Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ Την Τετάρτη 6 Απριλίου η τάξη μας πήγε έναν περίπατο, για να γνωρίσουμε το ποτάμι του χωριού μας. Έτσι τις δύο τελευταίες ώρες ξεκινήσαμε τον περίπατο.     Ο Αλέξης μας οδηγούσε, γιατί μας είχε πει ότι ήξερε το δρόμο. Το λάθος μας ήταν ότι ξεχάσαμε να πάρουμε μαζί μας νερό κι έτσι σε όλη τη διαδρομή διψούσαμε. Σε κάποιο σημείο κατεβήκαμε στο ποτάμι. Εκεί αντικρίσαμε ένα υπέροχο θέαμα. Υπήρχαν μικρές πετρούλες στον πάτο του ποταμού και τρεις μεγάλες πέτρες που σε βοηθούσαν να περάσεις στην απέναντι όχθη. Προχωρήσαμε λίγο πιο πέρα και είδαμε ένα παλιό εργοστάσιο, που, όταν λειτουργούσε, έριχνε τα απόβλητά του με ένα σωλήνα στο ποτάμι. Μετά από λίγο ξανακατεβήκαμε στο ποτάμι και είδαμε ένα δέντρο που οι ρίζες του ήταν στον αέρα. Αυτό είχε γίνει, επειδή το νερό ερχόμενο με ορμή παρέσυρε το χώμα που βρισκόταν στις ρίζες του. Αφού κάναμε πολύ δρόμο, φτάσαμε σε έναν καταπράσινο λόφο με πολύχρωμα  αγριολούλουδα και μικρούς και μεγάλους βράχους. Το θέαμα ήταν εκπληκτικό!!! Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας φτάσαμε στο Λουτροχώρι. Εκεί υπήρχε μια λιμνούλα με πολλούς βατράχους. Στο γυρισμό καθίσαμε σε ένα μέρος με πολλούς βράχους και συζητήσαμε γι’ αυτά που είχαμε δει. Έπειτα συναντήσαμε μια μεγάλη κατηφόρα. Κατεβαίνοντάς την εμείς – η Αλεξάνδρα και η Ελίζα – και η Τασία σκοντάψαμε και πέσαμε. Μετά από λίγο συναντήσαμε ένα ακόμη εμπόδιο. Ήταν μια λακκούβα με λάσπες, όπου υπήρχαν και πολλά κλαδιά με αγκάθια. Αλλά με συνεργασία και αλληλοβοήθεια καταφέραμε να περάσουμε χωρίς να λερωθούμε και να τρυπηθούμε.  Συνεχίζοντας το δρόμο του γυρισμού, ο Αλέξης μας πήγε από λάθος δρόμο και βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Όλοι θέλαμε να τον σκοτώσουμε. Αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πίσω και περάσαμε από έναν τσιμενταύλακα, που ήταν πάνω από το ποτάμι. Εκεί η Τασούλα, η Βίκυ και η Λεμονιά σκόνταψαν και έπεσαν. Τέλος η Τασούλα, η Βίκυ, η Άννη κι εγώ – η Λεμονιά – τρέξαμε προς το σχολείο, για να πιούμε νερό, ενώ οι υπόλοιποι ξεθεωμένοι βρήκαμε ένα πέρασμα για το ποτάμι. Κουρασμένοι, πεινασμένοι και διψασμένοι φτάσαμε στο σχολείο κι εμείς. Αυτή η περιπέτεια θα μας μείνει αξέχαστη!!   Σελίδου Ελίζα, Τσιτλακίδου Αλεξάνδρα, Φαντίδου Λεμονιά (ΣΤ΄ Τάξη)   ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ   ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ Ο ιουδαϊσμός είναι η θρησκεία των Ιουδαίων ή Εβραίων ή Ισραηλιτών. Θρησκεία που αποκάλυψε ο Θεός στο γενάρχη πρώτα των Εβραίων, τον Αβραάμ, στον οποίο υποσχέθηκε, ότι θα αναστήσει από τη γενιά του το Μεσσία, το σωτήρα του κόσμου. Την ιδέα του Μεσσία αλλοίωσαν με τον καιρό οι Εβραίοι έτσι, που τον περιμένουν όχι ως πνευματικό αρχηγό και λυτρωτή του κόσμου, αλλά ως βασιλιά και πολεμιστή που θα καθυποτάξει όλους τους εχθρούς του ιουδαϊκού έθνους. Γι’ αυτό και δεν πίστεψαν στο Χριστό, όταν ήρθε ως Μεσσίας. Από το Θεό πήραν οι Εβραίοι με το Μωυσή, στο όρος Σινά και το Νόμο το 15ο π.