Το Σχολείο Μας

 Φωτογραφίες

 Το Χωριό Μας

 Εργασίες Μαθητών

 Οι Δάσκαλοι μας

 Η Εφημερίδα μας

 Γιορτές Εκδηλώσεις

 Εκδρομές

 Ανακύκλωση



 Συνδέσεις

 

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΕΙΝΑΙ …

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ

ΚΟΜΜΩΤΡΙΑ

ΓΙΑΤΡΟΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΗΣ

ΚΑΘ. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ

ΜΗΧΑΝ. ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ

ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ
ΙΕΡΕΑΣ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ

ΞΕΝΑΓΟΣ

AΣΘΗΤΙΚΟΣ

ΚΑΘΗΓ. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

ΠΡΟΪΣΤ. ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ

ΓΕΩΡΓΟΣ

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Την Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010 οι μαθητές της Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης πήγαμε εκδρομή στην Καστοριά. Εκεί επισκεφτήκαμε το λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού.

Λιμναίος Οικισμός Δισπηλιού
Γύρω από τη λίμνη της Καστοριάς και πάνω σε αυτή υπήρχε οργανωμένη ζωή από τη νεολιθική εποχή (επτά χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς). Η βεβαιότητα προέρχεται από τα ευρήματα των ανασκαφικών ερευνών του πασσαλόκτιστου λιμναίου οικισμού στο Δισπηλίο, παραλίμνιο χωριό σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την Καστοριά, στην εθνική οδό Καστοριάς – Κοζάνης. Για τους λιμναίους οικισμούς πρώτος μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος [V, 16, 2].

Ο λιμναίος οικισμός του Δισπηλιού είναι γνωστός από το 1932, όταν ο καθηγητής Αντώνης Κεραμόπουλος, ο οποίος είχε επισκεφθεί την περιοχή, κατέγραψε τις πρώτες παρατηρήσεις του.

Το 1938 και το 1940 ο ίδιος ερευνητής είχε επιχειρήσει ανασκαφικές έρευνες, οι οποίες συνεχίστηκαν το 1965 από τον καθηγητή Νικόλαο Μουτσόπουλο. Συστηματική έρευνα ωστόσο άρχισε από το 1992 και γίνεται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον καθηγητή της προϊστορικής αρχαιολογίας κ. Γιώργο Χουρμουζιάδη.

Τα ευρήματα των ανασκαφικών ερευνών του λιμναίου οικισμού του Δισπηλιού, ο οποίος φαίνεται ότι έδρασε ως κεντρικός οικισμός στα πλαίσια των διαβαλκανικών μετακινήσεων, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες : α) Ευρήματα κινητά (εργαλεία και σκεύη), β) Ευρήματα αρχιτεκτονικά (πασσαλότρυπες και άλλα δομικά υλικά) και γ) Ευρήματα περιβαλλοντολογικά (καρποί, κόκαλα και άλλα παρόμοια μικροευρήματα).

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Σπήλαιο του Δράκου.

Το Σπήλαιο του Δράκου
Το σπήλαιο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης στο 2ο χμ. της παραλίμνιας οδού και λίγο πριν από την Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας. Η είσοδος απέχει περίπου είκοσι (20) μέτρα από τις όχθες της λίμνης και είναι κλειστή με πόρτα που τοποθέτησε ο Δήμος Καστοριάς. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μεγάλα χερσαία και λιμναία τμήματα με εντυπωσιακό σταλακτικό διάκοσμο καθώς περιλαμβάνει επτά (7) υπόγειες λίμνες, δέκα (10) αίθουσες, πέντε (5) διαδρόμους – σήραγγες. Η μεγαλύτερη αίθουσα του σπηλαίου έχει διαστάσεις 45Χ17 μέτρα με το κεντρικό της τμήμα υπερυψωμένο και τις πλευρές της να καταλήγουν σε λίμνες. Η μεγάλη λίμνη του σπηλαίου που είναι και η βαθύτερη βρίσκεται δυτικά. Η θερμοκρασία εντός του Σπηλαίου είναι σταθερή όλες τις εποχές στους 16ο - 18ο C, ενώ η υγρασία φτάνει στο 90%.

