Σ’ ΕΝΑΝ ΚΑΠΝΙΣΤΗ Κύριε, κύριε καπνιστή, πες μου, γιατί καπνίζεις και καυσαέριο κακό τριγύρω σου σκορπίζεις; Κάνεις εσύ το κέφι σου, ρωτάς όμως κι εμένα τι φταίω ν’ αναπνέω παντού αέρια μολυσμένα; Δε φτάνουν τα εργοστάσια κι όλα τα τροχοφόρα πρέπει να δέχομαι καπνό και από σένα τώρα; Κόψε πια τούτη την κακή και βλαβερή συνήθεια και μάθε, αν θέλεις, μια πικρή μα και μεγάλη αλήθεια! Για ό,τι παθαίνουν τα παιδιά πάντα φταιν οι μεγάλοι γιατί το ψάρι, αν βρωμά, βρωμάει απ’ το κεφάλι. (Από το βιβλίο «Νέα σχολικά τραγούδια») Αντωνιάδου Αναστασία (ΣΤ΄ Τάξη)