Χ. αιώνα. Οι Δέκα Εντολές κι οι υπόλοιπες διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου περιέχουν τα καθήκοντα των Ιουδαίων προς το Θεό και τους άλλους ανθρώπους. Τη διδασκαλία για το Μεσσία και το Νόμο ανάπτυξαν και δίδαξαν αργότερα οι Προφήτες των Εβραίων. Όλα τα ιερά βιβλία των Εβραίων, που είναι 49, αποτελούν την Παλαιά Διαθήκη, που είναι και ιερό βιβλίο και των χριστιανών. Μαζί με την Καινή Διαθήκη αποτελούν την Αγία Γραφή. Ηλιάδου Κασσιανή (ΣΤ΄ Τάξη) *       *       * ΑΝΙΜΙΣΜΟΣ Θρησκευτικό – φιλοσοφικό σύστημα, που δέχεται πως κάθε πράγμα διέπεται από το πνεύμα ή την ψυχή. Θεωρία του Σταλ, κατά την οποία τα φαινόμενα της ζωής, όπως και τα ψυχολογικά φαινόμενα, διέπονται από μια ψυχή που σκέφτεται. Η θεωρία αυτή αντιτάσσεται στη μηχανοκρατία, που διαβλέπει στα φαινόμενα της ζωής μόνο φυσικοχημικά φαινόμενα. Αντιτίθεται επίσης και στο βιταλισμό, που εξηγεί τα φαινόμενα της ζωής με τη «ζωική αρχή», μια δύναμη που διακρίνεται και από τις φυσικοχημικές δυνάμεις και από την ψυχή που σκέφτεται. Ο ανιμισμός είναι μια πολύ παλιά θεωρία. Κατά τις παρατηρήσεις των κοινωνιολόγων, οι πρωτόγονοι, μη μπορώντας να εξηγήσουν διάφορα φαινόμενα, τα απέδιδαν σε σκοτεινές δυνάμεις, σε πνεύματα αγαθά ή πονηρά, στη μοίρα. Ο πρωτόγονος αυτός ανιμισμός κατέληξε στη μαγεία κι έπειτα στο φετιχισμό και πολυθεϊσμό. Η θεωρία του ανιμισμού στηρίχτηκε στη θεωρία ότι ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Ο ανιμισμός είναι μια θεωρία που δημιουργήθηκε από τον Τέϋλορ (1871, «Οι αρχέγονοι πολιτισμοί»), για να εξηγήσει την προέλευση της θρησκείας. Η θεωρία του όμως αυτή κλονίστηκε σοβαρά από άλλες νεώτερες (ανιμισμός Α. Λανγκ, Σμιντ). Η εμφάνιση νεκρών εδήγησε τον Τέϋλορ στην ιδέα πως υπάρχουν ψυχές που ενσωματώνονται στα σώματα ανθρώπων και ζώων. Φαντίδου Λεμονιά (ΣΤ΄ Τάξη) *       *       * ΣΙΝΤΟΪΣΜΟΣ Αρχαία ιαπωνική θρησκεία που προηγήθηκε της εισαγωγής του βουδισμού στη χώρα (6ος αιώνας π.Χ.) και που εξακολουθεί ακόμη να έχει διάδοση, κυρίως ως προς τους λατρευτικούς τύπους. Ιερό βιβλίο του σιντοϊσμού είναι το Κοτζίκι, που διδάσκει την ύπαρξη μιας άφθαρτης δύναμης, ως δημιουργού πνεύματος, που με την κίνησή του παρέχει υπόσταση σε όλα εκείνα τα στοιχεία που συνιστούν τον κόσμο και τις φυσικές δυνάμεις. Όσοι πεθαίνουν γίνονται πνεύματα, που μεταβαίνουν στο σκοτάδι και που έχουν, όμως, τη δυνατότητα να επεμβαίνουν στις τύχες των ζώντων. Γι’ αυτό και οι συγγενείς τους διατηρούν λατρευτικές συνήθειες έναντί τους, που αναμειγνύονται με εκείνες της λατρείας της φύσης. Μετά την εξάπλωση του βουδισμού ο σιντοϊσμός άρχισε να παρακμάζει και να εκλείπει, αλλά κατά το 17ο αιώνα αναβίωσε η λατρεία του λόγω του ενδιαφέροντος πολλών πολιτικών και διανοούμενων, που τη συνδύασαν με την προσήλωση στα πάτρια και την πατρίδα. Γι’ αυτό ακριβώς και ως σήμερα, η πολιτική ευνοεί τη διατήρηση των λατρευτικών τύπων της. Θεοδοσίου Βασιλική (ΣΤ΄ Τάξη)