.

Μετά από  σκληρή προσπάθεια, η επιτροπή βράβευσε μια ζωγραφιά από κάθε τάξη και το καλύτερο όνειρο. Οι νικητές  ήταν :

από την Α΄ τάξη, ο Μητσόπουλος Βαγγέλης

από την Β΄ τάξη, η Χρυσούλα Σεμερτζίδου

από την Γ΄ τάξη, ο Χρήστος Παπαδόπουλος

από τη Δ΄ τάξη, η Ραφαηλία Παρασκευαΐδου

από την Ε΄ τάξη, η Χρύσα Παπαδοπούλου και

από την ΣΤ΄ τάξη, η Μαρία Παρασκευαΐδου. 

Η κριτική επιτροπή επέλεξε για το καλύτερο όνειρο την ιστορία του Κωνσταντίνου Φωτιά της Δ΄ τάξης.

Όλες τις ζωγραφιές  των μαθητών τις τοποθετήσαμε στο διάδρομο του σχολείου και σας ευχόμαστε  πάντα να κάνετε όνειρα !

Κων/νος Φωτιάς, Ντομένικο Μάλι, Σωτήρης Φωτιάδης (Δ΄ Τάξη)

 

*       *       *

Εκτός από το διαγωνισμό διοργανώσαμε και μια ψηφοφορία για να ανακηρύξουμε τα αγαπημένα μας βιβλία και αγαπημένο ήρωα παιδικού βιβλίου. Όλοι οι μαθητές του σχολείου έλαβαν μέρος. Εμείς συγκεντρώσαμε τα αποτελέσματα και, αφού τα επεξεργαστήκαμε, σας ανακοινώνουμε τα αποτελέσματα  αυτής της ψηφοφορίας.

Αγαπημένο παραμύθι:

1.      Τα τρία μικρά λυκάκια      (7 ψήφοι )

2.      Η Χιονάτη                        (4 ψήφοι )

3.      Η Παναγία των Παρισίων (3 ψήφοι )

 

Αγαπημένο μου βιβλίο:

1.      Οι πειρατές της καμινάδας            (5 ψήφοι)

2.      Ο μικρός Νικόλας                         (5 ψήφοι)

3.      Το ασχημόπαπο                             (4 ψήφοι)

 

Αγαπημένος μου ήρωας :

1.      Η κοκκινοσκουφίτσα        (6 ψήφοι)

2.      Ηρακλής                            (5 ψήφοι)

3.      Χάρρυ Πόττερ                 (5 ψήφοι)

 

Αγαπημένος μου συγγραφέας :

1.      Ευγένιος Τριβιζάς             (21 ψήφοι)

2.      Χανς Κρίστιαν Άντερσεν  (10 ψήφοι)

3.      Βασίλης Ρώτας                  (6 ψήφοι)

 Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία και σας  λέμε το μήνυμα της φετινής παγκόσμιας ημέρας βιβλίου, «Τα βιβλία είναι μάτια μαγικά!».

Λευτέρης Χαραλαμπίδης, Νίκος Σαββίδης, Στράτος Σιδηρόπουλος, Στέλιος Μουχτάρης (Δ΄ Τάξη)

 

 

 

Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος