ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!

Η δικτατορία του Γεώργιου Παπαδόπουλου (12η Απριλίου 1967) προσπάθησε να κρατηθεί στην εξουσία από τη μια με τη μάσκα της φιλελευθεροποίησης, που έβαλε με το να κάνει πρωθυπουργό το Σπύρο Μαρκεζίνη, και από την άλλη με την τρομοκρατία και την αστυνόμευση του λαού.

Το φθινόπωρο του 1973 ο αγώνας των φοιτητών κορυφώθηκε. Έγιναν συνελεύσεις στις σχολές και προβλήθηκαν μαχητικά αιτήματα. Το κύριο αίτημα των φοιτητών ήταν ο ελεύθερος συνδικαλισμός και οι άμεσες εκλογές. Η κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη εξάγγειλε μέτρα , με τα οποία ανέβαλε τις εκλογές των φοιτητών για το Φεβρουάριο.

Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου έγιναν στο Πολυτεχνείο γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και συντονίστηκε ο αγώνας. Το μεσημέρι ήρθαν να ενωθούν με τους συγκεντρωμένους και οι φοιτητές που συγκεντρώθηκαν στη Νομική Σχολή. Όλοι φώναζαν αντιχουντικά και αντιαμερικανικά συνθήματα και διατράνωναν την απόφασή τους για αγώνα μαζί με το λαό, που άρχιζε να μαζεύεται έξω από το Πολυτεχνείο. Οι γνώμες για να διαλυθούν απορρίπτονταν και τότε η κατάληψη του Πολυτεχνείου και η μετατροπή του σε πόλο συσπείρωσης του λαού ήταν γεγονός.

Από τα συνθήματα, τις πρόχειρες προκηρύξεις και τον αυτοσχέδιο πομπό ηχούσε το προσκλητήριο του αγώνα. Δημιουργήθηκε η πρώτη Συντονιστική Επιτροπή. Επικρατούσε αγωνιστικός ενθουσιασμός. Τη νύχτα η αστυνομία απομόνωσε τους δρόμους γύρω από το κτίριο του Πολυτεχνείου.

Την Πέμπτη κατέφτασαν νέα κύματα κόσμου, ενώ ο κλοιός των δυνάμεων ασφαλείας γινόταν όλο και πιο ασφυκτικός. Μπήκε σε λειτουργία ραδιοφωνικός σταθμός που καλούσε το λαό σε συμπαράσταση.

Την Παρασκευή καταφτάνουν μηνύματα συμπαράστασης από πολλούς επαγγελματικούς και εργατικούς συλλόγους όλης της Ελλάδας. Το απόγευμα άρχισαν οι συγκρούσεις. Το Πολυτεχνείο ζώθηκε από σύννεφα δακρυγόνων και καπνογόνων. Η αστυνομία άρχισε τους πυροβολισμούς. Πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.

Στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν τα άρματα μάχης. Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις. Η προθεσμία εκκένωσης δεν τηρείται. Στις 2.30 η πύλη του Πολυτεχνείου πέφτει από ένα τανκς. Η επίθεση γενικεύτηκε και αστυνομικοί με άντρες των Λ.Ο.Κ. εισορμούν στην αυλή του Πολυτεχνείου. Πολλοί σκοτώθηκαν και εκατοντάδες οδηγήθηκαν στην ασφάλεια. Οι συλλήψεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες, οπότε έγινε αλλαγή φρουράς και εμφανίστηκε στο προσκήνιο η χούντα του Ιωαννίδη.

Ο ελληνικός λαός συνέχισε την αντίστασή του. Το Πολυτεχνείο αποτέλεσε την αρχή του τέλους της δικτατορίας, μετά την πτώση της οποίας δικάστηκαν οι ένοχοι και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές, ανάλογα με τη δράση που είχε ο καθένας.

Αντωνιάδου Αναστασία (ΣΤ΄ Τάξη)

 

 

 

Την σελίδα αυτή σχεδίασε ο Κιοσσές Γιώργος