Στη Σπηλιά του Δράκου, που είναι από τα εντυπωσιακότερα αξιοποιημένα στον Ελλαδικό χώρο, δεν έχουν βρεθεί ίχνη ανθρώπινης παρουσίας, έχουν βρεθεί όμως οστά αρκούδας των σπηλαίων ηλικίας 10.000 ετών. Η σπηλαία άρκτος είναι μια από τις μεγαλύτερες αρκούδες που έχουν ζήσει με βάρος που μπορούσε να φτάσει και μισό τόνο και ύψος περισσότερο από 2,5 μέτρα σε όρθια στάση.

Μετά πήγαμε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Μαυριώτισσας.

Το μοναστήρι της Παναγίας της Μαυριώτισσας
Το μοναστήρι της Παναγίας της Μαυριώτισσας βρίσκεται σε απόσταση 4 χμ. περίπου από το κέντρο της πόλης στο ανατολικό άκρο της λίμνης και είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μοναστήρια της Καστοριάς που επιβάλλεται να έχει επισκεφτεί καθένας που επισκέπτεται την Καστοριά. Υπολογίζεται ότι έχει χτιστεί επί εποχής του Αλέξιου Α΄ Κομνηνού 1081 – 1118. Το καθολικό της μονής ανήκει στην κατηγορία των μονόχωρων ξυλοσκεπών βασιλικών. Οι ζωγραφιές που κοσμούν το εσωτερικό του ναού χρονολογούνται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Στην ανατολική πλευρά του τοίχου υπάρχουν ζωγραφιές που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 12ου αιώνα ενώ στο άλλο τμήμα του ίδιου τοίχου καθώς και σε όλον το δυτικό οι τοιχογραφίες υπολογίζονται στα τέλη του 12ου αιώνα. Επί τουρκοκρατίας, όπως ήταν φυσικό, οι αγιογραφίες υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Τα μάτια των αγίων έχουν εξαφανιστεί τελείως, όπως συνέβη και σε πολλά άλλα μοναστήρια κι εκκλησίες σε όλη την Ελλάδα.

Παρόλα αυτά όμως η μονή σε όλη τη διάρκεια την ύπαρξής της ήταν και είναι ένα από τα σημαντικότερα μέρη της Καστοριάς, κυρίως ως πνευματικό μέρος. Έτσι μπορεί να αιτιολογηθεί και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έτρεφαν και οι βυζαντινοί αξιωματούχοι γι’ αυτήν. Είναι βέβαιο ότι από κοντά η μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας θα σας κάνει αίσθηση και θα σας γαληνέψει, επομένως αξίζει ο κόπος να την επισκεφτεί κανείς.

Τέλος επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο.

Λαογραφικό Μουσείο Καστοριάς

Το Λαογραφικό Μουσείο της Καστοριάς στεγάζεται στο αρχοντικό του Νεράντζη Αϊβάζη στον οικισμό Ντολτσό.

Τα εκθέματα του μουσείου αφορούν αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν σε παλιότερες εποχές και σχετίζονται με τις δραστηριότητες των Καστοριανών στο χώρο του σπιτιού, της εργασίας, της ανάπαυσης και των κοινωνικών τους εκδηλώσεων. Αξιόλογα είναι επίσης και τα εκθέματα που αφορούν την επεξεργασία της γούνας.

Στο χώρο του μουσείου μπορεί να δει κανείς και αναπαραστάσεις χώρων όπως ο οντάς με τζάκι, το ζυμωτάρι και οι αποθήκες τροφίμων και κρασιού.

Αφού τελειώσαμε τις επισκέψεις πήγαμε στο δάσος της Μεσοποταμίας όπου φάγαμε και παίξαμε.

Η εκδρομή αυτή μας άρεσε πάρα πολύ.

Ηλιάδης Στάθης, Σεμερτσίδης Γιώργος, Τσιλιάκη Θωμαή, Χαραλαμπίδης Γιώργος (ΣΤ΄ Τάξη)